به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شماره پنجم دور جدید نشریه پرسابقه «درس‌هایی از مکتب اسلام» به صاحب امتیازی موسسه تعلیماتی و به صاحب امتیازی موسسه تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق(ع) منتشر شد.
در این شماره تحلیلی از «شکست حزب عدالت و توسعه در انتخابات ترکیه» اثر مهدی پیشوائی، «عقاید اهل حدیث» نوشته آیت‌الله سبحانی، «چرا اخلاق» نوشته احمد بهشتی، «رنج‌ها و نگرانی‌های پیامبر(ص)» نگاشته یعقوب جعفری، «تونس گرفتار تندروی‌های تهدیدکننده امنیت کشور» کاری از غلامرضا گلی‌‍زواره، «سرگذشت حضرت الیاس اثری از فرج‌الله فرج‌اللهی»، «بازگشت به سوی توحید راستین نگاشته محمود حکیمی، «بررسی شناخت عوامل دین‌گریزی نسل جوان» اثری از اسماعیل نساجی، «بررسی و نقد آرای مستشرقان در مورد امّی بودن پیامبر(ص)» کاری از سمیرا حیاتی و آمریکا، «امپراتوری که عاقبت به خیر نشد» نوشته رمزی بارود منتشر شده است.
در عقاید اهل حدیث آیت‌الله جعفر سبحانی به بیان مطالبی حول پیروی از فرمانروای ستمگر، تفصیل در اطاعت از حاکم جائر، احادیث مجعول در مورد اطاعت سلطان جائر، امر به معروف و نهی از منکر، دو اصل تعطیل‌ناپذیر و سخنی از سالار شهیدان پرداخته است.
احمد بهشتی در مطلب چرا اخلاق به بیان مطالبی حول سیره اخلاقی امام حسین(ع) پرداخته و می‌نویسد: کربلا میدان احیای فضایل و صحنه سرکوب رذایل بود. در سرزمین نینوا انسانیت-به معنای واقعی کلمه- خوش درخشید، و بهمیت و سبعیت و وحشی‌گری رسوا شد.
در مقدمه مطلب «بررسی و نقد آرای مستشرقان در مورد امّی بودن پیامبر(ص)» می‌خوانیم: دایره تحقیقات مستشرقان شامل تمامی افکار، عقاید، سنت‌ها، فرهنگ، ادیان و ... ملل مشرق‌زمین می‌شود، از جمله موضوعات قرآن که مورد توجه خاورشناسان قرآن‌پژوه قرار گرفته، امی بودن پیامبر(ص) است. متاسفانه ایشان گاهی ضمن تحقیقات خود، در این‌باره آرای ناصوابی که مخالف با عقاید مسلمانان است بیان نموده‌اند. البته اظهارات آنان در این خصوص آن‌قدر گسترش نیست که کتاب یا مقاله مستقلی را شکل داده باشد، بلکه نظرهایشان را در لابه‌لای کتاب‌های تاریخ قرآن و سیره پیامبر(ص) یا ضمن ترجمه متن قرآن آورده‌اند، اما در هر حال منکران امی بودن حضرت محمد(ص)، آموزه‌های او را به اطلاعات شخصی و خوانده‌های ایشان مستند می‌کنند، یا می‌گویند: «کتاب‌هایی به نام اساطیر اولین و صحت ابراهیم و عهدین را خوانده بود، و همان‌ها را بازگو می‌کرد». و این ادعا به معنای نفی نبوت ایشان و دریافت وحی از جانب خداست و این، تحریف بزرگی است که در این نوشتار در قالب چند بند در صدد نقد آن هستیم.