به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه مازندران، حضرت آيت الله ملانصيرا از فرزانگان مازندرانی فرزند محمد معصوم از اكابر علمای اماميه و اعاظم مجتهدين مازندران در قرن دوازدهم هجری و اواخر صفويه است كه از شهرت بسزايی برخوردار بوده‌است.
او عالمی عارف و زاهدی عابد و دارای طی‌الارض و كرامات بوده و مورد احترام عموم مردم منطقه و علمای اعلام قرار داشتند، چنان چه مرحوم آيت الله العظمی شيخ كبير مازندرانی (ره) متوفی 1345 در وصيتش چنين می‌نويسد: قبر مرا در مقابل قبر استاد العلماء ملانصيرا (ره)› قرار نداده و از قبر ايشان بلندتر نكنيد و اين امر بر علو منزلت آن بزرگوار دلالت می‌كند.
برحسب تاريخی كه از كتيبه محراب مسجد محدثين بابل معروف به مسجد مقبره بدست می‌آيد، اين مسجد در زمان حيات آن بزرگوار و به دستور حضرت ولی عصر(عج) بنا شد و سرپرستی اتمام ساختمان مسجد با نظر مستقيم و نظارت ملانصيرا (ره) بوده است و صورت كتيبه چنين است: «لقد امر الشمس الخفی خاتم المعصومين (ع) ببناء هذا و سماه بمسجد المحدثين شهرالنبی (ص) شعبان المعظم1136 »
از اين كتيبه و شهرت مطلب در بابل ، عظمت مقام معنوی و منزلت روحانی آن بزرگوار روشن شده و نشان می‌دهد كه بی‌ترديد او از اولياء‌الله بوده است.
مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانی (ره) در طبقات اعلام الشيعه قرن دوازدهم از ايشان ياد كرده و آورده است كه محمد نصير بارفروشی اخباری مشرب و متأخر از علامه مجلسی 1110- 1037 است، چون در تأليفاتش از بحارالانوار روايت نقل می‌كند، مؤلف محترم ((تراجم الرجال)) درباره معظم اله ابتدائا می‌گويد: فاضلی محترم و از اعلام قرن دوازدهم می‌باشد كه بعد از فتنه افغان كه بر اصفهان و نقاطی ديگر مسلط شدند، زندگی می‌كرد. اديب و نويسنده‌ای است كه در نوشته‌هايش تعبيراتی عميق و تركيباتی مايل به سجع و صناعات لفظی به چشم می‌خورد، وی جديت زيادی در مسائل كلامی و اعتقادی داشت.
تأليفات بر جا مانده از آيت‌الله ملا نصير مازندرانی مشتمل بر كتاب‌های جنه الساعی فی الاخلاق است و در ابتدای اين كتاب احوال بزرگانی چون حضرت ‹‹عبدالمطلب› و حضرت‹‹ابی طالب (ع)›› و اثبات ايمان وی آورده و آنگاه احوال اصحاب رسول اكرم(ص) و ائمه اطهار (ع) چون سلمان(ره) و ابوذر(ره) و عمار (ره) و ... را شرح می‌دهد، سپس كلام را در شرح جنود عقل و جهل بسط می‌دهد.
نوراليقين فی اصول الدين در ابتدای اين كتاب می‌آورد كه از بيست سالگی بصيرتی در دين پيدا كردم و كتاب‌های مختلفی را مطالعه كردم، از همه كتاب‌ها نااميد شده و بر خدا توكل كردم و ... تا آنجا كه خداوند به جود خود بر من منت نهاد و از معلومات خود اين كتاب را به نام نوراليقين نگاشتم، مرأه المصلين فی تحقيق فروع الدين، حديقه الداعی، كنزالشيعه لخوف الشنيعه، نورالعيون، تحفه اولی الافهام فی شرح خبر هشام، شمس البدور و لؤلؤالبحور، مجموعه‌ای شامل رساله‌ای در اخلاق و بدرالمنير شامل احاديثی پيرامون مسائل اخلاقی است.
حضرت آيت الله ‹‹ملانصيرا›› پس از عمری پر بركت در حدود 1160- 1150 قمری دار فانی را وداع گفته و طبق وصيت خودشان در مسجد ‹‹محدثين›› بابل مدفون است.بنای قبر ايشان را، بعضی به ‹‹وثوق‌الدوله›› به امر ‹‹ظهير الدوله›› در سال 1295 قمری و بعضی آن را به ميزرا ‹‹يوسف مستوفی‌الممالك››، صدر اعظم ‹‹ناصرالدين شاه›› متوفی 1303 قمری نسبت می‌دهند.