اما به راستی چه می‌شود که وقتی پای عمل می‌رسد همه ما به نوعی کم می‌آوریم و خط قرمزهای اخلاقی را رد می‌کنیم. نشانه‌اش میدان آزمون فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی تلفن همراه است که بارها میزان عمل به گفته هایمان در این واردی محک زده شده است.
تا به حال شده پیامی جذاب درباره یک مقام مسئول، هنرمند و یک شخصیت شناخته شده فرهنگی را در تلگرام و واتش آپ و... دریافت کرده باشی اما ندانی که این پیام چه میزان صحت دارد؟ با اینگونه پیام‌ها چه می‌کنی؟ آیا برای دیگران هم ارسال می‌کنی تا به واسطه پیام‌های جذابی که می‌فرستی مورد تأیید هم گروهی‌های تلگرامی و واتس‌آپی شوی.
شاید با خودمان بگوییم این همه آدم این پیام را فرستاده‌اند من هم یکی از آنها خواهم بود و تأثیر چندانی نخواهد داشت. اما باید بدانیم همه کسانی که قبل از ما این پیام را به کانال‌ها و گروه‌های مختلف مجازی فرستاده‌اند همین اندیشه را داشته‌اند که در نهایت این پیام به دست میلیون‌ها نفر رسیده است.
در پاره‌ای موارد احتمال دارد با خودمان فکر کنیم فلان شخص شناخته شده این اشتباه را که در پیام منتشر شده در فضای مجازی مطرح شده را انجام داده و باید در قالب پیامک در گروه‌های مختلف بفرستم تا همه شخصیت او را بشناسند. کمی تأمل کنیم. به قول سهراب چشم‌ها باید بست، جور دیگر باید دید.
اگر ما شیعه و پیرو همان مولایی هستیم که خطاب به افسرش مالک اشتر فرمود: (اگر شب هنگام کسی را در حال گناه دیدی، فردا به آن چشم نگاهش مکن، شاید سحر توبه کرده باشد) این استدلال‌ها که باید شخصیت فلان شخص رابه دیگران بشناسانم دلیلی برای به ظاهر افشاگری‌ها نخواهد بود.
چه بسیار انسان‌های محترمی که در زندگیشان مثل همه انسان‌ها دچارخطاهایی شده‌اند و اینقدر خطایشان در فضاهای مجازی پررنگ شد که حال به ناچار گوشه عزلت گزیده و با بی‌اعتمادی به انسان‌های جامعه خویش در پیله تنهایی خود زندگی میکنند.
چه هنرمندان و شخصیت‌های برجسته و شناخته شده‌ای که تمایل داشتند از طریق فضای مجازی با هواداران و مخاطبانشان در ارتباط باشند و از نظرات آنان برای بهبود فعالیتشان بهره گیرند اما بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی با مشاهده برخی بی‌اخلاقی‌ها در فضای مجازی عطای فعالیت در این وادی را به لقایش بخشیدند.
ما ایرانی هستیم و شناخته شده به ایمان و مقید به فضیلت‌های انسانی. شایسته نیست جذابیت‌های فضای مجازی آنقدر مجذوبمان کند که یادمان رود ما از نسل شاعرانی چون سعدی هستیم که گلستان و بوستانش سرشار از توصیه های اخلاقی است و مهمتر از همه پیروی رسولی هستیم که فرمود من مبعوث نشدم مگر برای تکمیل مکارم اخلاق.
به امید آن روزی که ایمان و اخلاق در فضای مجازی آن قدر جاری شود که اگر به اشتباه عکسی شخصی از ما در فضای مجازی منتشر شد، اطمینان داشته باشیم که در سرزمینمان هیچ کس از این عکس سوء‌استفاده نخواهد کرد چرا که نه در حرف که در عمل همه ملزم به اخلاقند.
حکیمه بهمن زاده/ خراسان جنوبی