به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، دکتر عبدالحمید احمدی در خصوص روند پیگیری و تصویب نظامنامه جامع فرهنگی ورزش، با اشاره به پیشینه این نظامنامه، گفت: در سال 87 شورای انقلاب فرهنگی، کمیسیون فرهنگی تربیت بدنی را تصویب می‌کند که در شرح وظایف آن بحث طرح نظامنامه جامع فرهنگی مورد تاکید قرار گرفت. بر اساس این مصوبه، نخست باید کمیسیون فرهنگی تربیت بدنی تشکیل می‌شد تا پس از آن نظامنامه جامع فرهنگی را تدوین و به شورا ارائه می‌شد.
احمدی با گذر از مقدمات تدوین این نظامنامه، افزود: در دوره جدید
مدیریت وزارت ورزش و جوانان، موضوع نظامنامه فرهنگی به عنوان یک امر مهم مغفول مانده، مورد توجه قرار گرفت. اما در نخستین گام تشکیل کمیسیون فرهنگی بسیار حائز اهمیت بود که سعی کردیم در اولین فرصت با حضور اعضا، آنرا تشکیل دهیم تا دوازده وظیفه‌ای که شورای عالی انقلاب فرهنگی برای کمیسیون پیش بینی کرده را دنبال کنیم.
وی گفت: به این ترتیب با توجه به اینکه تهیه نظامنامه جامع فرهنگی یکی از وظایف بود پس از تشکیل کمیسیون، نشست‌ها را در یک زمان‌بندی منظم برگزار کردیم تا هرچه زودتر تکلیف نظامنامه را روشن کنیم. چرا که نظامنامه می‌توانست تعیین کننده چارچوب کاری لازم برای مسائل فرهنگی ورزش کشور به‌وِیژه در بخش ورزش قهرمانی باشد. بنابراین تدوین آن را در اولویت قرار دادیم.
احمدی با بیان این که تدوین نظامنامه از اواسط سال گذشته آغاز شد، افزود: در اسفند ماه سال 93 نظامنامه به تایید کمیسیون فرهنگی تربیت بدنی شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و با امضای آقای گودرزی برای دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شد. در دبیرخانه کارهای مقدماتی هم انجام شده و آماده است تادر صحن شورای انقلاب فرهنگی مورد بررسی قرار بگیرد.
معاون فرهنگی، آموزش و پژوهش وزارت ورزش و جوانان در خصوص پیشینه کاری خود در حوزه تدوین نظامنامه اظهار کرد: در سال 87 با توجه به مسئولیتی که در جهاد دانشگاهی و هم‌‌چنین عضویت در شورای عالی بسیج ورزشکاران داشتم، منشور فرهنگی ورزشی کشور را با کمک کارشناسان تدوین کردیم تا برای همه دستگاه‌های زیرمجموعه تعیین تکلیف کند.
احمدی در ادامه تاکید کرد: به اعتقاد من در رابطه بامسائل فرهنگی ورزش غفلت و کم‌کاری شده، چرا‌که در دو دهه گذشته، نگاه غالب به ورزش، فرهنگی نبوده و اگر هم نیم نگاهی صورت گرفته صرفاً توجیهی و نتیجه گرایانه بوده است.
مشاور عالی وزیر ورزش و جوانان خاطرنشان کرد: ابعاد ورزش درحوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی اقتصادی، سیاسی، تربیتی و آموزشی است باید مورد توجه قرار گیرد. اما ما تنها به یک بُعد آن، به خصوص ورزش قهرمانی و آن هم صرفاً بُرد و یا نتیجه‌گرایی در یکی دو رشته خاص توجه کرده‌ایم.