به گزارش خبرگزاری بین‌المللی‌قرآن(ایکنا)، نشست «زیبایی و هنر» با حضور عبدالمجید شریف‌زاده و ایرج نعیمایی عصر روز گذشته، 3 شهریورماه، در کتابخانه و موزه ملی ملک برگزار شد.
در ابتدای این جلسه شریف‌زاده، محقق و پژوهشگر کشورمان در سخنانی اظهار کرد: در حوزه هنرهای ایران یک سری مباحث اصولی داریم که بر پایه تفکرات نظری و اعتقادی شکل گرفته و این حوزه غیر قابل تغییر است. در کنار این تفکر اندیشه‌هایی نیز وجود دارد که بحث‌هایی در آن قابل تغییر است که اصطلاحاً به آن فروعیات می‌گوییم.
وی افزود: برای درک بهتر موضوع از هنر نگارگری مثال می‌زنم. در این هنر هم ویژگی‌های ثابت و هم ویژگی‌های متغییر داریم، در دیگر عرصه‌های هنر نیز هر کدام به تناسب نیازشان اصول ثابت و متغییر دارند.
این پژوهشگر به توضیح خود اضافه کرد: اگر بخواهیم بحث زیبایی‌شناسی در غرب را مورد ارزیابی قرار دهیم باید گفت ریشه آن در فلسفه یونان باستان است. در تفکر «یونان قدیم» هر مقوله کدگذاری خاص خود را دارد. بزرگترین اندیشه نیز در یونان قدیم مربوط به افلاطون فیلسوف بزرگ تاریخ بشر بوده است.
شریف‌زاده درباره جایگاه بحث زیبایی‌شناسی در قرون معاصر چنین توضیح داد: بسیاری از اندیشمندان معتقد هستند که مباحث زیبایی‌شناسی در غرب از قرن هجده میلادی آغاز شد، اما در ایران از اواخر قرن نوزدهم بحث‌های مربوط به زیبایی‌شناسی که از آن به عنوان هنرهای زیبا نام برده می‌شد برای اولین بار صحبت به میان آمد.
وی ادامه داد: هنر یک معنای عام را در ادبیات فارسی دارد و آن این است که هنر را به عنوان نیکویی می‌شناسند، اما از 70 یا 80 سال پیش این کلمه وجه خاص خود را پیدا کرد.
این اندیشمند ادامه داد: در تفکر اسلامی در باب هنر نه بحثی درباره نبوغ است و نه خلاقیت و نه کسی زیبایی را برخاسته از احساسات می‌داند، برای همین در اندیشه اسلامی باید به دنبال کلمات دیگری چون جمال و جلال برای هم‌سویی با کلمه زیبایی بود.
شریف‌زاده تاکید کرد: نزدیکترین بحثی که در حوزه زیبایی‌شناسی در تفکر اسلامی وجود دارد بحث «حُسن» است که در آن کلماتی چون جمال به چشم می‌خورد. این کلمات در حقیقت نمایانگر همان واژه زیبایی هستند.
وی در انتهای سخنانش تاکید کرد: در سنت ایرانی اسلامی هنر به زیبایی وابسته است و زیبایی نیز به حقیقت وجود تکیه دارد، حقیقتی که به همه عالم تعمیم پیدا می‌کند. در انتهای سخنانم باید بگویم آثار هنرمندان ایرانی در نهایت زیبایی است.
در ادامه این جلسه ایرج نعیمایی نیز اذعان کرد: بحث زیبایی‌شناسی به سرعت در غرب رواج پیدا کرد اما به همان سرعت نیز این قبیل بحث‌ها به افول گرایید، چرا که نتوانستند یک تعریف واحد از بحث زیبایی‌شناسی داشته باشند. در کلام دیگر هر کس از زیبایی تعریفی داشت که با دیگری متفاوت بود.
وی اضافه کرد: با توجه به توضیح فوق مباحثی چون هنرهای مدرن و پست مدرن در غرب مطرح شد، تفکراتی که در آن زیبایی‌شناسی جایگاه و کیفیت مطلوبی ندارد.
این هنرمند تصریح کرد: متاسفانه در جامعه ما نیز بسیاری از جریان‌های علمی هنرهای ملی را حذف کردند، زیرا همان گونه که گفته شد برای آن تعریفی نداشتند.
وی در انتهای این گزارش بیان کرد: بحث انتهایی من به کلمه حقیقت برمی‌گردد. در این خصوص افلاطون معتقد است هنر یک نوع حقیقت به شمار می‌آید. برای همین هر هنری به نوعی حقیقتی را در خود جای داده است.