صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۲۸۶۲۹۶۸
تاریخ انتشار : ۲۸ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۸:۲۷

کانون خبرنگاران نبأ/ علی اکبر ملکی: آنقدر گرم دغدغه‌های خود در این دنیای خاکی شده‌ایم که متوجه افرادی که از کنارشان بی‌تفاوت عبور می‌کنیم نمی‌شویم؛ اگر کمی به پیرامون‌مان دقت کنیم حقایقی از زندگی اطرافیان می‌بنیم که منجر به خودآمدن و احساس وظیفه کردن در قبال دیگران می‌شود.

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، اگر تنها کمی به اطراف با دقت نگاه کنیم و حس کنجکاوی را فعال کنیم خیلی از مسائل را که دیگران به راحتی از آن می‌گذرند برای ما مهم می‌شود و آن وقت است که به یکی از وظایفمان که توجه به مسائل اجتماعی است بیشتر دقت می‌کنیم و خدا را بی‌نهایت شکر خواهیم کرد که چه خوب روزگار می‌گذرانیم و چه انسان‌هایی در اطراف ما هستند که به سختی روزگار می‌گذرانند؛ آنگاه است که دیگر غصه روزگار و زمانه را نمی‌خوریم.

فکر و اندیشیدن همیشه مقدمه درست انجام دادن کارهاى اساسى و زیربنایى بوده است. ارزش تدبر و تفکر تا آن‌جاست که رسول خدا(ص) فرمود: فکره ساعه خیر من عباده سنه؛ یک ساعت اندیشیدن برتر است از  یک سال عبادت است.

چند شب پیش کنار خیابان در سبزوار؛ منتظر خانواده‌ام بودم که خانمی حدود 50 ساله از کنارم در تاریکی شب با فرغونی به دست عبور کرد.

همانطور که داخل ماشین نشسته بودم نگاه می‌کردم این پیرزن در دل شب چه کار می‌کند. پیرزن خم می‌شد و از کنار خیابان کارتن‌های خالی مغازه‌ها را جمع می‌کرد و داخل گونی که روی فرغون گذاشته بود می‌ریخت.

رفتم جلوتر تا علت این کار را بپرسم؛ چیزی نگفت و حاضر نشد پاسخ دهد. از یکی از مغازه‌دارها که او را می‌شناخت سؤال کردم. در جوابم گفت: پیرزنی است که از 2 یتیم خواهرش و بستگانش نگهداری می‌کند و روزگارش به این منوال می‌گذرد.

لحظه‌ای به فکر فرو رفتم و با خود گفتم؛ همین‌قدر برایمان کافی است تا به خودمان بیاییم و کمی به فکر همسایه باشیم. کمی به همنوعمان فکر کنیم و کمی بیاندیشیم. به دنبال رزق حلال رفتن گاهی سخت است ولی این سختی با شیرینی همرا است. درست است بیکاری در جامعه هست ولی باید تلاش کرد، نباید در خانه نشست و چشم انتظار کمک دیگران ماند. شاید مثل این پیر زن در اطراف ما زیاد باشند.

کافی است کمی بیشتر بیاندیشیم! کمی فکر کنیم؛ وقتی شب با شکم سیر می‌خوابیم آیا همسایه‌مان نان دارد؟ آیا ما به وظیفه همنوع بودن و مسلمانی‌مان درست عمل می‌کنیم؟ آیا زکات و خمس مالمان را به موقع پرداخت کرده‌ایم که اگر این طور بود به فرموده امام جعفرصادق(ع): «انّ اللّه عزوجل فَرَضَ للفقراء فى اموالِ الاغنیاء فریضةً لا یحمدون الا بأدائها و هى الزکاة بها حقن دمائهم و بها سمّوا مسلمین؛ خداوند بزرگ براى نیازمندان، در اموال بى نیازان فریضه‌اى قرار داده که همان زکات است، و خون آنها در سایه آن محفوظ است و نام مسلمان به خاطر آن بر آنها گذاشته مى‌شود». (وسایل الشیعه، ج 6، ص 18)

و فرمودند: «لو انّ الناس أدّوا زکاة أموالهم لکانُوا عایشین بخیرٍ؛ اگر مردم زکات مال خود را مى‌پرداختند زندگى خوب و سالمى داشتند».