حجت‌الاسلام والمسلمین اکبری، مدرس و محقق حوزه علمیه در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: در مورد اهمیت ماه رجب مطالب متعددی از ائمه(ع) وجود دارد که برخی حکایت از آن دارد که ماه رجب ماه آغاز ایام خودسازی و مقدمه برای ورود به ماه رمضان است.
وی ادامه داد: در برخی روایات این ماه، ماه خدا نامگذاری شده است و برخی نیز آن را ماه امامت و امام علی(ع) نامیده‌اند و اولین ماه حرام است که حرمتش در جاهلیت نیز حفظ می‌شد و اسلام نیز آن را تایید فرمود و بر عظمتش افزود.
این محقق و مدرس عنوان کرد: این ماه، ماه نزول رحمت الهی است که روز مبعث و میلاد با سعادت امام علی(ع) در آن وجود دارد و یکی از اعمال پربرکت و با فضیلت و معنویت آن اعتکاف است؛ امام صادق(ع) از فردی پرسید آیا روزه ماه رجب را گرفته‌ای؟ گفت نه؛ خطاب فرمود که آنقدر ثواب از دست داده‌ای که فقط خدا مقدار آن را می‌داند.
اکبری ادامه داد: در روایت بیان شده است که هر کسی یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد آتش جهنم یک سال از او دور خواهد شد و هر کسی که سه روز، روزه بگیرد بهشت بر او واجب می‌شود.
این محقق و مدرس اظهار کرد: خداوند بندگی و عبادت جن و انس را هدف خلقت قرار داده است و در این راستا گروهی همه هم و غم خود را در این روزها برای برپایی اعتکاف و شرکت در این مراسم نهاده‌اند تا دل و قلب خود را از غیر خدا خالی کنند و با قرآن و نماز و روزه انس و الفت بیشتری بیابند و نورانیت و معنویت بیشتری برای خود کسب کنند.
وی افزود: اعتکاف کنگره تبادل معنویت و معرفت در میان مردم است تا صلح و دوستی و محبت و صفا و آرامش بیشتری را در یک فضای مطهر و نورانی یعنی خانه خدا تجربه کنند و خوش به حال کسانی که از این کنگره با دست پر خارج شوند.
اکبری عنوان کرد: در روایت وارد شده است که اگر مردم با همدیگر مقایسه شوند هر کدام ممکن است از جهتی کار خیر بیشتری نسبت به دیگری انجام داده باشد؛ یکی در روزه و دیگری در نماز و سومی در کمک به مردم از دیگران پیشقدم تر است ولی وقتی می‌خواهند فضیلت انسان‌ها را بسنجد فرموده است که هر کسی که معرفت بیشتری داشته باشد ارزش و فضیلت او بیشتر است زیرا معرفت بیشتر به خدا سبب درست‌تر انجام دادن امور و خلوص آن خواهد بود.
مدیرکل سابق امور تربیت اخلاقی معاونت تهذیب حوزه در پاسخ به سؤالی در مورد رسالت حوزه و دانشگاه در ورود به چنین ایامی چیست افزود: یکی از وظایف اصلی حوزه و دانشگاه این است که با استفاده از این فرصت نورانی برای بالابردن معرفت آحاد مردم تلاش کنند و این کار نیازمند برنامه‌ریزی و سیاستگذاری است و بدون برنامه‌ریزی این فرصت بدون آن که بهره لازم گرفته شود سپری خواهد شد، البته در سال‌های اخیر تا حدودی این برنامه‌ریزی در مساجد محل اعتکاف صورت گرفته و می‌گیرد.
این محقق و مدرس حوزه علمیه خداوند برکت و جذبه‌ای به کلام و سیره معصومان(ع) داده است که در پرتو آن شاهدیم مساجد از معتکفین پر است و جای خالی وجود ندارد به خصوص اینکه جمعیت جوان بسیار زیاد است و این فرصت نیازمند برنامه‌ریزی منسجم و دقیق‌تر است.
وی افزود: اعزام کارشناسان و مبلغان به مساجد محل اعتکاف، برپایی دروس اخلاقی و بیان مسایل عقیدتی و تدبر در قرآن در کنار قرائت زیاد قرآن کریم از جمله کارهایی است که می‌تواند صورت بگیرد، البته نباید فضا را به گونه‌ای مدیریت کنیم که فرصت تنهایی و توجه شخصی فرد فراهم نباشد زیرا یکی از فلسفه‌های اعتکاف خلوت گزیدن با خداوند و مرور احوالات درونی برای توبه از کارهای زشت و تقویت امور خوب درونی است لذا بخشی از اعتکاف باید به کارهای ذکر شده اختصاص یابد.
اکبری ادامه داد: به هر حال اعتکاف در کنار تقویت معنویت می‌تواند به فرصتی برای بیان مشکلات روحی، اخلاقی و خانوادگی و مسایل مرتبط با معارف دینی برای معتکف باشد و مبلغان و مروجان دین باید از این فرصت بهره لازم و کاربردی بگیرند.
وی افزود: یکی از کارهای لازم این است که فراوانی مشکلاتی که از سوی معتکفان بیان می‌شود احصاء و از کارشناسان دینی و حتی رشته‌های علمی مانند روان‌شناسی و ... خواسته شود تا در جلسات عمومی مسایلی که بیشتر مورد ابتلاء مردم و به قول معروف فراوانی بیشتری دارد مورد بحث و تبادل نظر بیشتر قرار بگیرد و در هر سال چند محور مورد توجه باشد.
اکبری عنوان کرد: این محورها با توجه به فراوانی رخ دادن آن می‌تواند به صورت هماهنگ در یک سال در سراسر کشور مورد بحث قرار گیرد و در رابطه با آن روشنگری ایجاد شود تا در کنار عبادت و سختی روزه‌داری و خلوت گزیدن‌ها، بر معرفت معتکفان هم افزوده شود.