صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۱۷۵۶۷۳
تاریخ انتشار : ۳۰ فروردين ۱۳۹۴ - ۲۳:۱۳

کانون خبرنگاران نبأ/ امیرمحسن سلطان احمدی: به مناسبت فرارسیدن حلول ماه پربرکت رجب فرازهایی از بیانات حضرت آیت‌الله جوادی آملی درباره فضایل معنوی این ماه شریف به محضر علاقه‌مندان تقدیم می‌شود.

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی ماه رجب را ماه درخواست انسان برای ارتقای ظرفیت رشد معنوی خود عنوان و اظهار کرد: درست است که بعضی از کارهای بدی که کردیم از ما ظرفیت را گرفته است ولی ظرفیت‌ده، هم‌چنان بخشنده است لذا از او ظرفیت طلب کنید، استحقاق طلب کنید، لیاقت طلب کنید و بعد از خداوند مسئلت کنید که به این ظرفیت، پاسخ مثبت بدهد و مظروف را عطا کند.

وی با بیان حدیثی از امام باقر(ع) که می‌فرماید: هیچ سلامتی همانند سلامت دل نیست، بیان کرد: انسان، حیّ متألّه است، اگر قلب انسان، سالم بود انسان را کنترل می‌کند و اصولاً قلب را قلب گفتند برای اینکه دائماً در تقلّب است، کارِ قلب، تحوّل، تقلّب و انقلاب است و اگر آدم این را بخواهد نرم کند و به جای خود بنشاند، صبر می‌خواهد؛ اگر او به جای خود نشست همه شئون زیرمجموعه خود را خوب مدیریت می‌کند.

جوادی آملی ماه پربرکت رجب را فرصتی برای تطهیر قلوب دانست و بیان کرد: راز خلقت، عبادت است، اصل عبادت این است که انسان در همه شئون زندگی بنده خدا باشد و برای این بندگی یک راز و رمزی است که وجود مبارک پیامبر(ص) فرمود، انسان طرزی باید با خدا سخن بگوید که گویا او را می‌بیند.

وی با بیان اینکه قرآن کریم، شفابخش است، انس بیشتر با قرآن را در ماه مبارک رجب توصیه و ابراز کرد: خداوند می‌فرماید: ما قرآن را فرستادیم که شفابخش است، ما شفا آوردیم نه دوا ما طب نیاوردیم ما دوا نیاوردیم, ما عصاره حیات‌بخشی آوردیم که شفاست.

جوادی آملی با تأکید بر اینکه انسان باید گوهر هستی خود را بشناسد، بیان کرد: انسان اگر گوهر هستی خود را شناخت، خود را ارزان نمی‌فروشد چیزی که غیر لقای حق باشد و غیر ابدی باشد و انسان را رها کند و افسوسش بماند این در شأن انسان نیست، اگر شناخت که این گوهر ابدی است، باید برای تهیه ره‌توشه ابدی، زادراه ابدی، مرکب ابدی، راحله ابدی فکر کند.