دکتر غلامرضا گودرزی، رئیس دانشکده مدیریت دانشگاه امام صادق(ع) در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) با تبریک دهه فجر اظهار کرد: دانشگاهیان در حوزه پیروزی انقلاب اسلامی نقش اصلی را داشتند؛ یکی از نقش‌هایشان این بود که در کنار محورهایی مثل مسجد، هیئت‌های مذهبی و افراد بانفوذی که در انقلاب اسلامی نقش داشتند، دانشگاه‌ها هم به یکی از سنگرهای مهم انقلاب تبدیل شدند.
وی افزود: پس نقش اولشان در شکل‌گیری و راهبری جلسات و راهپیمایی‌ها و تشکل‌هایی بود که در آن زمان شکل گرفت. نقش دیگری که دانشگاه‌ها داشتند که البته بیشتر اساتید در آن دخیل بودند آگاهی دادن و هدایت حرکت‌ها بود و پیگیری بین دانشگاه و حوزه‌ها که به نوعی وحدت بین حوزه و دانشگاه بود و در ائتلافی خودش را نشان داد.
رئیس دانشکده مدیریت دانشگاه امام صادق(ع) گفت: به دلیل ضرورت‌های فضای آن موقع، در دانشگاه، حوزه و مردم و بالاخره همه کشور دست به دست هم دادند و اتفاق میمون و مبارک انقلاب اسلامی افتاد؛ سهمی از آن مربوط به دانشگاه است که نقش خودش را ایفا کرد.
وی در مقایسه دانشگاه قبل و بعد از انقلاب، اظهار کرد: به یک نوعی رسالتی که برایشان تعریف شده بود قبل از انقلاب یک چیزی بود و بعد از انقلاب یک چیز دیگر، تفاوت دانشگاه‌های الان با دانشگاه‌های قبل از انقلاب در نوع مأموریت‌هایشان است. قبل از انقلاب مأموریت‌های دانشگاه‌ها بیشتر در رابطه با مباحث علمی است آن هم به شکلی که علم را از اساتید خارجی بگیرند و این با توجه به با تمام محدودیت‌ها و ملاحظاتی بود که در آن مقطع هست؛ هم ملاحظات و محدودیت‌های فیزیکی از لحاظ امکانات و شرایط دانشگاه‌های کشور، هم از لحاظ محدودیت‌های محتوایی.
گودرزی عنوان کرد: دانشگاه از لحاظ سهمش در حرکت‌های کشور سهم کمتری داشت، بعد از انقلاب مأموریت عوض شد. دانشگاه‌ها در کنار اینکه باید به مباحث علمی خودشان بپردازند باید به سمت حرکت در حوزه‌های جدید علمی حرکت کنند به تعبیری حرکت در مرز دانش. نکته دیگر اینکه به سمت تولید محتوا حرکت می‌کنیم و به سمت افزایش‌های کمی و در بعضی از حوزه‌ها افزایش‌های کیفی.
وی افزود: از آن طرف هم امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری که کشور واردش می‌شود باعث می‌شود که ما بعد از انقلاب با گسترش بسیار زیاد دانشجویان، اساتید، مراکز پژوهشی و ... مواجه شویم؛ لذا اگر بخواهم در یک جمله خلاصه کنیم، تفاوت بین دانشگاه قبل و بعد انقلاب در مأموریت‌های این دو و نوع تعاملشان با بدنه عمومی کشور و جامعه است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: پرورش آن نسلی که در آن مقطع انقلاب کردند به طور کامل مدیون دانشگاه نیست، ضمن اینکه دانشگاه را نفی نمی‌کنیم اما مجموعه‌ای دست به دست هم داد. بحث نگاه تربیتی که آن موقع بین خانواده‌ها بود مهم است. در آن مقطع فضای عمومی کشور، یک فضای خانواده محور هست همچنین بحث‌های دینی ارزشی جایگاه روحانیت و جایگاه اساتید دانشگاه جایگاه ویژه‌ای بوده است.
