حسين باهر، رفتارشناس و عضو هيئت علمی دانشگاه شهيد بهشتی، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با اشاره به گرايش برخی جوانان به زيبايی‌های ظاهری و غفلت از زيبايی درون كه مورد تأكيد اسلام است، گفت: در ارتباط با جراحی‌های زيبايی و به طور كلی دست‌كاری‌های مد و مدگرايی روز، علل و عوامل متعددی می‌تواند دخيل باشد.
وی افزود: برخی از افراد با گرايش به اين سمت سعی در جلب توجه دارند كه اين امر در زنان بيش از مردان ديده می‌شود البته گرايشاتی نيز در بين پسرها مشاهده شده است، اين امر می‌تواند دليلی بر زيباتر شدن باشد.
اين متخصص رفتارشناسی اظهار كرد: البته می‌توان اين امر را فرافكنی دانست به طور مثال اين افراد با تاتو كردن و پاك كردن آن به سختی به خود آزار می‌رساند ولی اين كار را برای زيباتر شدن انجام می‌دهد.
وی تصريح كرد: انجام عمل‌های زيبايی و اظهار آن می‌تواند باعث تمايل بسياری به جراحی‌های زيبايی باشد، ابعاد ديگر اين امر را می‌توان رفاه زدگی و تبعيت از مد عنوان كرد.
باهر بيان كرد: يكی از مسائلی كه می‌توان به آن اشاره كرد كج‌تابی ناخودآگاه است كه افراد تصور می‌كنند كه از اين طريق می‌توانند نسبت به خواسته‌های برآورده نشده فرد در مكانی خود، متظاهر به تجلی زمان باشند اين بدان معنا است كه فرد متعلق به اين مكان است وليكن قلبش در زمان ديگری كار می‌كند.
اين متخصص رفتارشناسی با بيان اينكه يكی از بسترهای مهم اين عوامل، جهل فرهنگی است، گفت: هيچ فرد فرهيخته‌ای به اندازه افراطی به ظاهر خود توجه نمی‌كند زيرا اين فرد به آن ميزان كه می‌تواند در درون خود فعاليت كند و بنابراين هيچ احساسی به پرداختن به ظواهر بيرونی ندارد.
استاد دانشگاه شهيد بهشتی گفت: افرادی كه فرهيخته هستند گرايش زيادی به مد و مدگرايی ندارند و افرادی كه در درون خود كم‌محتوا هستند به بيرون می‌پردازند البته به اين امر تاكيد می‌شود كه توجه به آراستگی بيرونی مهم بوده ولی نبايد حد آن سبب مركز توجه شدن شود.
وی در ادامه افزود: در قرآن برای حجاب نيز آياتی آورده شده است كه در آن بر اين امر سفارش می‌كند كه مردان و زنان باصدا، رفتار و پوشش خود را انگشت نما و تابلو نكنند.
باهر در خصوص اينكه كاهش معنويت می‌تواند اين امر را افزايش دهد، گفت: مسلما دور شدن از معنويات می‌تواند اين امر را افزايش دهد و فرد بايد بتواند خود را از زيبايی‌ها پركند تا به اين سمت كشيده نشود.