صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۳۶۳۱۵۱
تاریخ انتشار : ۲۵ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۱:۳۳
به مناسبت ۲۶ شهریور؛

گروه جهاد و حماسه: ماموستا شیخ‌الاسلام که در ۲۶ شهریور به شهادت رسید، از جمله پیشگامان و شهدای تقریب مذاهب اسلامی بود و دلدادگی به نظام و ولایت از ویژگی‌های برجسته وی به شمار می‌آمد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به نقل از روابط عمومی دانشگاه مذاهب اسلامی، شهید ماموستا سیدمحمد شیخ‌الاسلام، روحانی برجسته اهل سنت کردستان را می‌توان مصداق بارز شهیدی بیدار دانست که با گذشت شش سال از شهادتش هنوز هم می‌توان ندای اسلام‌خواهی و وحدت‌طلبی او را شنید. او مصداق عینی و برجسته شهید منادی وحدت بود.

وی یکی از دو روحانی شهیدی است که در رمضان سال 88 توسط گروه‌های تندرو و مزدور بیگانه به فیض شهادت نایل آمد. این شهید نزدیک 20 سال در شهرستان سقز و حدود 6 سال در دانشگاه مذاهب اسلامی فقه و اصول فقه را بر اساس مذهب امام شافعی در دانشگاه تهران تدریس کرد. او سرانجام پس از یک عمر فعالیت‌های علمی، دینی و فرهنگی و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر در راه اعتلای وحدت کلمه و دین اسلام، هدف کینه‌توزان و دشمنان اسلام قرار گرفت و در 27 رمضان (شب قدر) مصادف با 26 شهریورماه 1388 بعد از اقامه نماز مغرب در مقابل مسجد سیدقطب سنندج به ‌دست عوامل مزدور به فیض شهادت نایل آمد و شهید منادی وحدت لقب گرفت.

سیدمحمد شیخ‌الاسلام در روز سوم فروردین‌ماه سال 1315 هجری شمسی در خانواده‌ای کاملاً مذهبی در یکی از روستاهای شهرستان بانه از توابع استان کردستان چشم به جهان گشود. او تحت تعالیم پدرش محمد شیخ‌الاسلام قرار گرفت و در فضایی پرورش یافت که 13 نسل پیش از او در راستای رسالت و آموزه‌های دینی به فعالیت مشغول بودند.

وی در محضر علمای بزرگ کردستان به تحصیل علوم اسلامی پرداخت تا اینکه در سال 1336 از سوی عالم و استاد بزرگ منطقه، ملا‌باقر مدرس مجاز و به‌ عنوان مفتی اعظم مذهب شافعیه در منطقه شناخته شد. پشتکار وی در طلب علم زبانزد خاص و عام بود به‌طوری‌که جهت یادگیری مطلبی تا ساعت‌ها روی پاهایش می‌ایستاد.

شهید ماموستا شیخ‌الاسلام قریب به 50 سال از عمر خود را به تدریس و تربیت طالبان علم پرداخت که نتیجه آن را می‌توان در تربیت روحانیان و ماموستاهایی دید که همگی آنها از الگوها و نمونه‌های منطقه هستند.

تربیت طلاب و فضلای حوزوی و دانشگاهی

وی نزدیک به 20 سال در سقز و بانه به ‌صورت سنتی در حجره طلاب و هم در مدارس رسمی علوم دینی و کلاسیک به امر تدریس، تحقیق و تفحص پرداخت و حدود 30 سال نیز در سنندج همزمان که سمت امام جماعت مسجد «سید قطب» را برعهده داشت به امر تدریس، تحقیق و پژوهش در مدارس دینی، آموزش و پرورش و دانشگاه‌های استان مشغول بود.

شیخ‌الاسلام در این مدت شش سال در دانشگاه مذاهب اسلامی تهران، حدود 20 سال در دانشکده الهیات دانشگاه تهران و حدود 10 سال در دانشگاه‌های آزاد  اسلامی واحدهای تهران، سنندج و سقز و سایر دانشگاه‌های سطح استان به تربیت طلاب علوم دینی و دانشجویان مشغول بود. او در فلسفه، فقه، اصول، تفسیر و سایر علوم اسلامی تبحر و مهارت خاصی داشت به‌ طوری که در انجمن‌های علمی علوم اسلامی عضو فعالی بود.

