به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، امروز چهارشنبه، 19 آذر 93 در همایش «رفاه اجتماعی در برنامه ششم توسعه»، اظهار کرد: ما به جد به دنبال این هدف هستیم که از این همایش‌ها بهترین استفاده‌ها را ببریم و بنده در این سخنرانی به ذکر چند مطلب اکتفا می‌کنم که اولین مطلب، این است که همه تلاش ما باید این باشد که موضوع محرومان که به دلایل متعددی فرصت‌های برابر برای زندگی بهتر در جامعه را ندارند را حل کنیم.
وی ادامه داد: پدید آمدن محرومیت، به چند دلیل از جمله مشکلات ژنتیک، مشکلات اجتماعی که در اینجا جامعه باعث می‌شود فرد نتواند از مواهب الهی استفاده کند و مشکلات سیاسی است. در عامل سوم، سیاستگذاران به نحوی برنامه‌ریزی می‌کنند که عده‌ای در حاشیه و عده‌ای در متن استفاده از مواهب الهی قرار می‌گیرند، در نتیجه جامعه دچار نابرابری می‌شود.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تأکید کرد: به اعتقاد بنده، فقر شهری بسیار خطرناک‌تر از فقر روستایی است و بحث بنده، این است که این محرومیت، چه ناشی از ژنتیک و طبیعت، چه ناشی از عوامل اجتماعی و چه ناشی از سیاستگذاری‌ها باشد، باعث خواهد شد که افراد و گروه‌هایی در جامع شکل بگیرند که صدایشان کمتر شنیده می‌شود و ما باید برای آنتها برنامه هدفمند داشته باشیم.
ربیعی ادامه داد: من در اینجا از امام راحل(ره) یادی می‌کنم و معتقدم که متأسفانه ما تئوری‌های اجتماعی ایشان را به خوبی در نکردیم. ما نباید اجازه دهیم که صدای اینکه باید به فقرا رسید، قطع شود و باید به طور دائمی برای تصمیم‌گیران این موضوع را روشن کنیم که فقر، یک واقعیت است و باید برای آن به دنبال چاره‌جویی باشیم.
وی افزود: نکته دیگر، این است که دولت‌ها براساس نوع نگرششان به سیاست‌های رفاهی، تقسیم‌بندی می‌شوند. ممکن است دولتی به سیاست‌های رفاهی به عنوان یک سیاست حمایتی و تکمیلی و دولتی ممکن است به عنوان نوعی دستگیری و ترحم نگاه کند. نوع سوم از سیاست رفاهی این است که هرکسی حق دارد همانند دیگران در رفاه و آسایش زندگی کند و در این تفکر داشتن رفاه حقی برای همه است.
ربیعی تأکید کرد: بدترین حالت، این است که نوع سوم از سیاست‌های رفاهی از جانب دولت‌ها، با سیاست‌های پوپولیستی ترکیب شود اما ما در دولت تدبیر و امید سعی داریم نگاه سوم را داشته باشیم و داشتن رفا و زندگی مناسب را حقی برای همه افراد جامعه بدانیم.
وی اظهار کرد: نکته دیگری که می‌خواهم بدان اشاره کنم این است که یک سیاست رفاهی باید به چند نوع فقر پاسخ دهد که اولین آن، فقر آموزشی و اطلاعات و است و ما باید از تعداد بی‌سوادان در کشور متأسف باشیم. مورد دوم فقر غذایی است که همه دنیا بدان توجه دارند و ما هم باید با سوءتغذیه مقابله کنیم. موارد بعدی، فقر درمان، فقر مسکن و فقر امنیت زندگی هستند و ما باید نظام چندلایه اجتماعی را برای تأمین امنیت زندگی تعریف کنیم.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در پایان تأکید کرد: همه تلاش ما باید این باشد که این موارد را اجرایی کنیم اما متأسفانه در شرایط کنونی، در چارچوب‌های حقوقی گیر کرده‌ایم و نمی‌توانیم خدمات مناسبی در مواردی که ذکر شد ارائه دهیم.