به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، نشست «کبوتران مسجد دوردست» دوشنبه 28 مهرماه با حضور غلامرضا امامی، یاسر و جمال رهنما فرزندان مرحوم شیخ مصطفی رهنما، حاجیه خانم نوابصفوی، ناصر ضرابی، دکتر عرب از فعالان حوزه مقاومت و عضو کمیسیون سیاسی دفاع از جمعیت فلسطین، سیدعبدالله حسینی، محقق و مشاور معاون فرهنگی شهرداری تهران و جمعی دیگر از شخصیتهای فرهنگی در حوزه مقاومت در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.
ناصر ضرابی، دبیر دفتر ادبیات بیداری حوزه هنری با اشاره به این که سابقه برگزاری نشستهای تخصصی «کبوتران مسجد دور دست» به چندین جلسه قبل بر میگردد، ادامه داد: در این نشستها شخصیتهای ارزشمندی در حوزه مقاومت از کشورهای ترکیه، افغانستان، فلسطین، آذربایجان شوری، سوریه، لبنان و غیره حضور داشتهاند و در این جلسات شخصیتهای فرهنگی و مقاومتی به نقد و نظرهای خود درباره اندیشه مقاومت درحوزه ادبیات کشورهای خود میپرداختند و طرحها و پیشنهادهایی را نیز ارائه میدادند.
وی افزود: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی نیز در این راستا در شرف طراحی جایزه ادبی در حوزه مقاومت در کشورهای اسلامی است و امیدوارم این حرکت در کنار حرکتهای دیگران که در دنیا انجام میگیرد، همچون جایزه فیلم اسکار در حوزه سینما و جایزه نوبل در حوزه ادبیات و ... بتواند جایگزین آن برنامهها شود و با برنامههای عمیقتری بتوانیم به نتایج خوبی در سطح بینالمللی برسیم.
ضرابی در ادامه با معرفی شخصیت فرهنگی، هنری و مقاومتی همچون غلامرضا امامی گفت: غلامرضا امامی نویسنده، محقق و مترجم در حوزه ادبیات کودکان است و من در کانون پرورش کودکان و نوجوانان در بین مجموعه نویسندگانی که در قبل از انقلاب در آن محیط فعالیت میکردند به غیر از غلامرضا امامی نویسنده مذهبی دیگری ندیدهام و کتابهای وی زبانزد خاص و عام است و در حوزه فلسطین نیز کتاب «قندیل کوچک» را به چاپ رسانده است و شاهد بودم در طول اقامتشان در ایتالیا فعالیتهایی در حوزه مقاومت فلسطینیها را همیشه محور کارش قرار میداد.
در ادامه این نشست، غلامرضا امامی با اشاره به این که من ارادت دیرینهای به شیخ مصطفی رهنما داشتهام و در این جلسه با شوق بسیاری حضور یافتهام، ادامه داد: شیخ مصطفی رهنما وجود نادری در زمان خود بوده است و من کمتر کسی را در میان روحانیان و مردم شبیه ایشان دیدهام. وی در مسلک، در سخن گفتن، نوشتن و حرکتهایی که در حوزه مقاومت انجام میداد و راه حضرت ابراهیم را طی میکرد، همانند یک امت بود و از تمام مسئولیتهایی که بر دوش مردم گذاشته بودند و مردم غافل بودند تنها ایشان بود که این مسئولیت را در کتف خود حس میکرد.
وی در ادامه افزود: شیخ مصطفی رهنما به راه خودش ایمان داشت، از کمی جمعیت و عدم امکانات هیچ گاه گلهمند نبود، همیشه با افقهای باز نسبت داشت و خیر و سعادت و خوبی را برای همه آرزو میکرد.
این نویسنده و محقق در ادامه با اشاره به این که برای اولین بار مصطفی رهنما را در حجره علی حجتیکرمانی در مدرسه خان دیده است، ادامه داد: شیخ مصطفی رهنما فردی بسیار صمیمی بود و بسیار راحت سخن میگفت و همیشه انبوهی از روزنامهها و مجلات عربی را در دست داشت و از تمام کشورهای عربی برای ایشان مجله ارسال میشد و به زبان عربی تسلط کامل داشت.
