به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عبدالمجید فرائی، شاعر پیشکسوت و آئینی‌سرا در آستانه اربعین حسینی، دو غزل سروده و به آن حضرت تقدیم کرده است. غزل دوم مربوط به فرازی از زیارت عاشورا با عنوان «اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» است. در ادامه این غزل‌ها از نظر می‌گذرد؛
«ببرید این دل، رفیقان، تا دیار کربلا
می‌تپد دائم، دل من، بیقرار کربلا
داغ دارد این دل من، تازه‌تر هم می‌شود
این دل بشکسته باشد، داغدار کربلا
از قفس آزاد کردم، مرغ دل، در راه دوست
تا شود با زائرانش، سوگوار کربلا
با دل شاعر خدا را، نیک‌رفتاری کنید
مهربان باشید با او، در کنار کربلا»
****
ای خدایا، زیستن خواهم، کنار اهل‌بیت(ع)
مرگ من باشد، به عشق و بر مدار اهل‌بیت(ع)
زیستن خواهم «محمد» باشد از من شادمان
مرگ جویم، خاک باشم، در گذار اهل‌بیت(ع)
هر دم و هر باز دم، باشم رفیق راهشان
هر نفس باشم الهی، بیقرار اهل‌بیت(ع)
کاشکی افکار من، باشد هماره پاک و صاف
جان من باشد هماره، در حصار اهل‌بیت(ع)
کاش باشم، همنوای عترت وآل رسول
روز و شب باشم الهی، اشکبار اهل‌بیت(ع)
ای «فرائی» خودشناسی خواستی اقدام کن
خویش را سنگ محک زن، با عیار اهل‌بیت(ع)»