وی ادامه داد: از همان ابتدا نیز باید تمام متعلقات جشنواره «تئاتر رضوی» یکجا تجمیع می‌شد و این گونه نبود که مثلاً جشنواره «تئاتر رضوی» به میزبانی استانی برگزار شود و برگزاری جشنواره «نمایشنامه‌نویسی رضوی» را استانی دیگر به عهده بگیرد و امیدوارم با این شیوه برگزاری علاوه بر منضبط شدن روند برگزاری جشنواره، شاهد صرفه‌جویی در هزینه‌ها و به تبع آن رونق اعتبارات و بودجه در قالب یک جشنواره واحد و منسجم باشیم.
کارگردان نمایش رضوی «دو چرخ موازی» تصریح کرد: رویکرد جدید مسئولان دبیرخانه جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» و تغییراتی که در بعد ساختار اجرایی این جشنواره شاهد آن هستیم، همگی نشان از آن دارد که مسئولان ستاد برگزاری از زمان برگزاری اختتامیه دهمین دوره این جشنواره در تکاپو بوده‌اند تا با بررسی ادوار گذشته جشنواره، شرایط و روند برگزاری آن را آسیب‌شناسی کرده و به اعمال تغییرات در آن بپردازند.
جان‌فدا در ادامه گفت: با این وجود معتقد هستم که تغییرات در ساختار اجرایی جشنواره‌ای همچون «تئاتر رضوی» باید تدریجاً اتفاق بیفتد و مسئولان به دور از هر نوع شتابزدگی و با واقع‌بینی به این امر اهتمام داشته باشند؛ مثلاً در دوره یازدهم تنها شاهد الحاق بخش نمایشنامه‌نویسی به جشنواره باشیم و در دوره‌های آتی و با تأمین مایحتاج و تجهیز ابعاد سخت‌افزاری زمینه را برای برگزاری بخش بین‌المللی جشنواره فراهم کنیم.
کارگردان نمایش دفاع مقدسی «92 درصد زندگی» تأکید کرد: باید ابتدا بررسی شود که بجنورد به عنوان میزبان جشنواره تا چه اندازه آمادگی پذیرش گروه‌های خارجی علاقه‌مند به شرکت در جشنواره «تئاتر رضوی» را داراست؟ به نظر می‌رسد اگر معنای ایجاد بخش بین‌الملل در جشنواره «تئاتر رضوی»، تولیدات مشترک کارگردانان و عوامل ایرانی با گروه‌های خارجی باشد، این امر تنها یک بزک جشنواره‌ای محسوب می‌شود و هیچ آورده فرهنگی برای ما در پی نخواهد داشت.
وی در پایان گفت: بهتر است با فراهم آوردن زمینه‌های لازم و تجهیز امکانات و زیرساخت‌ها و مطلوب‌سازی آنها، شرایط را برای حضور گروه‌های خارجی در این جشنواره و ارائه کارهای فنی و کیفی که بتواند به تعاملات فرهنگی بیشتری با محوریت فرهنگ رضوی ختم شود، مهیا کنیم.