به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شبستان نوشت: حجت الاسلام مصطفی کریمی،عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در مورد ظرفیت قرآن در تحول علوم انسانی اظهار کرد: مساله ظرفیت قرآن برای تحول در علوم انسانی از دو منظر قابل بررسی است، یکی ظرفیت زبانی و دیگری ظرفیت موضوعی.
وی ادامه داد: در مورد ظرفیت زبانی سه بُعد معناداری، شناختاری یا معرفت بخشی و واقع مداری مطرح می شود. در حیطه ظرفیت موضوعی این مساله مطرح می شود که آیا قرآن به موضوعات مربوط به علوم انسانی پرداخته است؟ از نظر من هر دو بعد معنایی و زبانی در قرآن نسبت به این مساله وجود دارد.
حجت الاسلام کریمی با اشاره به اینکه قرآن برای ایجاد معرفت در انسان نازل شد، افزود: توجه کنیم که قرآن تنها کتاب انذار نیست. قرآن علاوه بر اینکه در هر آیه به نوعی شناختاری عمل کرده است، با مخاطب بر اساس فهم او سخن می گوید و به او آگاهی می بخشد.
این محقق افزود: اساسا اهداف قرآن نشان می دهد که دنبال بیان معرفت بوده است. قرآن خود را وسیله بازشناسی حق از باطل می داند. از سوی دیگر تعلیم و اندیشه از دیگر ویژگی های قرآن است. قرآن علاوه بر این دعوت به تعقل می کند و حدودا دویست آیه داریم که به اشکال مختلف انسان را به تعقل وا می دارند. از سوی دیگر قرآن نازل شد تا حقایق را بیان کند که مورد اخیر خود از کارکردهای علوم انسانی است.
عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان اینکه علوم انسانی در صو رتی می تواند قرآن مدار باشد که (حق) را بیان کند، افزود: حق نیز در پی حکمت می آید و حکمت را حکیم می گوید. حکیم یعنی فردی که تلاش می کند سخن مطابق با واقع بگوید، رویکردی که در قرآن به وضوح قابل درگ کرد.
وی ادامه داد: زبان قرآن به گونه ای است که اگر مطلبی در حوزه علوم انسانی باشد می تواند از آن برای تولید علوم انسانی استفاده کرد. از سوی دیگر قرآن ظرفیت موضوعی دارد و می توان از این گستره برای تحول در علوم انسانی بهره جست.
عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به اینکه هنوز نتوانسته ایم به درستی از ظرفیت های قرآنی برای تحول در علوم بهره بگیریم گفت: این در حالی است که بسیاری از اهداف قرآن دقیقا مشترک با مباحث علوم انسانی است، با این حال چون باور درستی نسبت به این مساله نبوده است تاکنون نتوانسته ایم به درستی علوم انسانی قرآن بنیان را تولید کنیم.