یکی از جملاتی که همیشه ورد زبان او بود جمله «عاقبت به خیر شویم» بود، به ‌طوری که در دعاهای بعد از نمازهای یومیه، همیشه این جمله را بیان می‌کرد.

دلدادگی به نظام و ولایت ویژگی برجسته شهید ماموستا شیخ‌الاسلام

این انسان وارسته همیشه مردم را متوجه عملکرد مثبت نظام جمهوری اسلامی ایران می‌کرد و می‌گفت: از نعمات بزرگ خداوند به مردم منطقه ارزانی داشتن جمهوری اسلامی است.

وی علاوه بر فعالیت‌های دینی و فرهنگی، در دوره‌های سوم و چهارم به ‌عنوان نماینده مردم کردستان در مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد و همچنین در شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به ‌عنوان عضو فعالیت داشت.

ماموستا همواره از عظمت و بزرگی مرحوم ملااحمد نودشه یاد می‌کرد و بارها می‌گفت: وقتی از کنار قبرستان شیخ محمدباقر غیاثی می‌گذرم به‌خاطر دفن جسد مبارک ملااحمد نودشه در این مکان احساس خاصی به من دست می‌دهد و آرزو دارم که در جوار ایشان دفن شوم که عاقبت تحقق یافت.

ماموستا شیخ‌الاسلام منادی وحدت بود

اگر در جایی از منطقه بین مذاهب، فرق و اقوام مختلف مشکل و یا اختلافی پیش می‌آمد قدم پیش می‌گذاشت و باعث ایجاد وحدت و انسجام دوباره بین مردم می‌شد. وی تمام عمر خود را در راه ایجاد تقریب مذاهب اسلامی در منطقه صرف کرد تا جایی‌که در این راه شهید شد و شهادتش بزرگترین سند این ادعاست.

به گفته همسر، خانواده و آشنایانش، ماموستا شیخ‌الاسلام هیچ وقت از خواندن نماز شب نمی‌گذشت و حتی در اواخر عمرش نیز با وجود کهولت سن، اقدام به برگزاری کلاس‌های تفسیر قرآن در ماه مبارک رمضان می‌کرد که شهرت ویژه‌ای پیدا کرده بود. شهید ماموستا شیخ‌الاسلام از لحاظ علمی و اخلاقی در سطح بالایی قرار داشت و این باعث شده بود که به شخصیتی ملی و بین‌المللی تبدیل شده و محبوبیت بسیار زیادی داشته باشد.

شهید موستا شیخ‌الاسلام انسانی صاحبنظر، فرهیخته و اندیشمند و در سطح ملی منادی وحدت بود و همیشه برای رفع مشکلات ملی و منطقه‌ای تلاش می‌کرد و اثرگذار بود.

انتخاب به عنوان نماینده خبرگان در دو دوره پیاپی از سوی مردم

مهم‌ترین فعالیت ماموستا شیخ‌الاسلام در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی بود. وی با مطالعه عمیق و تحقیق گسترده خود دریافته بود که فرهنگ اسلامی حاوی چه عمق و غنایی است و اگر مسلمانان به روح تعالیم اسلامی توجه کنند و بدان آگاهی یابند فتنه‌گران و نیرنگ‌بازان نمی‌توانند به حکومت اسلامی صدمه‌ای بزنند. از این رو در مسجد و مدرسه و دانشگاه و در کوچه و خیابان تلاش می‌کرد متناسب با موقعیت‌ها گوشه‌هایی از فرهنگ اسلامی را به آگاهی مردم برساند، ابهام را بزداید، تفرقه‌ها را به وحدت بکشاند و ناهمواری‌ها را هموار سازد.

عموم مردم او را خوب شناخته بودند و به همین سبب وی را به نمایندگی خود در خبرگان رهبری در دو دوره پیاپی برگزیدند تا بتوانند نقش خود را در استوارسازی نظام اسلامی به خوبی ایفا کنند و دشمنان نظام نیز وی را شناخته بودند که تاب تحمل او را نداشتند و چون توانایی مقابله در برابر استدلال‌های محکم او را نداشتند به حذف فیزیکی وی روی آوردند.

