پدر و مادر در ایجاد این ارتباط و زمینه آشنایی نقش مهمی دارند و قرآن‌آموزی یکی از حقوقی است که فرزند به عهده پدر دارد يعنی يا خود تعليم دهد يا برای فرزندش معلم قرآن بگيرد.
نبی مکرم اسلام در خصوص ثواب آموزش قرآن به کودکان فرموده است: «کسی که به فرزند خود قرآن را بیاموزد مثل آن است که ده هزار بار به خانه خدا مشرّف شود و ده هزار حج و عمره به جای آورد و ده هزار بنده از فرزندان حضرت اسماعیل آزاد کند و ده هزار بار جهاد کند و ده هزار فقیر مسلمان گرسنه را اطعام کند و ده هزار مسلمان برهنه را پوشانده باشد و برای او در مقابل هر حرفی ده ثواب و حسنه نوشته می‌شود و خدا از وی ده گناه از گناهانش را محو می‌کند و در قبر با او خواهد بود تا آنگاه که مبعوث شود و ترازوی عمل او سنگین باشد و از صراط مثل برق جهنده عبور کند و قرآن از او جدا نمی‌شود تا نازل کند بر او بهترین کرامتی که آرزو دارند».
این تمثیل از پاداش آموزش قرآن به کودکان بیانگر اهمیت این عمل مهم است زیرا ذهن و دل کودک همانند لوحی سفید و زمینی مستعد است که هر چه در آن حک شود به خوبی رشد کرده و شاخ و برگ پیدا می‌کند.
پيامبر اکرم (ص ) فرمود: «ادبوا اولادكم على ثلاث خصال : حب نبيكم و حب اهل بيته و قراءه القرآن فان حمله القرآن فى ظل اللّه يوم لاظل الا ظله مع انبياءه و اصفياءه»؛ «فرزندانتان را بر سه ويژگى تربيّت كنيد: محبّت پيامبرتان ، محبّت اهل بيت و قرائت قرآن، زيرا حاملان قرآن در سايه خدايند؛ در آن روز كه هيچ سايه اى جز سايه خدا نيست و در كنار پيامبران و برگزيدگان او جاى دارند».
امير مومنان علی (ع) به فرزندش امام حسن (ع ) اين چنين به قرآن سفارش كرد: «اللّه اللّه فى القرآن فلا يسبقنكم الى العلم به غيركم» ؛«خدا را خدا را درباره قرآن، مبادا ديگران در فهم قرآن بر شما پيشى بگيرند».
رسول خدا(ص ) فرمود: «حق الولد على والده ان يحسن اسمه ... و يعلمه الكتاب »؛ «حق فرزند بر پدر آن است كه به او قرآن بياموزد»
بر همین اساس شایسته است که هر کدام از پدران و مادران با جدیت در امر قرآن‌آموزی به فرزندان خود اهتمام داشته باشند و علاوه بر اینکه خود عامل به قرآن هستند زمینه انس با آیات نورانی را برای فرزندان در خانواده فراهم کنند.