«محسن غفاری» مدرس، محقق و مؤلف كتاب‌های «آفات زبان»، «پاره‌ای از بهشت» و «بانوی پروانه‌ها» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه كانون‌های تخصصی قرآن كريم، با بيان اين مطلب گفت: اساس شخصيت و ساختار وجود انسان برپايه تربيت انسانی و اخلاق الهی پيامبرگونه است و وجود انسان به دور از تربيت صحيح و اخلاق و منش نيك، فاقد شخصيت انسان حقيقی در جايگاه خود می‌شود.
وی افزود: از آموزه‌های دين اسلام بر حسب آيات الهی، احاديث و روايات اين‌گونه استنباط می‌شود كه غايت و هدف رسالت نبوی، اخلاق نيك، خلق و خوی پسنديده و رفتار و كردار شايسته است، همان‌گونه كه حضرت محمد (ص) فرمود: «من مبعوث به رسالت نشدم مگر برای تكميل مكارم اخلاق و محاسن اعمال.»
غفاری با تأكيد بر اينكه آيات و روايات دليل بر قابليت تغيير اخلاق دارند، گفت: كسب اخلاق شايسته و فضائل اخلاقی بايد بر پايه منشوری راستين و سازنده و برای تغيير اخلاق ناشايست و رذائل اخلاقی، بر حسب دستورالعملی انسانی، اخلاقی و الهی باشد كه با استفاده از رفتار، گفتار، پندارنيك و دوری از خلق و خوی و منش زشت و ناپسند باعث رشد و تعالی انسان به سوی مدينه فاضله گردد و اين مهم به‌طور كامل در آيات الهی و روايات معصومين سفارش شده است.
مؤلف كتاب «آفات زبان» درباره نقش اخلاق در زندگی و تمدن انسان‌ها گفت: آنچه زندگی انسان را در سعادت و نيك بختی، و تمدن و مناسبت‌های اجتماعی را در صلح و آرامش و امنيت، تأمين و بيمه می‌نمايد، اخلاق نيك است.
غفاری با ذكر اين نكته كه دنيا كشتزار آخرت است، اظهار كرد: خوشبختی و بهره‌گيری از لذات دنيوی، و داشتن يك زندگی ثمربخش كه موجب سعادت آخرت نيز باشد، بهره‌گيری از مسائل اخلاقی است كه به كرات در آيات و روايات اشاره شده است.
وی در ادامه گفت: رعايت اصول و مسائل اخلاقی طبق آيات قرآن در مناسبات فردی، خانوادگی و اجتماعی موجب اعتبار و مقام انسانی، و يك زندگی سعادت بخش در جامعه و در نهايت سازنده بهشت ابدی است، و در روايات نيز باعث نجات و رهايی انسان از آتش مكافات و زمينه‌ساز سعادت جاويد اوست.
نويسنده كتاب «پاره‌ای از بهشت» درباره گسترش اخلاق اسلامی در جامعه اظهار كرد: عاملان و ناقلان اخلاق از قبيل دبيران، نويسندگان، محققين و پژوهشگران با توصيه به سيره، سنت و منش ائمه اطهار و معصومين(ع) می‌توانند بهترين راهكار برای گسترش اخلاق اسلامی در جامعه باشند.
وی در پايان خاطرنشان كرد: هر‌چه از آداب و دستورالعمل‌های قرآنی و روايی، به ويژه از سيره و سنت و منش ائمه اطهار و معصومين(ع) فاصله بگيريم، از اصول انسانی، اخلاقی و الهی فاصله گرفته و در وادی اخلاق حيوانی و شيطانی گرفتار خواهيم شد، و نتيجه آن ضرر و زيان و خسران جبران‌ناپذير در دو سرای دنيا و آخرت خواهد بود، پس ارزشمندترين گنجينه، آيات قرآن و سيره ائمه معصومين است كه بهترين سرمشق، اسوه و الگو برای رسيدن به مدينه فاضله و كسب سعادت دو سرای دنيا و آخرت است.