رحیم قربانی، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه در ایام پیروزی انقلاب اسلامی هفت سال داشتم، گفت: به یادم دارم در آن سال‌ها ما ساکن اردبیل بودیم و من هم در مقطع ابتدایی تحصیل می‌کردم؛ به عشق امام خمینی(ره) و با توجه به شور و شوقی که در جوانان و بزرگ‌ترها بود این اشتیاق به کودکان هم سرایت کرده بود و همین مسئله موجب شده بود تا حدود 15 نفر از بچه‌های هم سن و سال در مسجد محل جمع شویم و به تمرین و اجرای سرودهای انقلابی بپردازیم.
وی ادامه داد: در آن ایام هر هفته یک سرود انقلابی را در مسجد محل کار می‌کردیم که تعدادی از این سرودها در مدح امام خمینی(ره) بود؛ هرسال همزمان با سالگرد ورود امام خمینی(ره) به ایران سرود خمینی ای امام را با همین گروه در مسجد اجرا می‌کردیم و گروه سرود ما دیگر در آن محل معروف شده بود و اجرای سرود در سالگرد ورود امام(ره) به ایران تبدیل به یک خاطره شده بود.
قربانی در ادامه گفت: در آن سال‌ها سرودهای مختلفی را اجرا می‌کردیم و به این دلیل که من تک‌خوان گروه بودم تأثیر بیشتری روی من داشت و اجرای همین سرودهای انقلابی موجب شد تا کم‌کم به سمت قرآن رو بیاورم و در حقیقت با خواندن سرود به سمت قرآن خواندن آمدم و کم‌کم قرائت قرآن را کار کردم. علاقه‌مندی‌ام به قرآن از عشق و علاقهام به امام(ره) شکل گرفت.
وی یادآور شد: شاید بنده توفیق نداشتم امام خمینی(ره) را از نزدیک ببینم اما هیچ وقت این تصور را نداشتم که امام(ره) از من دور است و همیشه احساس می‌کردم ایشان از کارهایی که برای انقلاب و قرآن انجام می‌دهیم راضی هستند و همین مسئله موجب می‌شد تا پیشرفت در کارهایم اتفاق بیافتد.
قربانی در ادامه گفت: به لطف امام(ره) و مجاهدت‌های ایشان است که جوانان ما امروز به اینجا رسیده‌اند. اگر چنین انقلابی توسط ایشان شکل نمی‌گرفت مشخص نبود جوانان ما هم‌اکنون در چه وضعیتی بودند.
وی اضافه کرد: من قرآنی شدن خود را مدیون امام خمینی(ره) هستم که مرا با قرآن و اسلام ناب آشنا کردند و اگر بخواهیم تا ابد هم شکرگزار باشیم باز هم نمی‌توانیم و همواره باید حضرت امام خمینی(ره) را دعا کنیم. آن سال‌ها به قدری به امام عشق و علاقه داشتم که بارها خواب ایشان را می‌دیدم و با وجودی که سن کمی داشتم و در تهران هم نبودم اما همیشه این احساس را داشتم که امام خمینی(ره) به من نزدیک است و همواره عنایت ایشان شامل حال من می‌شد.