نگاه حداقلی به نسبت فقه و هنر، تنزل دادن فقه است

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین احمد واعظی، امروز 23 دی در همایش فقه هنر که در دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد گفت: هنر یک امر واقعی و ریشه‌دار در زندگی بشر است و 5 دسته مطالعه را می‌توان داشت. یکی مطالعات تاریخی هنر که وضعیت هنر در جوامع گذشته چطور بوده است و دسته دوم مطالعات اجتماعی و اقتصاد هنر است زیرا هنر صنعت تجاری و اقتصادی شده است.
وی اظهار کرد: مطالعات فلسفی دسته دیگری از مطالعات است که در دوسته فلسفه هنر و مباحث هرمنوتیک هنر قابل دسته بندی است که یک بخش روش شناسی و یک بخش فلسفلی دارد.
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم بیان کرد: دسته دیگر مطالعات اخلاقی در عرصه هنر است و به گونه ای اخلاق حرفه ای است و دسته دیگر نیز مطالعات فقهی و حقوقی هنر است.
این استاد حوزه تصریح کرد: در نسبت فقه و هنر یک نگاه حداقلی و یک نگاه حداکثری داریم و کسانی که در این مسئله نگاه حداقلی دارند شان فقه را تقلیل می دهند که مجاز و غیر مجاز هنر را مشخص کنند و کسانی که به این شکل نگاه دارند دچار قصور هستند.
وی ادامه داد: فقه پیوند عمیقی با فرهنگ دارد و اگر برای فرهنگ چهار لایه اصلی باورها، ارزش ها، رفتارها و نمادها قایل بشویم هنر سنخ چیزی است که در همه این لایه ها اثرگذار است و می تواند باورساز باشد زیرا بخشی از مردم متحرک به برهان در حوزه باورها هستند و بخشی از مردم قادر به درک قیاسات عمیق برهانی هستند.
این محقق حوزه تصریح کرد: هنر در نظام زیباشناختی جامعه تاثیرگذار است و چه خوبی ها که توسط هنر مبتذل بد جلوه داده می شود؛ در شکل دهی رفتارها و نمادسازی نیز بسیار نقش آفرین است و پیوند عمیقی میان فرهنگ و هنر وجود دارد.  
وی ادامه داد: بخشی ضروری هر جامعه ای نظام ارتباطی آن است، و این نظام مبتنی بر دو حکم است یکی معنا و مفهوم سازی و دیگری رسانه ای  که آن معنا و ایده و مفهوم را به دیگران منتقل کند.
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه تاکید کرد: کسانی که تفطن به نقش هنر ندارند نگاه حداقلی به نسبت فقه و هنر دارند و این مسئله به نگاه تقلیل گرایانه آنان به خود فقه بر می گردد برخی تصور می کنند فقه آمده تا فقط اعمال را به نگاه احکام خمسه مشخص کند در حالی که نگاه عمیقتر به ما می فهماند که فقه کارکرد گسترده تری به زندگی بشر دارد؛ مثلا معنای فقه حکومتی این است که فقه را در منظر اداره جامعه ببینیم در این صورت فقه کارکردی پیدا می کند که بسی گسترده تر از صرف ناظر بودن و اظهار نظر راجع به مجاز و غیر مجاز است.
واعظی بیان کرد: در هنر اگر به لحاظ موضوع شناسی آن را در جایگاه واقعی خود بشناسیم از منظر فقه حکومتی این مسئله باید تبیین شود که هنر متعالی با این همه کارکرد چه الزاماتی دارد و وظیفه حاکمیت در این زمینه چیست.