وی ادامه داد: مجموعه‌ای از عوامل دست به دست هم داد تا جوانان آن موقع آن گونه تربیت شدند. حال اینکه سهم هر کدام چقدر باشد باید این را پیدا کرد. نباید این گونه مقایسه کنیم و بگوییم جوانان آن مقطع که انقلاب کردند فقط محصول تربیت دانشگاهی بودند و جوانانی که الان داریم فقط محصول تربیت دانشگاهی هستند. محیطهای بین‌المللی، فرهنگی، خانوادگی حتی محیطی که در شهرها هست اینها همه در تربیت یک جوان تأثیرگذار است و مجموعه اینها را باید با هم نگاه کنیم و تحلیل کنیم.
گودرزی عنوان کرد: یکی از نقاط قوتی که در آن مقطع بود که جوانان توانستند رشد کنند وجود برخی از اساتید روشنفکر، آزاده، مؤمن و انقلابی بود. به طور مثال شهید مطهری در آن زمان در دانشگاه تدریس می‌کرد. تأثیرگذاری که او در جوانان داشت باعث می‌شد در ذهن جوان سؤال ایجاد شود و جنبه‌های مذهبی که در آن‌ها بود تقویت شود. پیوند خوب بین مسجد، روحانیت، دانشگاه و خانواده محصولی می‌شد که آن بصیرتی که لازمه انقلابی بودن بود را به جوان تزریق می‌کرد.
وی نفس حضرت امام را بسیار تأثیرگذار دانست و گفت: همه شاخصه‌هایی که گفته شد به نظر می‌رسد که یک علت تامه‌ای داشت و آن نوع مدیریت و رهبری حضرت امام است.
رئیس دانشکده مدیریت دانشگاه اما صادق(ع) افزود: بررسی تعامل حضرت امام با قشر دانشگاهی، با جوانان حتی موقعی که در تبعید هستند و تعاملشان با شاگردان خود موضوعیت دارد. شهید مطهری، شهید بهشتی، مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی، خود حضرت آقا که در آن مقطع در مشهد بودند، تمام این شاگردان امام و خود امام یک جریانی را می‌سازند که این جریان نفوذ خیلی زیادی دارد؛ البته باید دقت کنیم در آن مقطع انقلاب فضای باز سیاسی شکل می‌گرد که شاه می‌خواست آن را ایجاد کند تا انقلاب را محدود کند؛ آن فضا تأثیر هم گذاشت و باعث شد که برخی از گروه‌ها و جریانات مختلف هم بیایند و نقش‌آفرین باشند اما محور حرکت حضرت امام بود.
ویژگیهای دانشجویان بعد از انقلاب
وی گفت: دانشجویان فعلی ما نسبت به آن مقطع چند ویژگی ممتاز دارند؛ یکی جنس مأموریتشان با هم فرق کرده، نگاهشان به مسائل بین‌المللی جهان اسلام و مسائل کشور فرق کرده و عمق تحلیل‌هایشان نیز فرق کرده است. البته یک نقطه ضعفی هم که داشته‌ایم گسترش کمی سیستم آموزش عالی ما بوده است که در بعضی مواقع به کیفیت ضربه زده است. وقتی برآیند می‌گیریم برآیند حرکت علمی کشور بحمدالله حرکت مثبتی است. حتماً در این مثبت شدن حرکت، دانشجو نقش داشته، استاد نیز نقش داشته است من همه اینها را در سه ویژگی مأموریت، سطح بینش و نوع تربیتی که انقلاب انجام داد می‌بینم.
گودرزی عنوان کرد: در حال حاضر اکثر دانشجویان نسبت به شرایط کشور، شرایط جهان اسلام، شرایط منطقه و حتی برخی از آن‌ها نسبت به شرایط بین‌المللی احساس تکلیف می‌کنند، احساس موضع می‌کنند، حضور دارند و مطالعه می‌کنند. این نشان می‌دهد که برای خودشان یک مأموریت را قبول دارند و به یک بیانی موجودیت و دیدگاه انقلاب اسلامی را پذیرفته‌اند و در همین راستا کار می‌کنند.