آذر آوازه، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، بزرگترین سد حوزه قرآن پژوهی و طب را اختلاف سلایق و تعصبات شخصی دانست و اظهار کرد: اختلاف سلیقه و بازی با واژه‌ها و بزرگ کردن این واژه‌ها و برخوردهای شخصی با موضوعات طبی و قرآنی، بزرگترین مانع قرآن پژوهی و طب است.
وی افزود: اگر تعصبات شخصی را کنار بگذاریم و برخورد علمی با مسائل داشته باشیم، هیچ مانعی برای انجام این پژوهش‌ها نیست، راه برای محققان باز است.
آوازه با بیان اینکه انسان از بدو خلقتش در جستجوی اکتشاف بوده است؛ گفت: قرآن شفا بوده و دستوراتی در زمینه سلامت دارد ولی اینکه آن را یک کتاب طبی بنامیم قطعا اشتباه است؛ در روایات، منش و سبک زندگی ائمه و امامان توصیه‌های بهداشتی و اسلامی وجود داشته است اما اینکه بگوییم رسالت قرآن یا ائمه این بوده که علم پزشکی را به انسان یاد دهند، غلط است.
وی ادامه داد: اگر چه مداوای بیمار در توانایی معصومین(ع) بوده است؛ اما وقتی پیامبر(ص)، یا امامان(ع) بیمار می شدند، طبیب را احضار می کردند حتی اگر طبیب اعتقادات اسلامی هم نداشت.
این پژوهشگر قرآن و طب تأکید کرد: ما نباید خود را محدود کرده و بگوییم هر آنچه در مورد طب می خواهیم باید در قرآن یا روایت باشد، به این شکل نیست بلکه قرآن راهنمایی برای هدایت است تا انسان به سمتی برود و علومی را یاد بگیرد که در بحث سلامت مفید باشد.
وی در انتقاد از عدم کابردی کردن نتایج پژوهش‌های قرآن و سلامت عنوان کرد: بیشتر این پژوهش‌ها در کتابخانه‌ها خاک می خورند، این‌ها را هم می‌بایست اطلاع رسانی کنیم و هم توسط حوزه و دانشگاه‌ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرند. و سپس توسط اساتید پزشکی در بالین مورد آزمایش قرار گیرند.
آوازه با اشاره به وجود احادیث و روایات در رابطه با طب عنوان کرد: باید صحت و سقم این روایت‌ها را به دست آورد به هر حال راوی، معصوم نبوده، این ها را باید دانشمندان دینی مورد واکاوی قرار دهند چرا که روایات زیادی را به ائمه(ع) در رابطه با سلامت، نسبت داده‌ند که در صحت و سقم برخی از آنها شک و شبهه وجود دارد.