به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) منطقه شمال‌غرب كشور، قرآن كريم دستورالعمل‌های زيادی برای زندگی مادی و معنوی بشر بيان كرده و مطالب بی‌شماری درباره ارزش و جايگاه وقت و تأثير آن در زندگی بشر مطرح كرده تا انسان به سعادت دنيا و آخرت برسد. در آيه 28 سوره «قصص» آمده «وابتغ فيها اتاك الله الدار الاخره و لا تنس نصيبك من الدنيا، در آنچه خدايت ارزانی داشته سرای آخرت را بجوی و بهره خويش را از دنيا فراموش مكن.»
نگارنده در مقاله خود درباره مديريت زمان و مديريت زندگی و تحت كنترل در آوردن جريان وقايع زندگی پرداخته و بيان كرده كه وظيفه ما در مديريت زمان اين است كه برنامه مشخصی برای زندگی ارايه دهيم و برای انجام هر كاری با انجام برنامه‌ای كه قرآن و امامان معصوم(ع) بيان داشته عمل كنيم و همان‌گونه كه در هر عصری كه عده‌ای از علما و بزرگان و حافظان مكتب وجود داشتند هر يك به گونه‌ای حافظ مكتب الهی بودند و برای ما هم راه و روش زندگی را نشان دادند و بايد هر يك از ما از زندگی اين عالمان غافل نشويم و با تفحص و مطالعه درباره زندگی اهل بيت (ع) ارزش وقتی را كه آنها بهتر از ما می‌شناختند جستجو كنيم.
«ناصر حسنی» در ادامه مقاله درباره ارزش وقت بيان داشته كه عوامل زمانی مانند كمبود وقت در پيدايش تنش‌های عصبی نقش دارند و در جهان صنعتی امروز كه هر ساعتش، انسان را به اندازه ده‌ها سال گذشته می‌تواند پيش ببرد جا دارد كه نسل جوان با برنامه‌ريزی دقيق در زندگی روزانه خود از هر گونه اتلاف وقت و به هدر رفتن عمر جلوگيری كنند تا بتوانند از عمر افتخار بيافرينند و باعث سربلندی ميهن اسلامی شوند.
حضرت علی (ع) در اين باره به مالك اشتر فرموده است كار هر روز را همان روز انجام بده كه هر روز را كاری است مخصوص همان كار و كار هر كار را بايد همان روز انجام داد چون در آينده از خاصيت آن كم می‌شود و كاری كه ديرتر از موعد انجام گيرد وجود دارد.
امام محمد باقر (ع) نيز در اين باره می‌فرمايد: روزها سه دسته‌اند روزی كه گذشت و به دست نيامد روزی كه مردم در آنند و بايد غنيمتش بشمارند و فردا كه تنها همان آرزويی است و امام صادق(ع) درباره ارزش وقت می‌فرمايد: در دنيا چيزی عزيزتر از وقت تو نيست.
يكی از بستگان شهيد مطهری (ره) در مورد تنظيم وقت اين استاد می‌گويد: استاد اوقات خود را چنان تنظيم می‌كردند كه دقيقه‌ای از آن تلف نشود و نظم خاصی در تمام كارها داشتد.
توفيقاتی كه بزرگانی مانند آيت‌الله «محمدتقی جعفری» داشتند، در اثر تلاش‌های خستگی‌ناپزيری است كه در زمينه علمی از خود نشان می‌دادند، اين استاد در بيان شيوه تحصيلی خود می‌فرمايد: در دوران طلبگی هيچ‌گاه از مطالعه و تحقيق باز نيستادم و در غير ايام بيماری و مسافرت تمايلی به بيكاری نداشتم.