رجبعلی نعمت‌زاده، مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) شعبه مازندران، نمايندگی ساری به الزامات مديريتی شهيدان رجايی و باهنر اشاره کرد و گفت: در آيينه اسلام، چون سياست از ديانت تفكيك ناپذير است، بنابراين مديريتِ برخاسته از سياست اسلامی، مديريت مبتنی بر آموزه‌های وحيانی و هدفش نیل سعادت دنيوی و اخروی است.
وی افزود: اهداف مديريتی شهیدان رجایی و باهنر با اهداف تربيتی قرآن كه همانا باروری بهتر برنامه‌ها و نيل به بارگاه قدس ربوبی است، همسو و هم‌جهت بوده است.
نعمت‌زاده تصریح کرد: مديريت شهيدان رجايی و باهنر، مديريت مبتنی بر رشد و تعالی انسان به سوی خدا بوده و هرگز با الگوی منافع‌محور و كسب قدرت برای شخص، حزب و گروه خاص همخوانی نداشت.
وی افزود: الگوی مديريتی شهیدان رجایی و باهنر در حوزه فردی و اجتماعی با روح اشرافی‌گری و تجمل‌پرستی فاصله داشت و در حوزه خارجی و بين‌المللی از هر گونه سستی و رخوت و انفعال دوری می‌گزيد.
این مدرس حوزه و دانشگاه، الگوی مديريتی شهید رجایی را برگرفته از روح بلند علوی دانست و اظهار کرد: امیر مومنان(ع) به خاطر گريز از اشرافيت و همدردی و همگرايی با طبقات پايين جامعه، «ابوتراب» می‌خواندند و از طرف ديگر به خاطر ايستادگی در برابر زياده‌‌خواهی‌های منفعت‌طلبان و زورمداران دنيا، وی را «حيدر كرّار» و «اسدالله الغالب» می‌ناميدند.
وی با بیان اینکه شاخص و هرم مديريتی شهيدان رجايی و باهنر، توحيد‌باوری، ولايت‌پذيری و مردم‌محوری بود، افزود: این دو شهید به سبب دارا بودن شرح‌صدر، لسان صدق، وفای به عهد، دوری از شعار‌زدگی، پايبندی به اصول، گفتمان انقلاب و پايبندی بر عهد و پيمان با معمار كبير نهضت اسلامی از محبوبیت مثال زدنی برخوردار بودند.
این مدرس حوزه و دانشگاه، بیان کرد: وجدان كاری و دغدغه حل سريع مشكلات مردم، همواره وجهه همت شهیدان رجایی و باهنر بود و آنان آيه 29 سوره فتح، «أشدّاءُ علی الكفّار و رحماءُ بينهم» را نصب‌العين خود کرده بودند و هرگز حاضر نبودند برای كسب نام و نان به دشمن لبخند بزنند.
وی ادامه داد: اگر دولتمردان امروزمان مدعی‌اند كه ميراث‌دار شهيدان رجايی و باهنر هستند، بايستی ويژگی‌های دولت كريمه را در جان و جايگاه خويش حاكم سازند تا از اين رهگذر، حاكم بر قلب‌ها شوند.
نعمت‌زاده درباره منطق عملی مديران اسلامی، افزود: بر مديران امروز ما لازم است نگاهی به منطق عملی لايق‌ترين مديران روی زمين داشته باشند تا راه را گم نكنند و به بيراهه نروند. رعايت اهليت در انتخاب افراد و واگذاری مسئوليت‌ها، از مهم‌ترين مسائل مديريتی است كه برگرفته از سنّت الهی و سيره نبوی(ص) است.
وی با بیان اینکه، امانت دانستن منصب‌ها و مسئوليت‌ها موجب گردش درست امور و سلامت و صلابت كارها می‌شود، افزود: خداوند بر اعطای امانات به اهلش تأکید کرده و در آیه 58 سوره مبارکه نسا آمده است؛ «إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى ... خداوند به شما فرمان مي‌دهد كه امانت‌ها را به صاحبان آن برسانيد...».
این مدرس حوزه و دانشگاه، خاطرنشان کرد: امير مؤمنان علی(ع) در ضرورت رعايت اهليت‌ها در مديريت، در نامه 53 نهج‌البلاغه خطاب به مالك اشتر فرمودند: «ای مالك! بدترين وزيران تو، كسی است كه پيش از تو وزير بدكاران بوده و در گناهان آنان شركت داشت. آنان ياری دهندگان ستمكارانند. تو بايد جانشينانی بهتر از آنان داشته باشی كه قدرت فكری امثال آنها را داشته امّا كردار زشت آنها را نداشته باشند».