سعید مستغاثی، مستندساز و منتقد در حاشیه برگزاری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) با بیان مطلب فوق اظهار کرد: فیلم سینمایی «رسوایی 2» داستانی نو و تازه دارد. آخرالزمان، اتفاقی است که تا به حال به این شکل در سینمای کشور ما مورد توجه قرار نگرفته و همین نواندیشی هم در جای خود امتیازی مهم برای فیلم است، اما متاسفانه رویکردی که برای این اندیشه نو لحاظ شده تکراری و قابل پیش بینی است. برای مثال استفاده از شخصیت‌هایی چون شریفی‌نیا و امیر نوری در فیلم‌هایی به این شکل، دیگر قدیمی و خسته کننده شده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این فیلم می‌تواند موفقیت‌های گذشته ده‌نمکی را تکرار کند، گفت: بعید می‌دانم این فیلم بتواند همچون فیلم‌های گذشته کارگردان با اقبال گیشه مواجه شود، البته ممکن است برخی بگویند که این پیش بینی برای فیلم‌های قبل ده‌نمکی نیز وجود داشت، پس چرا تمامی آنها موفق بودند؟ جواب این سوال کاملا روشن است. یعنی با وجود آنکه به آن تولیدات نقد وارد بود، اما آنها گیشه‌پسند بودند، ولی «رسوایی 2» این امتیازات را نداشت.
این منتقد در ادامه بحث درباره «بادیگارد» نیز این گونه توضیح داد: من این فیلم را پسندیدم و به آن نمره خوبی می‌دهم، اما اگر بخواهم این فیلم را با «چ» مقایسه کنم، باید بگوییم ساخته آخر حاتمی‌کیا نمره پایین‌تری می‌گیرد، البته اکثر شخصیت‌های موجود در فیلم‌های حاتمی‌کیا در «بادیگارد» وجود داشت. برای همین هم حاج کاظم را در فیلم می‌بینیم، هم سردار «موج مرده» را.
مستغاثی در بخش دیگری از سخنان خود درباره «نفس» هم اینگونه اظهار نظر کرد: از نگاه من این فیلم، صحنه‌های تکه تکه زیاد داشت و کارگردان نتوانسته بود این بخش‌ها را به درستی کنار هم قرار دهد و در کلامی فیلم چفت و بست مناسبی نداشت، البته اگر قرار بود این فیلم به صورت یک سریال 15 دقیقه‌ای پخش شود کار قابل قبول‌تر بود، اما در این حجم و اندازه تنها خستگی تماشاگر را به همراه داشت.
وی در پاسخ به سوالی
دیگر مبنی بر اینکه در جشنواره چه متر و اندازه‌ای را برای سنجش آثار انتخاب می‌کند، گفت: از نگاه من فیلم خوب اثری است که در قدم اول فرم و ساختار خوبی داشته
باشد، چون اگر این گونه نباشد، مفهوم هر اندازه که بالا باشد باز هم در جذب مخاطب
موفقیت لازم را به دست نخواهد آورد. برای مثال فیلم‌هایی بوده که در گذشته به
زندگی شهدا پرداخته‌اند، اما کیفیت آنها به اندازه‌ای بد بوده که ساخته نشدن‌شان
بهتر از تولیدشان بود.
مستغاثی در پایان تاکید کرد: همچنین می‌خواهم از فیلم «ایستاده در غبار» نام ببرم که به نظرم یکی از تولیدات خوب و نواندیش این دوره از جشنواره است؛ البته نقاط ضعف آشکاری هم دارد، اما در مجموع باید به کار امتیاز خوبی داد، هر چند شاید برخی انتقاد کنند که این فیلم استانداردهای سینما را ندارد، اما به عقیده من آنچه مهم است جسارت کارگردان در پرداختن به مضامین است. این مسئله نیز در سینمای جهان یک امر رایج است که ما از آن غافل هستیم.