صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۲۸۷۸۰۸۱
تاریخ انتشار : ۰۲ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۴:۰۳
حسین دارابی:

گروه هنر: کارگردان فیلم «علمک» که در نهمین جشنواره فیلم کوتاه دینی رویش حضور دارد، معتقد است که در فیلمنامه‌هایی که موضوع دینی دارند، فیلم‌ساز باید نگاه متفاوتی به پیرامون خود داشته باشد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به نقل از حوزه هنری، حسین دارابی، کارگردان فیلم کوتاه «علمک» درباره چگونگی نگاه به موضوهات دینی در سینما اظهار کرد: فیلم سینمایی «بچه‌های آسمان» ساخته مجید مجیدی می‌تواند یک فیلم دینی باشد؛ چرا‌که به یک موضوع انسانی و رنج مربوط به آن می‌پردازد. این مهم است که به عنوان یک هنرمند به پدیده‌های اطراف‌مان چگونه نگاه می‌کنیم و چگونه قرار است آن را به تصویر بکشیم. ابراهیم حاتمی‌کیا در جایی گفته بود که وقتی مجیدی فیلمنامه را برایم تعریف کرد، اولین نفری بودم که با طرحش مخالفت کردم، اما بعد از دیدن فیلم، تازه متوجه نگاه مجیدی به عنوان یک کارگردان شدم. این نشان می‌دهد که هنرمند باید نگاه متفاوتی به آنچه که در پیرامونش رخ می‌دهد داشته باشد. در بحث پرداخت فیلمنامه‌هایی با موضوعات دینی نیز باید چنین نگرشی وجود داشته باشد.
وی با اشاره به این که سطحی‌گویی با شعار دادن تفاوت دارد، گفت: البته علاوه بر شعار دادن اصولی نباید به موضوعات سطحی بپردازیم که مخاطب اثر سینمایی را پس بزند. در فیلم سینمایی «سرباز رایان» شاهد این هستیم که چندین بار پرچم آمریکا نشان داده می‌شود و در یکی از صحنه‌ها فرمانده دیالوگ‌هایی را عنوان می‌کند که به شدت شعاری است و حتی به طور مستقیم شعار می‌دهد و سایرین نیز آن را تایید می‌کنند. ما نیز نباید از شعار دادن بترسیم، اما مهم این است که در زمان و مکان درست این اتفاق بیفتد تا تاثیرگذار باشد.

دارابی گفت: باید نگاه تازه‌ای به موضوعات دینی داشته باشیم، البته نه به این منظور که دین و هر آنچه که به آن مربوط می‌شود را تحریف کنیم، بلکه باید نوع نگاه و زاویه دیدمان را تغییر دهیم و زیبایی‌های آن را به شکل منطقی به تصویر بکشیم. اگر فیلم‌ساز دنیای باورپذیری را خلق کند، مخاطب به راحتی با آن اثر همذات‌پنداری می‌کند.

وی در پایان تاکید کرد: نباید از ارزش‌‌هایمان کوتاه بیاییم و یا از عنوان کردن آن با صدای بلند خجالت بکشیم. نمی‌توانیم پیشینه فیلم‌سازی غربی‌ها را انکار کنیم و نگاه جذاب آنها را حتی به موضوعات توخالی نادیده بگیریم، اما ما نیز باید در مسیری حرکت کنیم که ارزش‌های خودمان را در نقطه مقابل هالیوود قرار دهیم. جشنواره‌هایی همچون «رویش» می‌تواند فیلم‌سازانی را معرفی کند تا در این مسیر گام‌های بلندی بردارند. برای رسیدن به سینمای دینی که در نظر داریم، می‌توانیم از تجربیات آنها استفاده کنیم، اما قرار نیست مسیرمان با آنها یکی باشد.