به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، آیت‌الله احمد مبلغی، رئیس مرکز تحقیقات 14 اسفندماه در جمع‌بندی سومین نشست کمیته زیارت که هفته قبل در استان فارس برگزار شده بود، گفت: زیارت پدیده‌ای فردی نیست بلکه پدیده‌ای اجتماعی، و دارای رنگ و بوی فرهنگی و برخوردار از کارکردهای اجتماعی است.
وی با اشاره به اهمیت زیارت ادامه داد: این پدیده از طرفی در پیوند عمیق با کانون‌های معنویت‌ساز مراقد مشرفه، و از طرف دیگر در تعامل و مواجهه با جامعه است؛ این تعامل و مواجهه به ویژه با مسائل، واقعیت ها، مطالبات و انتظارت حاصل در چارچوب شهرهای زیارتی و شرایط آن‌ها شکل می‌گیرد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس بیان کرد: از آنجا که زیارت یک پدیده اجتماعی است باید بر اساس منطق دینی، تجارب پیشینی و اقتضائات عصری بازتعریف شود.
وی ادامه داد: زیارت، مهمترین گردشگری منسجم، پر از انگیزه، پر از معنویت، متراکم از سیل‌ها و خیل‌های عظیم جمعیتی، خود ایستا و خود جوش است، باید زیارت را به درون جامعه کشاند و به میان نسل‌های جدید برد و کارویژه های آن را با انتظارات نوشده جوانان روبرو ساخت.
مبلغی با اشاره به اینکه نظریه‌پردازی پیرامون آرمان شهر زیارتی در اسلام با نگاه به اقتضائات نسلی یک ضرورت است، عنوان کرد: تا زمانی که تصور و تعریف درست اجتماعی، معنوی، فرهنگی و تمدنی، انقلابی و اسلامی پیرامون شهر زیارتی نداریم و عناصر و مولفه های یک آرمان شهر زیارتی را به صورت نگاه منظومه‌ای نشناخته‌ایم، عمده ظرفیت‌های زیارت فضای شهری زیارتی ناشناخته باقی می‌ماند.
وی ادامه داد: این نظریه پردازی باید بر شناخت نسبت زیارت با اقتصاد، امنیت، رشد، معنویت، ایمان، اطمینان اخلاقی، آسوده خاطری اجتماعی و ... و نیز مسائل جدید نسلی تمرکز کند.
استاد برجسته حوزه علمیه قم گفت: از رهگذر این بازتعریف باید بکوشیم زیارت و مجموعه محیطی آن هر چه عمیق تر به سمت تاثیرگذاری بر فرآیندها و روندهای منتهی به ارتقای معنویت دینی، سلامت اجتماعی، بهداشت فرهنگی و بهبود روابط اقتصادی و مناسبات اجتماعی به پیش برود.
عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: برای تقویت کارکردهای اجتماعی زیارت و ایجاد آرمان شهر زیارتی باید ببینیم چه نقص‌ها و کاستی‌هایی برای تحقق چنین آرمان شهری از نظر حقوقی و تقنینی وجود دارد، آن‌ها را پس از شناسایی، پیشنهاد بدهیم.
مبلغی اظهار داشت: باید بکوشیم زیارت را از انزوای حقوقی و تقنینی و از حالت بیرون بودن از دایره فرصت‌های حقوقی کشور خارج کنیم؛ و البته این مهم را با رویکرد نه صرفا متمرکز بر توسعه اطراف حرم که فراتر، با رویکرد بازآفرینی معنادار شهرهای زیارتی با نگاهی دینی - عصری به انجام برسانیم.
وی ادامه داد: تولیت‌ها باید به سمت توسعه فعالیت‌های مهم خود به پیش بروند، در عین حال باید در تعیین کارکردهای لازم در قبال زیارت به سمت فعالیت‌هایی فراتر از فعالیت‌های آستان‌های مقدس (که بسیار مهم هستند) به پیش رفت؛ زیرا هر کس که به یک شهر زیارتی پای می‌نهد صرفا در شعاع خدمات ناشی از تولیت‌ها باقی نمی‌ماند بلکه در لایه لایه و زاویه زاویه شهر، خود را با شعاع زیارت روبرو می‌بیند.
وی عنوان کرد: باید در قبال زیارت به فراتر از فواید تربیتی اندیشید و به سمت فضادادن به زیارت برای داشتن کارکردهای اجتماعی رفت و گردشگری یکی از این کارکردهاست.
وی گفت: در عصری که گردشگری به جلو می‌تازد و در حال تبدیل شدن به یکی از محوری‌ترین فعالیت‌های بین‌المللی است و حتی بر دوش خود، نقش‌های ویژه را حمل می‌کند، ما باید نگاه اجتماعی‌تری به زیارت بیافکنیم و آن را مورد استفاده حداکثری در ایجاد یک نظم اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی قرار دهیم.
مبلغی اظهار کرد: اشکال این است که برخی از ما نه تنها به سمت بازتعریف گردشگری دینی به پیش نرفته‌ایم، فراتر آن را از پاره‌ای از خصوصیاتی هم که داشته جدا کرده‌ایم، باید گردشگری زیارت را به سمت یک گردشگری متعالی که هم نگاهی به زمانه داشته باشد و هم از منطق دینی برخیزد، سوق دهیم.
وی ادامه داد: در شهرهای زیارتی ایجاد نسبت بین بازار و بقاع متبرکه را باید جدی تر گرفت و از وضع دیمی و روزمرگی آن را خارج کرد، اکنون چنین نسبتی برقرار نیست؛ نقل و انتقال کالاهای اساسی مورد نیاز در یک هندسه معنادار و کارکردساز با حرم نسبتی ندارند بلکه کالاهای خارج از نیاز، فضای زیارت‌ها را پر کرده‌اند.