سرانجام فعالیت‌های علمی، دینی و فرهنگی ماموستا شیخ‌الاسلام و تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش در راه اعتلای وحدت کلمه و دین اسلام باعث شد تا هدف کینه‌توزان و دشمنان اسلام قرار گیرد و در 27 رمضان (شب قدر) سال 1388 بعد از اقامه نماز مغرب در مقابل مسجد سیدقطب سنندج به‌ دست عوامل مزدور به فیض شهادت نایل آید و بنا به وصیت خود پیکر مبارکش در قبرستان «تپه شیخ محمد باقر» سنندج‌(یکی از قبرستان‌های داخل شهر) دفن شود.

فقدان این عالم شهید حقیقتاً خسارتی هم برای کردستان، هم برای ما بود

همان زمان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حادثه‌ خونین تروریستی در کردستان، شهادت ماموستا شیخ‌الاسلام، نماینده مردم استان کردستان در مجلس خبرگان رهبری را تسلیت گفتند.

متن پیام معظم‌له به این شرح است:

«بسم الله الرحمن الرحیم

وَ مَن قُتِلَ مَظلومَاً فَقَد جَعَلنا لِوَلیِّهِ سُلطانا

با تأسف و اندوه فراوان اطلاع یافتم که دست جنایتگر و گنهکار مزدوران استکبار و ارتجاع به خون عالم مجاهد و روحانی خدمتگزار جناب ماموستا شیخ‌الاسلام نماینده مجلس خبرگان رهبری آلوده شده و آن مرد شریف و خدوم پس از ده‌ها سال دفاع صریح از حق، به دست جنود باطل به شهادت رسیده است. در این چند روز چند عنصر روحانی ارزشمند دیگر از جمله امام جمعه‌ موقت سنندج و دو تن از مسئولان قضایی آن استان هم پیش از این مجروح شده و یا شربت شهادت نوشیده‌اند. این زنجیره شقاوت و خونخواری در ماه مبارک رمضان و در آستانه‌ روز دفاع از ملت فلسطین، نشان‌دهنده‌ آن است که این جنایتکاران با وجود ادعای دینداری و تعصّب مذهبی، نه فقط احترام شهرالله را هتک می‌کنند، بلکه آماج حمله‌ آنان در اصل، همان چیزی است که دستگاه استکبار و برخی دولت‌های روسیاه منطقه کمر دشمنی با آن بسته‌اند. دلبستگی به نظام جمهوری اسلامی و دفاع از آرمان‌های اسلامی و مسئله‌ قدس شریف جرم نابخشودنی این شهیدان و مجروحان عزیز از نظر این مزدوران جنایتکار و اربابان فرعون‌صفت و قارون‌منش آنهاست. پس از اردیبهشت معطّر امسالِ کردستان که در آن ندای گوش و دل‌نواز وحدت اسلامی بیش از همیشه در آن دیار طنین افکند، دستگاه استکبار و استبداد اکنون درصدد انتقام‌گیری از مردم نجیب و مظلوم آن اُستان هستند. برای آن دشمنان سنگدل، کُرد و فارس و شیعه و سنّی تفاوت نمی‌کند. دل پلید و پُرکینه آنان حتی به روحانی کهنسالی چون شهید مظلوم ماموستا شیخ‌الاسلام نیز با قساوت و شقاوت دستِ ستم می‌گشاید. لعنت خدا و رسول و مؤمنان بر آن خونخواران و مراکز اصلی پشتیبانی و فرماندهی آنان باد. مردم عزیز کردستان با بصیرت کامل، دشمنان خود را بشناسند و مسئولان امنیت استان مقابله قدرتمندانه با این آدمکُشان محارب را در صدر برنامه‌های خود قرار دهند.

اینجانب ضمن تسلیت و تبریک به مردم استان کردستان به خصوص به خانواده‌های مصیبت‌ دیده، یاد آن شهیدان بزرگوار به ویژه شهید عزیز جناب ماموستا شیخ‌الاسلام را گرامی می‌دارم و از خداوند رضایت و مغفرت و علوّ درجات آنان را مسئلت می‌کنم.

سیّدعلی خامنه‌ای .    26 شهریور ‌1388»