صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۵۵۱۹۸۵
تاریخ انتشار : ۱۷ آذر ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۲

گروه فعالیت‌های قرآنی: معاون قرآن و عترت وزیر ارشاد در مورد کمیته صیانت از نخبگان قرآنی معتقد است که این کمیته راه حل نیست.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا حشمتی، معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در مورد کمیته «صیانت و تعالی نخبگان قرآنی کشور»، گفت: یکی از اشکالات ما این است که راه حل خیلی از معضلات را در ایجاد تشکیلات می‌بینیم.
وی افزود: به زعم دوستان در شورای توسعه فرهنگ قرآنی و دبیرخانه این شورا و نیز برخی از شخصیت‌ها، شرایط به گونه‌ای است که اگر به مشکلی برخورد کردیم، برای رفع آن باید تشکیلاتی را ایجاد کنیم تا آن مشکل برطرف شود، در صورتی که اینگونه نیست.
حشمتی تصریح کرد: این موضوع نشان از این دارد که یا به آن مشکل واقف نیستیم و یا اینکه باور نکرده‌ایم که همه این مسائل با ایجاد تشکیلات برطرف نخواهد شد، به نظر من نه تنها این معضلات با راه‌اندازی تشکیلات برطرف نمی‌شود که حتی بر معضلات آن حوزه افزوده خواهد شد.
معاون قرآن و عترت وزیر ارشاد اظهار کرد: یکی از این موارد بحث کمیته صیانت از فعالان قرآنی است که اگر به این منظور باشد که بخواهیم از رفتارهایی که احیاناً در یک حوزه و یک جمعیت رخ می‌دهد، جلوگیری کنیم،‌ طبیعتاً با ایجاد تشکیلات چنین توقعی نمی‌شود رفت، چون آنها که نمی‌توانند تمام جریانات را رصد کنند، بنابر این کافی نخواهد بود و باید تمهیدات بیشتری داشته باشیم.
رئیس هیئت 9 نفره رسیدگی به موسسات خاطرنشان کرد: به شکل طبیعی در همه اقشار، بزرگان و ریش‌سفیدانی داشته‌ایم که هم اشراف اطلاعاتی و هم اشراف اخلاقی و رفتاری بر مسائل حوزه خود داشته‌اند و خود از مسائلی که به وجود می‌آمد مراقبت می‌کردند. متأسفانه این نوع زیرساخت‌ها را خودمان تخریب کرده‌ایم و بزرگان و خادمان را تخریب می‌کنیم، بعد به فکر می‌افتیم که حالا که بزرگتر نیست و بحرانی به وجود آمده است پس یک تشکیلاتی را راه‌اندازی کنیم.
حشمتی اذعان کرد: تشکیلات، اول با کمیته شروع می‌شود، کمیته نیاز به دبیرخانه و دبیرخانه هم نیاز به بودجه پیدا می‌کند این سلسله مراتب ادامه پیدا خواهد کرد و وقتی که همه اینها برطرف شد از خود معضل غافل شده و بدون راه حل باقی می‌ماند. بنابر این به طرح کمیته صیانت از فعالان قرآنی این دو ایراد اساسی وارد است.
وی با تأکید بر اینکه به عنوان عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی مخالف این طرح هستم، گفت: به اعتقاد من جایگاه این کمیته که قرار است هیئت رسیدگی به امور موسسات باشد نیز دارای اشکال است. با اینکه رئیس هئیت 9 نفره رسیدگی به موسسات هستم و قاعدتاً باید موافق این طرح باشم اما به اعتقاد من این دو موضوع هیچ سنخیتی با هم ندارند و هیئت تنها وظیفه رسیدگی به موسسات را دارد.
معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به این سوال که چه پیشنهاد جایگزینی برای این طرح دارید؟ به موضوع انجمن خادمان قرآن اشاره کرد و گفت: پیشنهاد جایگزین من این است که انجمن خادمان قرآن که با حضور برجستگان قرآنی از جمله مراجع عظام تقلید راه اندازی شده است به جای این کمیته مورد توجه قرار دهیم. این انجمن هشت مجمع تخصصی دارد که در حوزه قرآنی تخصص‌های مختلف را گرد هم جمع کرده‌اند و همه نخبگان و خبرگان قرآنی در هر کدام مجمع‌ها حضور دارند.
حشمتی افزود: شاید بهترین جایگاه برای صیانت از فعالان قرآنی خود خادمان قرآن هستند که از جهت سنی،‌ سوادی، پیشکسوتی و سابقه ارجح هستند.
حشمتی بیان کرد: پیشنهاد من این است که اگر می‌خواهیم کمیته صیانت را به جایی ارجاع دهیم اول مجامع خادمان قرآن را مورد توجه قرار دهیم. این انجمن نه تنها از رفتار قرآنی‌ها صیانت و مراقبت می‌کنند بلکه حتی در حوزه‌های تخصصی نظر و رأی داشته و اظهارنظر خواهند کرد.
وی اذعان کرد: ما توقع داریم همه مسائل و مشکلات را دولت و سازمان‌های دولتی و با بودجه دولتی حل و فصل کنند که به اعتقاد من این راه درست نیست. راه منطقی‌تر این است که به حوزه‌های تخصصی که مرجع واقعی در آن رشته هستند رسمیت بدهیم.
معاون قرآن و عترت وزیر ارشاد بیان کرد: به اعتقاد من در این شرایط راه‌اندازی کمیته صیانت کارکردی نمی‌تواند داشته باشد و به عنوان رئیس هیئت رسیدگی به امور موسسات و عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی اعتقاد دارم که راه درستی را در پیش نگرفته‌ایم و تنها یک تشکیلات بر تشکیلات دیگر بنا می‌نهیم بدون اینکه معضلی را حل و فصل کنیم.