صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۵۱۷۱۹۹
تاریخ انتشار : ۰۳ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۸
جمع‌بندی بایدها و نبایدهای نخبه‌گرایی در تولید نمایش دینی/

گروه هنر: طی سال‌های اخیر اغلب توجه مسئولان به کمیت تولید آثار نمایشی دینی و قرآنی بوده که اثرات مقطعی و گذرایی در مواجهه با مخاطبان داشته است و منجر به افول این گونه نمایشی شده، در نتیجه باید تا حدود زیادی به صورت فراژانری به موضوع توجه کنیم.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) طی امسال و در ایام ماه مبارک رمضان اداره کل هنرهای نمایشی در اقدامی کم‌سابقه دست به تولید و اجرای نمایشی دینی با محوریت ماجرای ضربت خوردن حضرت علی(ع) تحت عنوان «مجلس ضربت زدن» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی محمد رحمانیان زد که صرفنظر از اما و اگرها و برخی نقدهای منفی، رویکرد جدید اداره‌کل هنرهای نمایشی در اهتمام به تولید نمایش دینی با استفاده از توان تخصصی و حرفه‌ای عرصه هنر تئاتر را نشان می‌دهد.

هم بهرام بیضایی به عنوان نویسنده، پژوهشگر و کارگردان پیشکسوت هنرهای نمایشی و هم محمد رحمانیان به سبب کارنامه درخشانی که در امر تولید نمایش‌های ماندگار در عرصه تئاتر داشته و دارند حضورشان به منظور مشارکت و تولید یک نمایش دینی موجب شد که طیف گوناگونی از مخاطبان تئاتر حتی آنهایی که دغدغه این گونه تئاتری و مواجهه با یک اثر نمایشی با بن‌مایه دینی را ندارند به سبب محبوبیت این دو پیشکسوت تئاتر به تماشای «مجلس ضربت زدن» بنشینند و نتیجه آنکه حداقل در مواردی انگشت‌شمار همچون این اثر نمایشی که یک موضوع دینی را دستمایه خود قرار داده است، شاهد رونق حضور مخاطبان تئاتر باشیم.

تولید «مجلس ضربت زدن» و اقبال چشمگیر مخاطبان از آن نشان داد که مدیریت تئاتر کشور برای رونق‌بخشی به حوزه تئاتر دینی و خروج این گونه نمایشی از افول و به حاشیه رانده شدن آن در این برهه از زمان باید در زمینه حضور و مشارکت چهره‌های شناخته شده تئاتر به منظور تولید چنین آثاری سرمایه‌گذاری کند و با جلب اعتماد آنها و در اختیار قرار دادن امکانات، شرایط را برای جذب حداکثری افراد خبره تئاتر و ترغیب آنها به تولید آثاری که قطع به یقین با استقبال درخور مخاطبان نیز مواجه خواهد شد، فراهم کند.

مجید امرایی، نویسنده و کارشناس تئاتر در گفت‌و‌گو با ایکنا ضمن ابراز خرسندی از چنین اتفاقی بر لزوم تداوم این جریان تأکید کرد و گفت: چه بخواهیم و چه نخواهیم تعداد افرادی که در حوزه تئاتر، صاحب سبک و اندیشه هستند معدود بوده و باید با جلب اعتماد ایشان، زمینه را برای فعالیت آنها در حوزه تولید و عرضه نمایش‌های فاخر بیش از پیش فراهم کنیم.

وی به اجرا رفتن نمایش «مجلس ضربت زدن» و استقبال چشمگیر مخاطبان از آن را نوعی جبران مافات دانست و ادامه داد: اداره‌کل هنرهای نمایشی و معاونت هنری ارشاد حداقل در طی 5 تا 6 سال گذشته کمتر توجهی به مقوله تولید آثار نمایشی دینی که فاخر بوده و در اذهان مخاطبان ماندگار شود داشته و چنین تحولی در زمینه تولید یک اثر فاخر، می‌تواند نقطه آغازی برای ایجاد تشکلی باشد که کار آن برنامه‌ریزی و تولید آثار نمایشی دینی و قرآنی با استفاده از توان حرفه‌ای و تخصصی پیشکسوتان تئاتر و البته امید به رونق آن با استفاده از محبوبیت این نسل از هنرمندان تئاتر باشد.

امرایی در پایان گفت: یکی از دلایلی که طی سال‌های گذشته منجر به کم‌رونقی و افول نمایش دینی در میان مخاطبان شده است، سطحی‌نگری نسبت به آن بوده؛ به این معنی که شاید تولید چنین آثار نمایشی از نظر کمی رشد قابل توجهی داشته باشد، اما شاید به جرئت گفت که به جز تعداد انگشت‌شماری از آنها که در اذهان مخاطبان باقی مانده‌اند، کمتر کسی را می‌توان سراغ گرفت که حتی قادر به ذکر نام برخی از این نمایش‌ها باشد، چرا که اثر اغلب آنها مقطعی و گذرا بوده است.

محمدرضا عطایی‌فر، نویسنده و کارگردان تئاتر نیز در گفت‌و‌گو با ایکنا ضمن صحه گذاشتن بر اظهارنظر مجید امرایی به موضوع دیگری اشاره کرد که شاید بتواند تا حدود زیادی در رونق تولید و اجرای آثار نمایشی دینی مفید فایده قرار گیرد و افزود: در زمینه تولید آثار نمایشی دینی باید تا حدود زیادی به صورت فراژانری به موضوع توجه کنیم، به این معنا که ممکن است فلان نویسنده و کارگردان تئاتر در ژانری غیردینی و مثلاً ژانر اجتماعی از محبوبیت فراوانی در میان مخاطبان برخوردار باشد، در نتیجه می‌توان از محبوبیتی که او دارد برای تولید یک نمایش دینی هزینه کرد.

وی در پایان اظهار کرد: در سال‌های اخیر کارگردانان خوش‌ذوق و صاحب سبک و البته جوانی در حوزه تئاتر اجتماعی خوش درخشیده‌ و محبوبیت فراوانی در میان مخاطبان به ویژه نسل جوان کسب کرده‌اند؛ جا دارد که مسئولان با جلب اعتماد ایشان و قرار دادن امکانات متفاوت و جوان‌پسند در اختیار آنها، در برخورد با سوژه و موضوعات نهایت استفاده را در پرداخت متفاوت نسبت به تئاتر دینی و قرآنی ببرند.