محمدعلی دشتگلی، رئیس سازمان بسیج هنرمندان سپاه حضرت محمد رسولالله(ص) تهران بزرگ در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: پایه و اساس تفکر نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر مدار قرآن و آموزههای قرآنی است و شاید یکی از مواردی که انقلاب اسلامی در جهت فرهنگسازی دینی داعیهدار آن باشد این است که توانسته تا حد زیادی قرآن را که پیشتر به مثابه یک کالای تزئینی و ویترینی عموماً بر سر طاقچه و کمد خانهها قرار داشت را به گونهای وارد چرخه زندگی اقشار مختلف جامعه کند تا آنها بتوانند استفاده کاربردی از کلام الهی در برهههای گوناگون زندگی خود داشته باشند.
وی گفت: چنین
نگرشی موجب شد تا نهضت قرآنآموزی در سطوح مختلف آموزشی، تربیتی و نظام خانوادهها
هر چه سریعتر شکل گیرد، آن هم به این معنی که هر نهاد اجتماعی و آموزشی، اقدامی در
جهت آموزش روخوانی، تجوید و مواجهه مستقیم با عبارات، آیات و سور قرآنی و تفسیر
آنها را در دستور کار خود قرار داد، غافل از اینکه قرآن وجوه دیگری نیز داراست که
میتواند بر اقشار دیگر جامعه که کمتر انسی با قرآن دارند نیز مدخلی برای درک
آموزههای قرآنی و دینی باشد و یکی از وجوه مهم و تأثیرگذار قرآنی، وجه فرهنگی و
هنری آن است.
دشتگلی
تصریح کرد: طی این سالها علیرغم تشکیل نهادهای فرهنگی و هنری بیشمار که بعضاً
همچون معاونت قرآن و عترت ارشاد به شکل تخصصی مباحث قرآنی را در تمامی وجوه آن
مورد بررسی و اقدام قرار میدهند، اما کمتر شاهد ابتکار عملی از سوی آنها در پرداخت
مؤثر و جامع در زمینه فعالیتهای فرهنگی و هنری قرآنی بودیم که البته نگاه به
چنین فعالیتهایی نیز مقطعی و مناسبتی بوده و مثلاً در موسم ماه مبارک رمضان به آن
توجه شده و در سایر ایام سال همه چیز در این موارد به فراموشی سپرده میشود.
وی در
ادامه گفت: این در شرایطی است که همان طور که اشاره شد، انجام فعالیتهای مرتبط به
امور قرآنی همچون تشکیل جلسات آموزش روخوانی قرآن، تجوید، تفسیر و حفظ از جمله مباحثی
است که مخاطبان خاص خود را در تمامی ایام سال داراست و حتی با نگرش مناسبتی به
فعالیتهای فرهنگی در حوزه قرآن همچون برگزاری نمایشگاه بینالمللی قرآن که شاید
بخشهایی مانند محصولات فرهنگی و هنری نیز برای آن نیز در نظر گرفته شده باشد، اما
واقعیت این است که بازدیدکنندگان از این رویدادهای قرآنی نیز افراد خاصی هستند که
درصد ناچیزی از جامعه هدف را به خود جذب میکنند و فعالیتهای فرهنگی و هنری در
حوزه مباحث قرآنی تاکنون نتوانسته است برای قرآن محبوبیت عام به وجود آورد.
دشتگلی
تأکید کرد: در جریان برگزاری جشنواره «فیلم سلامت» که از نزدیک شاهد تلاش برگزارکنندگان
آن بودم و در اختتامیه آن نیز شرکت داشتم صحبت مهمی از سوی یکی از مسئولان امور
اجرایی بهداشت و درمان کشور ایراد شد و آن اینکه تأثیر ساخت یک فیلم سینمایی و یا
یک اثر نمایشی که دربردارنده و بازگوکننده معضلات امور مربوط به بهداشت و درمان
کشور باشد و راهحلی در آن به زبان روایت ارائه شود تأثیر آن به مراتب بیشتر از
توصیه پزشکی و تجویزی باشد که با مراجعه به مطب دکتر و مراکز درمانی خواهیم داشت.
وی
افزود: وقتی مسئولان به این امر و تأثیر بیبدیل کار فرهنگی و هنری در امور درمانی
و بهداشتی اذعان میکنند، پس چرا نباید این امر را قبول کنیم که پرداختن به فرهنگ و
هنر و تولید محصولاتی در این راستا با موضوعات دینی و قرآنی قادر نخواهد بود
آموزههای قرآنی را بیش از پیش وارد سبد فرهنگی خانوادهها کند؟
دشتگلی
در پایان گفت: امیدوارم هم از سوی مسئولان شاهد تغییر نگرشی در پرداخت فرهنگی و
هنری به موضوعات قرآنی که بسیار مناسب برای تولید محصولات گوناگون هستند باشیم و
آنها بیش از پیش به فراهمآوری زمینههای مناسب برای ورود جامعه فرهنگی و هنری به
میدان عمل فکر کنند و از آن سو نیز جامعه هنری نیز هدفمند و با کنار گذاشتن این
موضوع واهی که شاید از پرداختن به موضوعات دینی و قرآنی نوعی تلقی تحجر و عقبماندگی
شود، به این حوزه بیش از پیش روی خوش نشان دهند.
امیرسجاد دبیریان