صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۲۱۷۵۵۰۶
تاریخ انتشار : ۰۱ شهريور ۱۳۹۰ - ۱۲:۴۰

گروه فعاليت‌های قرآنی: برنامه «شميم واژه‌ها» چهارشنبه، دوم شهريورماه، به بررسی تفاوت‌های واژه‌های «نجم» و «كوكب» بر اساس آيات الهی می‌پردازد.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) روابط عمومی راديو قرآن اعلام كرد، دو واژه «نجم» و «كوكب» واژگانی عربی و مترادف هستند و تفاوت ظريف معنايی بين آن‌ها حاكم است در برنامه راديويی «شميم واژه‌ها» مورد بررسی قرار می‌گيرند.
كوكب در فارسی معادل سياره است يعنی جرمی آسمانی كه آن قدر بزرگ است كه در اثر جاذبه شكل كروی پيدا كرده است و نيز به دور يك ستاره می‌گردد و خود ستاره نيست. نجم دو معنی دارد كه هر دو در قرآن استعمال شده‌اند:
۱- ستاره: جرمی سماوی كه از خود نور و گرما ساطع می‌كند.
۲- علف : گياهی كه فيبر (ماده چوبين) آن، آن قدر كم است كه مانند درخت استقامت ندارد در مقابل باد قد علم كند، مخصوصاً اگر طويل باشد وزن خود را هم تحمل نمی‌كند.
در اين برنامه می‌شنويد كه خداوند می‌فرمايد: «فَلَمَّا جَنَّ عَلَيهِ اللَّيلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَذَا رَبِّی فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ»(الأنعام/۷۶)
هنگامی كه (تاريكی) شب او را پوشانيد، ستاره‌ای مشاهده كرد، گفت: «اين خدای من است؟» اما هنگامی كه غروب كرد، گفت: «غروب‌كنندگان را دوست ندارم!»
و يا در آيه 35سوره نور آمده است؛ اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّی يوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيتُونَةٍ لَا شَرْقِيةٍ وَلَا غَرْبِيةٍ يكَادُ زَيتُهَا يضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُورٌ عَلَى نُورٍ يهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يشَاءُ وَيضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَیءٍ عَلِيمٌ.
خداوند نور آسمانها و زمين است؛ مثل نور خداوند همانند چراغدانی است كه در آن چراغی (پرفروغ) باشد، آن چراغ در حبابی قرار گيرد، حبابی شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنی افروخته می‌شود كه از درخت پربركت زيتونی گرفته شده كه نه شرقی است و نه غربی؛ (روغنش آنچنان صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعله‌ور شود؛ نوری است بر فراز نوری؛ و خدا هركس را بخواهد به نور خود هدايت می‌كند و خداوند به هر چيزی داناست.
واژه نجم در قرآن به اين شكل آمده كه در آيه 16 سوره مباركه نحل می‌خوانيم: وَعَلَامَاتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يهْتَدُونَ و (نيز) علاماتی قرار داد؛ و (شب هنگام) به وسيله ستارگان هدايت می‌شوند.
برنامه شميم واژه‌ها روزهای زوج به سردبيری و تهيه‌كنندگی سميرا قنبری و گويندگی تيمور كوشكی از ساعت 16:45 به مدت پنج دقيقه با محوريت بررسی مترادفات در واژگان قرآنی از راديو قرآن پخش می‌شود.