صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۴۵۹۹۶۲
تاریخ انتشار : ۱۸ آذر ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۰
پیشنهاد مطالعه کتابی به قلم حجت‌الاسلام انصاریان/

گروه ادب: کتاب «چهره‌های محبوب و منفور در قرآن» نوشته حجت‌الاسلام حسین انصاریان انسان‌های ممدوح و مذموم در قرآن را معرفی کرده است.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کتاب «چهره‌هاى محبوب و منفور در قرآن‏» نوشته حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، توصیفى از معرفى 10 چهره محبوب و 10 چهره منفور وصف شده در قرآن کریم است که توسط انتشارات دارالعرفان منتشر شده.

این نوشتار به معرفى گروه‌هایى از انسان‌ها که مورد مدح و ذم قرآن کریم قرار گرفته‌اند، مى‌پردازد و اوصاف آنها را بیان مى‌کند. نگارنده، نخست به اوصاف قرآن اشاره کرده و قرآن را نورى بر تارک بشریت خواند و اوصافى مانند ذکر، فرقان، نور، شفا، رحمت، حکیم، بشرى، تبیان، حق و هدى به قرآن نسبت داده به آیات متناسب با آنان را بیان مى‌کند.

نگارنده آن گاه به معرفى برخى از انسان‌هاى ممدوح و مطرود از نگاه قرآن پرداخته و توابین، متطهرین، متوکلین، محسنین، متّقین، مقسطین، قتال کنندگان در راه خدا، دینداران واقعى، پیروان رسول اکرم(ص) و صابرین را جزء کسانى در قرآن معرفى کرده که خداوند متعال آنها را دوستان خود شمرده و از آنها تمجید کرده است و معتدین و مفسدین، کافرین، ظالمین، مسرفین، خائنین، مستکبرین، فرحین و مختال فخور را جزء انسان‌هایى برشمرده است که مورد مذمت خداوند متعال قرار گرفته‌اند.

وى در وصف هر گروه از انسان‌هاى یاد شده، آیات مربوط به آنها را ذکر مى‌کند و با استفاده از تفاسیر معروف قرآن کریم، اوصاف هر گروه را به طور مجزّا از قرآن استخراج و روایاتى نیز درباره آنها نقل مى‌کند.

در توصیف هر گروه مثبت یا منفى علت مدح یا ذم آن گروه را با توجه به مفاد آیات بیان کرده و کارکرد‌هاى مثبت و منفى آنان را بازگو مى‌کند و فضل و رحمت خاص خداوند نسبت به گروه اول و محرومیت و خذلان نسبت به گروه دوم را وصف مى‌کند.

از دیدگاه وى، قرآن رابطه بین انسان و خداوند را به خوبى روشن کرده و راه رشد و کمال و سقوط و هلاکت انسان‌ها را به خوبى مشخص کرده و آیینه تمام‌نمای خوبى‌ها و بدى‌ها بوده و بدون قرآن و پیروى از آن راه اتّصال به عالم غیب و ملکوت امکان‌پذیر نخواهد بود و هدایت صحیح انسان به سمت مقصود اصلى صورت نخواهد گرفت.