به گزارش
خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شعر انتظار یکی از شاخه‌های شعر آئینی است که در دوره معاصر بیشتر رواج پیدا کرده است، در این نوع شعر انتظار ظهور منجی مورد توجه قرار گرفته و شاعر با الهام از آیات و معارف الهی به سرودن شعر می‌پردازد.
عبدالمجید فرائی شاعر آئینی‌سرای شهر ری یکی از شاعرانی است که در این زمینه شعر سروده و به حضرت ولی عصر(عج) تقدیم کرده است. در ادامه این شعر از نظر می‌گذرد؛
«تا نیایی تو، در این خاک، سر و سامان نیست
خشکسالی همه جا هست، کنون باران نیست
می‌کشم، ناز طبیبی چو تو، در کل جهان
آفتابی چو تو، در کل جهان، تابان نیست
چشم گریان ضعیفان، به رهت دوخته است
وای بر جامعه‌ای که، سخن از میزان نیست
با عملکرد بد خویش، تو را آزردیم
از نگاه تو امیر دل من، پنها ن نیست
هر که در مصدر کاری، بشود مسئولی
عهد می‌بندد و دلبسته آن پیمان نیست
بار خود بسته و یاران، متنعم شده‌اند
دل خون فقرا، همرهشان الان نیست
خندقی بین فقیران و غنی، ساخته‌اند
چون نجومی است، دگر پوشش آن آسان نیست
زائران حرم دوست، ببازند حیات
نگران نیست وزیری که، در او، وجدان نیست
این همه کبر و تفرعن، بفروشند به ما
نیست آدم صفتی، زین حرکت حیران نیست
مطمئنیم، تو هستی، نگران همگان
منجی خوب زمین، جز تو دگر، درمان نیست
ناجی خوب ضعیفان زمان، پس فرجی!
چهره بگشای، برون آی، لبی خندان نیست
دل تو، گر چه «فرائی» شده خون، باش صبور
لحظه‌ای نیست، که خونابه دل یاران نیست»