حسن دولت‌آبادی، کارشناس فرهنگی و مدرس تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: همواره ایده و طرح‌های مناسبی در زمینه تولید و عرضه محصولات فرهنگی و هنری با محتوای قرآنی و دینی از سوی جامعه هنری و تولیدکنندگان ارائه می‌شود، اما حقیقت تلخی وجود دارد و آن اینکه درصد ناچیزی از آنها به منصه ظهور رسیده و تبدیل به اثر هنری قابل عرضه می‌شوند.
وی ادامه داد: دلیل این امر را نیز می‌توان در یک کلام خلاصه کرد؛ بی‌پولی و اینکه اعتبار لازم در هیچ یک از سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی و هنری در طول یک سال برای تولید و عرضه محصولی که با باور اعتقادی و سبک زندگی مخاطبان تناسب داشته باشد اختصاص داده نمی‌شود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر کودک و نوجوان تصریح کرد: در کدام یک از سازمان‌ها و نهادهایی که داعیه پرداختن به فرهنگ و هنر منبعث از تعالیم ناب اسلامی و قرآنی و همچنین پیمودن راه در راستای اهداف متعالی انقلاب اسلامی را دارند، بودجه‌ای مستقل و هدفمند به امر تولید محصول فرهنگی و هنری اختصاص می‌یابد که به این واسطه این توقع هم ایجاد شود که در ازای هزینه‌کرد آن باید انتظار خروجی مناسب و مثمرثمری را نیز داشت؟
مسئول تئاتر حوزه هنری کودکان و نوجوانان با اشاره به تولید فیلم فاخر «محمد رسول‌الله(ص)» به کارگردانی مجید مجیدی گفت: عزمی برای تولید این فیلم به وجود آمد و همگی نهادهای فرهنگی و هنری خود را ذاتاً در قبال تولید آن مسئول دانستند و لذا از همان آغاز تا پایان، این پروژه سینمایی با کوچکترین مشکل مالی و حمایتی مواجه نشد و گروه تولید در کمال آرامش به آنچه براساس شرح وظایف تعیین شده بود، اشتغال داشتند؛ چرا این روند را در سایر پروژه‌های فرهنگی و هنری با محتوای قرآنی شاهد نیستیم و با وجود آنکه فرضاً در زمینه تولید نمایش‌های قرآنی و دینی عزمی برای تولید محصولات نمایشی وجود دارد با پیش‌پا افتاده انگاشتن این‌گونه تولیدات، نه تنها ابتدایی‌ترین حمایت‌ها از آن صورت نمی‌گیرد، بلکه حتی درصد قابل توجهی از عواید مالی حاصل از فروش بلیط این آثار نیز به عنوان حق مشارکت از گروه نمایشی که متحمل هزینه‌های گزاف تولید شده است، دریافت می‌شود؟
دولت‌آبادی افزود: واقعیت امر این است که در زمینه تولید محصولات فرهنگی و هنری با محتوای دینی و قرآنی از آنجا که هیچ متولی و البته اعتبار مالی مشخص و مناسبی وجود ندارد، از همان ابتدا و به شکل ریشه‌ای دچار ولنگاری فرهنگی هستیم؛ با وجود قابلیت‌هایی که در میان هنرمندان فعال در همه عرصه‌های فرهنگی و هنری وجود دارد، مسئولان تنها توقع تولید دارند و این در حالی است که به هیچ چیز دیگری نمی‌اندیشند. کار فرهنگی به ویژه در حوزه قرآن و دین نیازمند طی شدن پروسه پژوهشی و مطالعاتی است و نمی‌توان به صورت دفعی و مقطعی انتظار معجزه داشت و اینکه یک گروه تولید بدون هیچ پشتوانه‌ای، محصولی قرآنی و دینی را در قالبی استاندارد و مخاطب‌پسند تولید و عرضه کنند، انتظار نا بجایی است.
وی با اشاره به اینکه واتیکان هر ساله بودجه مشخصی را صرف تولید آثار دینی متناسب با اندیشه‌های خود می‌کند، گفت: ما برای ترویج فرهنگ، هنر و اندیشه دینی و قرآنی و حتی مشی مذهب شیعی چه کرده‌ایم؟ کسی هست که آماری در این زمینه استخراج کند که براساس بودجه اختصاص یافته (البته بودجه‌ای که وجود خارجی ندارد) به حوزه فرهنگ و هنر دینی و قرآنی، این موفقیت‌ها به دست آمده است و به شکل هدفمند در حال ارتقای کمی و کیفی تولیدات و محصولات هستیم؟
دولت‌آبادی در پایان اظهار کرد: همان طور که اشاره شد، اگر در حوزه فرهنگ و هنر دینی و قرآنی نیز فعالیتی صورت می‌گیرد که به تولید و عرضه یک محصول منجر می‌شود، ماهیت چنین فرایندی کاملاً شعاری و در جهت تحقق مطامع و منافع فرد و یا تشکل خاصی است که مثلاً به واسطه این عمل بتواند به دوران مسئولیت خود مشروعیت داده و شاید آینده حرفه‌ای خود را به این واسطه تضمین کند.
امیرسجاد دبیریان