به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) محمدرضا باغستانی، استاد دانشگاه امروز 28 بهمن در همایش گفت و گو و تمدن با نگاه به اندیشه امام موسی صدر در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: سبک گفت و گوی تمدنی با توجه به پیشینه نظری و عملی موسی صدر، نشان می‌دهد ایشان سبکی را بنیان نهاد که مبتنی بر مجادله قرآنی بوده است و بنیاد گفت‌وگوی جدیدی را ارایه کرد.
وی افزود: من مصلحان را به چند دسته تقسیم می‌کنم، مصلحان مذهبی، دینی و بین‌الادیانی؛ مصلحان مذهبی در محدوده کوچکی فعالیت می‌کنند، مصلحان دینی در رتبه‌ای بالاتر و نگاهشان به همه مذاهب یک دین است که نمونه آن سیدجمال است؛ اما مصلح بین‌الادیانی نگاهش به خود انسان است که پیرو هر دین و هر قرائتی که باشد لذا این موضع موسی صدر گفت و گو را در روش وی پرمعنا کرده است.
استاد دانشگاه افزود: وی گفت و گو را جزء ذات تمدن و دیانت می‌دانست به همین دلیل معتقد به طرد کسانی بود که از روی تعصب و افراط حاضر به گفت و گو نبودند.
این محقق گفت: منطق گفت و گوی موسی صدر برگرفته از منطق گفت و گوی نبوی و قرآنی بود که گوش دادن به مخاطب و استماع نظرات، حاکمیت فضای علمی و پرهیز از فضای احساسی و انجام گفت و گو در شرایط مختلف و اوضاع محیطی مختلف از مهمترین مشخصات این نوع گفت و گو است.
باغستانی تاکید کرد: امام موسی صدر هر گفت و گویی را تمدنی نمی‌داند بلکه گفت و گوی ناظر به فرهنگی که به انسان توجه ندهد و او را متهم کند و یا برای ایجاد تشکیک و تضعیف اعتقادات طرف مقابل باشد مورد توجه امام موسی صدر نبوده است.
وی اظهار کرد: ایشان معتقد بود که در گفت و گو باید به انسانیت انسان احترام گذاشته شود همچنین احساسات و عواطف طرف مقابل باید مورد توجه قرار گیرد و خود را نسبت به دیگری قیم ندانیم و از طرف فرد مقابل گفت و گو نکنیم.
باغستانی ادامه داد: گفت و گوی چهره به چهره و خارج شدن از لاک خود و رفتن به سمت دیدگاه‌های طرف مقابل از دیگر ویژگی‌های رفتاری موسی صدر در این مسئله بوده است از این رو ایشان با تحلیل شرایط تاریخی خود این مدل از گفت و گو را ارایه دادند.