رضا رسولی، نویسنده و عضو انجمن قلم در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، درباره مؤلفه‌هایی که سبب دینی شدن ادبیات می‌شود، عنوان کرد: اگر منظور خلق داستان‌های تاریخی و بازآفرینی داستان‌هایی درباره شأن نزول آیات قرآن است، نویسنده باید استنادات قوی داشته باشد.
وی با بیان این مطلب افزود: قاعدتاً منظور از داستان دینی روایت یک مفهوم دینی مانند عدالت و دوستی پدر و مادر و اهمیت راستگویی و صداقت است که روح دینی باید در این داستان‌ها حاکم باشد.
رسولی در ادامه سخنانش عنوان کرد: در عین حال در نگارش اثر به هر شکلی که باشد، استفاده دقیق و به‌جا و تکنیکی از ابزارهای ادبی اهمیت بسزایی دارد؛ زیرا وقتی داستان می‌نویسیم و یا قائل به نویسندگی ادبی هستیم، حتماً باید اثرمان رنگ و بوی ادبی داشته باشد.
وی با تاکید بر لزوم شخصیت‌پردازی، صحنه‌پردازی، دیالوگ و گفت‌وگوی خوبی که در چنین داستان‌هایی باید وجود داشته باشد، اظهار کرد: این گونه داستان‌ها باید تمام المان‌ها و نشانه‌های داستان دینی را داشته باشد و از این رویکرد گره‌گشایی کند.
رسولی در بخش دیگری از سخنانش گفت: نمی‌توان یک روایت ساده خطی بدون جذابیت و کشمکش را با چند دیالوگ و گفت‌وگو با خلق دو شخصیت و نام‌گذاری روی آنها را خلق کرد و عنوان داستان دینی را روی آن گذاشت.
وی بر لزوم مستند بودن و استفاده از ابزارها و لوازم‌های داستان‌نویسی در این حوزه تأکید کرد؛ همچنین برای هدایت نویسندگان به این سمت و سو تا طرح‌های جدید را در آثار بیاورند و بر اساس آنچه در قرآن مطرح شده است به خلق اثر بپردازند، موضوع حمایت از نویسندگان را مطرح کرد.
این نویسنده دینی تاکید کرد: نویسندگان باید توجه داشته باشند که آثارشان ممکن است برای استفاده بصری مورد بهره‌برداری قرار گیرد. رسانه هم در این حوزه باید به کمک بیاید و موضوعات دینی را توسعه دهد و در قالب سوژه به نویسندگان ارائه کند.
وی با تاکید بر اینکه باید نویسنده را برای خلق اثر سوق دهیم، عنوان کرد: در این باره باید سوژه‌هایی درباره قرآن و به‌ویژه شخصیت‌های دینی را که با زبان زیبای خداوند روایت شده است را در اختیار افراد این حوزه قرار داد.