صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۴۴۷۷۷۰
تاریخ انتشار : ۲۳ آبان ۱۳۹۴ - ۰۸:۴۴
دیدار جامعه قرآنی با خانواده شهید زکریا زنده‌دل؛

گروه جهاد و حماسه: شهید زکریا زنده‌دل به هم‌محلی‌ها و دوستانش قرآن می‌آموخت و جلسات تفسیر قرآن و نهج‌البلاغه را برای جوانان علاقه‌مند برگزار می‌کرد تا اینکه در سلیمانیه عراق به شهادت رسید.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در ادامه سلسله دیدارهای هفتگی جامعه قرآنی استان تهران با خانواده شهدا، نمایندگانی از فعالان عرصه قرآنی به دیدار خانواده شهید زکریا زنده‌دل رفتند.
این دیدار با تلاوت آیات 110 و 111 سوره توبه توسط محمد خورشیدی، حافظ و قاری بین‌المللی قرآن کریم آغاز شد. در ادامه، رحیم قربانی، رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ در سخنانی گفت: از دو سال پیش ستاد شهدای قرآنی تشکیل شده که به شناسایی شهدای حافظ، قاری و مفسر قرآن کریم می‌پردازد و قرار است 9 دی امسال سومین یادواره شهدای قرآنی برگزار شود.

در ادامه مادر شهید در سخنانی درباره شخصیت وی گفت: زکریا 8 خرداد 1336 در تهران به دنیا آمد و سال 1365 در سلیمانیه عراق به شهادت رسید. در 10 سالگی پدرش را از دست داد و برای کمک به مخارج خانه مشغول به کار شد. در سن جوانی جذب ورزش فوتبال شد. این شهید بعد از دبیرستان به خدمت سربازی رفت. بعد از سربازی هم جذب آموزش و پرورش شد. خود را وقف اسلام و انقلاب کرده بود.

مادر شهید زنده‌دل تصریح کرد: حقوقی را که از آموزش و پرورش می‌گرفت سه قسمت می‌کرد. یک قسمت را برای گذران زندگی، قسمتی را به من برای امورات خانه و بخش اعظم دیگرش را به فقرا می‌داد.
زکریا حافظ نیمی از قرآن کریم بود
وی ادامه داد: زکریا حافظ نیمی از قرآن بود و شاگردان زیادی را تربیت کرد. جلسات قرآن و نهج‌البلاغه را برگزار و اداره می‌کرد. وی در دانشگاه الهیات مشهد قبول شد، ولی مدتی نگذشته بود که فردای عقدش عازم جبهه شد. بعد از مدتی خبر شهادتش رسید و فهمیدیم در سلیمانیه عراق شهید شده است. پس از شهادت پیکرش تا شش سال به ایران نیامد تا اینکه چند تکه از استخوانش بازگشت و در بهشت زهرا(س) دفن شد.

همچنین همسر برادر شهید در سخنانی درباره وی گفت: به حجب و حیا معروف بود و حتی آن قدر سربزیر بود که مرا در خیابان نمی‌دید و گاه ناراحت می‌شدم که چرا آشنایی نداده است. همیشه قرآن همراهش بود و سجاده‌اش پهن بود. سجده‌های طولانی داشت و بسیار معتقد به نماز و روزه بود.

بخشی از وصیت‌نامه شهید
«امروز روز یاری دین خدا و امداد رسول خداست، نکند که در مقابل امور زودگذر مادی چشم دل کور شود و اسلام فدای قند و چای و نان و امور حیوانی شود. امروزه همکاری با دولت واجب است. دولتی که تمام هست خود را برای پیشرفت اسلام بذل نموده و می‌کند. تضعیف دولت خیانت به اسلام است. انجمن‌های اسلامی را باید تقویت کرد. این‌ها ارکان تداوم انقلاب اسلامی هستند. قدر این قهرمانان گمنام را بدانید. شب و روز در حال خدمت هستند و هیچ نظری ندارند، جز رضای خدای متعال.»