وی در ادامه اظهار کرد: شیخ مصطفی رهنما در دوران جوانی به نجف اشرف میروند و به تکمیل زبان عربی میپردازند و با چهرههای بزرگی چون علامه کاشف الغطاء رو به رو میشوند.
این مترجم با اشاره به خصوصیات دیگر شیخ مصطفی رهنما و توجه به تقریب امت اسلامی گفت: دومین خصلتی که در وی شاهد بودم و همچون خورشیدی میدرخشید و جان ایشان را روشن نگه میداشت، مسئله فلسطین و دفاع از حقوق مردم فلسطین بود و در جنوب لبنان وقتی از اردوگاههای مردم فلسطین بازدید میکرد، میدیدم که بسیار راحت با کودکان و نوجوانان ارتباط برقرار میکند و به آنها میگفت که من عموی شما هستم و زمانی که میخواستیم نماز مغرب و عشاء به جای آوریم، شیخ رهنما اقتدا به یک عالم سنی کرد و سپس برای نماز عشاء عالم سنی اقتدا به شیخ رهنما کرد.
امامی یکی دیگر از خصایص رهنما را توجه به زندگی سیاسی مردم ایران ذکر کرد و ادامه داد: قبل از نهضت حضرت امام خمینی(ره) در سال 41 روحانیت ما به مسائل سیاسی توجهی نداشتند، ولی شیخ رهنما از معدود روحانیونی بود که سیاست و دین را همچون شهید مدرس به هم پیوسته میدید و در دوران رضاخانی مبارزات شدیدی داشت و از بعد از سال 1332 از معدود روحانیونی بود که به نهضت ملی پیوست و در راه مبارزه با کودتای آمریکایی به جان کوشید و پیوند های صمیمانه ای با شخصیتهای ملی مذهبی همچون آیتالله زنجانی و آیتالله طالقانی داشت و ایشان نامههای بسیاری را به من نشان میداد که برای دکتر مصدق نوشته و دکتر مصدق به ایشان پاسخ دادهاند.
وی در ادامه سخنانش در جمع شخصیتهای فرهنگی و مقاومتی در سالن سلمان هراتی حوزه هنری به کتاب «مسلمین جهان» شیخ رهنما اشاره کرد و افزود: این کتاب، کتاب جامعی است که به حشر و نشر مردم مسلمان در آن زمان میپردازد و امیدوارم مسئولان فرهنگی کشور بتوانند آن را تجدید چاپ کنند. وی این کتاب را در سال 41 برای دکتر مصدق فرستاد و ایشان نیز پاسخهایی به شیخ رهنما دادند.
امامی در ادامه با اشاره به این که خانه دوم شیخ رهنما زندانهای مختلفی چون زندان قصر و قزل قلعه بود و خاطراتی داشت از زندانهایی که برای او به وجود آورده بودند، ادامه داد: این شیخ بیشتر نام فرزندانش را به نام رهبران و مبارزان فلسطینی و جهانی میگذاشت و دو فرزند پسرش و دخترانش را به نام مبارزان استعمارگر انتخاب میکرد.
وی در ادامه از یاسر و جمال رهنما خواست که کتابهای مرحوم شیخ مصطفی رهنما منتشر شود؛ چرا که مرحوم رهنما در روزنامههای کیهان، ندای حق، وظیفه و مکتب اسلام به میزان زیادی نوشته دارند و از نهادهای مسئول فرهنگی و فرزندان ایشان میخواهم که مجموعههای ایشان را به ترتیب زمانی یه چاپ رسانند.
امامی در ادامه با اشاره به این که شیخ رهنما هر کاری را که تشخیص میداد، صحیح است، هیچ ابایی از کسی نداشت و آن را انجام میداد، ادامه داد: روحانیون در آن زمان به سینما نمیرفتند ولی شیخ رهنما برای دیدن یک فیلم اجتماعی با لباس روحانیت به سینما رفته بود و چیزی را که به آن اعتقاد داشت برایش مهم نبود که چه چیزی پشت سرش میگویند.
این محقق و نویسنده در پایان سخنانش شیخ رهنما را فردی بیآلایش و پاک دانست و گفت: وی کسی بود اسلام در جانش ریشه دوانده بود و همیشه به وطن خود افتخار میکرد و آن را دوست داشت.