گروه هنر: تحول، اتفاق و رویدادی در جریان انقلاب اسلامی نبوده است که استاد سبزواری در وصف آن اشعاری نسروده باشد؛ از جمله افتخارات استاد در زمینه هنر و فرهنگ انقلاب اسلامی آن است که در رثای شهیدان شاخص انقلاب سروده‌هایی دارد که همگی آنها تبدیل به قطعات ماندگار موسیقی شده است.
محمد گلریز، خواننده انقلابی کشور در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: سابقه آشنایی من با استاد حمید سبزواری به مقاطع پیش از انقلاب و به ویژه ماه‌های منتهی به پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی باز می‌گردد که البته به دلیل جو حاکم در آن زمان این ارتباطات بیشتر غیرمستقیم بود و به شخصه در جریان این امر بودم که استاد سبزواری به اتفاق استاد حمید شاهنگیان؛ از آهنگسازان پیشکسوت انقلاب اسلامی در تدارک تولید و اجرای سرودهایی هستند که بازگو‌کننده حال و هوای آن روزهای مردم انقلابی است. وی ادامه داد: تجلی همکاری استاد سبزواری با استاد شاهنگیان، تولید دو سرود «خمینی ای امام» و «برخیزید، برخیزید» بود که همگی مطلع هستید این دو سرود اولین بار در فرودگاه مهرآباد و در زمان ورود تاریخی حضرت امام(ره) به ایران اجرا شد و البته ما نیز از سوی دیگر همچنان ارتباط خودمان با بیت استاد سبزواری را حفظ کردیم و از آنجا که محل سکونت ما به خانه ایشان نزدیک بود و با توجه به نزدیکی محل سکونت به کانون اتفاقات انقلاب اسلامی یعنی چهارراه آبسردار واقع در خیابان ایران و مدرسه رفاه، بسیاری از الهامات ما در زمینه موسیقی و سرود انقلابی از دل تجمعات مردمی و شعارهایی که آنها سرمی‌دادند نشئت می‌گرفت. شعار مردم در تظاهرات انقلابی، سرآغاز سرودن اشعار انقلابی بود خواننده سرود مرثیه «دریغا ای دریغا» تصریح کرد: آن زمان یکی از مهمترین فریادها و بانگ‌های انقلابی مردم واژه مقدس «الله اکبر» بود که پس از مشورت با استاد سبزواری و البته با حضور استاد احمدعلی راغب؛ یکی دیگر از آهنگسازان انقلاب اسلامی منجر به تولید سرود«ای بانگ آزادی» شد که در آن واژه «الله اکبر» به دفعات تکرار می‌شود و البته از جمله ویژگی‌های شعری و ترانه‌ای استاد سبزواری در زمینه انقلاب و شخصیت امام(ره) معرفی ابعاد این انقلاب مردمی و مقدس و همچنین بیان خصوصیات رهبر کبیر انقلاب و در مقاطعی نیز آرزوی سلامتی و توفیق برای راه جاویدان ایشان بود. وی ادامه داد: شخصاً مطالعاتی در زمینه تاریخ و به ویژه انقلاب مشروطه داشته‌ام، در دوره مشروطیت نیز ما با چهره‌های مطرحی در حوزه شعر و موسیقی مواجهیم که در مدح نهضت مشروطه و شرح تحولات آن ترانه و اشعاری بیشماری سروده‌اند؛ همچون میرزاده عشقی، عارف قزوینی و ملک‌الشعرای بهار که اغلب آنها نیز روشنگرانه و آگاهی‌بخش بوده است اما باید به جرئت و بدون اغراق بگویم که استاد سبزواری از جمله چهره‌های ماندگار عرصه ادبیات و فرهنگ هستند که شجاعت و دلیری شاخصه اصلی ایشان است و در شرایطی که جوی خفقان در کشور حاکم بود و هرگونه حرکت و جنبش اعتراضی، سرکوب و در نطفه خفه می‌شد، این استاد گرانقدر، شجاعانه به همراهی مرحوم حسین صبحدل جلساتی را در منزل خود برپا می کردند و پیرامون ادبیات و شعر انقلابی اقداماتی انجام داده و به تشریح ویژگی‌های جنبش ادبی انقلابی می‌پرداختند. گلریز گفت: استاد سبزواری را باید به حق پدر شعر انقلاب اسلامی نامید و به این نکته اذعان داشت که تحول، اتفاق و رویدادی در جریان انقلاب اسلامی نبوده است که بروز نکرده باشد و ایشان در وصف آن اشعاری نسروده باشند؛ از جمله افتخارات استاد در زمینه هنر و فرهنگ انقلاب اسلامی آن است که در رثای شهیدان شاخص انقلاب سروده‌هایی دارد که همگی آنها تبدیل به قطعات ماندگار موسیقی شده است که البته این حقیر نیز توفیق آن را داشته‌ام برخی از آنها را آوازخوانی کنم. تسلط استاد سبزواری بر موسیقی، اشعار وی را آهنگین و ریتمیک کرده است وی با اشاره به اشراف و تسلط استاد سبزواری علاوه بر شعر به موسیقی، تأکید کرد: فرق میان ترانه‌سرایی و سرودن شعر در آن است که ترانه‌سرا بر اصول و مبانی موسیقی نیز واقف است و زمانی که در حال سرایش ترانه و سرود است به آهنگ و موسیقی آن نیز فکر می‌کند؛ از ویژگی‌های بارز سروده‌های استاد سبزواری توجه به ملودی و گام‌های موسیقی بوده است که قطعاً یک آهنگساز و موسیقیدان در مواجهه با آن، به راحتی قادر به طراحی ریتم و ساخت موسیقی براساس تم‌های حماسی و ضرباهنگین است. گلریز در پایان گفت: استاد سبزواری آثاری در حوزه‌های عرفانی و توحیدی نیز دارند و اینگونه نیست که اشعار ایشان تنها منحصر و خلاصه به سرود و تصنیف‌های انقلابی شود، نمونه بارز اینگونه اشعار قطعه معروف«بیا و بنشین کنار گل..» است که این حقیر آن را خوانده‌ام و سرشار از مضامین عرفانی و ستایش ذات پروردگار است، اما اینکه چرا استاد سبزواری را بیشتر با اشعار انقلابی می‌شناسند دلیلش بینش عمیق استاد به اتفاقات و رویدادهای اجتماعی است و اینکه به درستی تشخیص داده و ضروری دانسته‌اند که باید فرهنگ انقلاب را با استفاده از هنر شعر و موسیقی مانا و جاوید کرد.