قوانینی به تصویب مجلس برسد که پیوست قرآنی داشته باشد

این پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه بیان کرد: در هیچ کجای این کره خاکی چنین نمایشگاهی با این عظمت برگزار نمی‌شود و ما باید بدانیم که خداوند متعال فرموده «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ»، شکر نعمت، نعمتت افزون کند. ما باید قدرشناس این نمایشگاه باشیم و از همه دست اندرکاران آن از خود معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته تا تک تک سازمان‌ها و نهادهایی که زحمت می‌کشند و در این نمایشگاه غرفه دایر می‌کنند و از تک تک این بازدیدکنندگان محترمی که در نمایشگاه حضور پیدا می‌کنند تشکر و قدردانی داشته باشیم. حضار نمایشگاه در واقع از همه قشر هستند و اگر کسی دوربین گذارد و از نگاه آنالیز و تحلیل نگاه کند، پیر و جوان، خرد و کلان، دختر و پسر با سلایق سیاسی مختلف و بعضا متضاد با برداشت‌های عقیدتی متفاوت در نمایشگاه حضور دارند که از راه دور و نزدیک با زبان روزه برای مشاهده نمایشگاه می‌آیند آیا این چیزی جز عشق به قرآن است؟

سلیمی در ادامه تصریح کرد: مسلم است که ما اگر برنامه‌ریزی صحیح و دقیقی داشته باشیم از این ظرفیت تأثیرگذار الهی می‌توانیم در رابطه با توسعه فرهنگ قرآنی کمال استفاده را داشته باشیم منتهی واژه فرهنگ، درست است که خیلی استعمال می‌شود ولی جایگاه بسیار والا و معنای بسیار عمیقی دارد که باید با دقت به آن نگاه کنیم. این سؤال مطرح می‌شود که چه زمانی می‌توانیم فرهنگ قرآنی را در کشور حاکم کنیم؟ اصلا اول ببینیم که حاکمیت فرهنگ قرآنی یعنی چه و اگر چنین اتفاق مبارکی محقق شود، چه خواهد شد؟ آیا اگر فرهنگ قرآنی در جامعه حاکم شود، ما شاهد حضور صدها هزار نفر جوان تنومند شاداب خوش سیما به عنوان مجرم و تبهکار در زندان‌های کشور هستیم؟ آیا ناگزیر می‌شویم که میلیاردها تومان از بودجه بیت المال کشور را برای این زندانیان هزینه کنیم؟ اگر فرهنگ قرآنی در کشور حاکم شود، آیا با آمار وحشتناک حدود سی درصد طلاق در بنیاد خانواده رو به رو هستیم؟ اگر فرهنگ قرآنی حاکم شود، وضعیت اعتیاد در کشور ما اینگونه است؟ و آیا کسی جرئت می‌کند دست‌اندازی کند و ده‌ها هزار میلیارد تومان اموال عمومی را به یغما ببرد و هزاران اگر و سؤال دیگر که در این زمینه وجود دارد و باید به آن پاسخ داد.

این پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه افزود: باید اشاره کرد که تنها با برپایی یک نمایشگاه قرآن نمی‌شود فرهنگ قرآنی را حاکم کرد و این امر نیازمند یک عزم ملی است و هر سه قوه کشور به ویژه قوه مقننه در این رابطه باید بداند که هر قانونی که تصویب می‌کند باید منبعث از قرآن باشد. این یک بحث حقوقی ظریف است که اگر چه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پیش بینی کرده است که مصوبات مجلس شورای اسلامی مغایر با موازین شرع نباشد اما این مورد انتظار ما نیست. ما می‌گوییم که قوانین کشور نه تنها باید مغایر با موازین شرع نباشد بلکه باید صد در صد منطبق و عادلانه باشد و با موازین شرعی و قرآنی کاملا منطبق باشد.

سلیمی تصریح کرد: بنده به نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهاد می‌کنم برای اینکه به دنیا نشان دهید همانگونه که امام خمینی(ره) فرمودند که «قرآن قانون اساسی انقلاب و کتاب زندگی ما و کتاب انسان سازی است» بیایند و با کمک اساتید حوزه و دانشگاه کارگروه‌هایی را درون مجلس تشکیل دهند که کار این کارگروه‌ها این باشد که هر قانونی که از مجلس می‌گذرد و تصویب می‌شود، یک پیوست قرآنی داشته باشد؛ یعنی اگر امروز یک قانونی در رابطه با یک پدیده اجتماعی بیرون می‌آید و می‌گویند که اگر برای مثال کسی مرتکب جرمی شود، فلان مقدار جریمه دارد یا قوانین دیگری که وجود دارد، برای هر کدام از این مواد قانونی یا فصول قانون‌گذاری شده، پیوست قانونی یعنی آیه مستند آن را یا روایت معتبر مستند آن را ضمیمه کنند یعنی اگر مجموعه قوانین ما را اگر کسی از کتاب فروشی‌ها خریداری کرد، این کتاب قوانین یا یک مجلد پیوست قرآنی داشته باشد و یا در فصل پایانی کتاب هر کدام از قوانین مربوطه به آیه و یا روایت مستند مربوط به خود ارجاع داده شد باشد که مشخص شود تا این قانون برگرفته از این کدام آیه مبارکه در کدام سوره مبارکه است.

پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه با بیان اینکه اینجاست که با اجرای چنین برنامه‌های قرآنی که از بطن قوای کشور بر می‌خیزد، فرهنگ قرآنی حاکم خواهد شد، اظهار کرد: اگر ما قانون‌گذاریمان به این سمت و سو برود و در مقننه چنین برنامه‌ای پیاده شود، در این زمان قوه مجریه ناگزیر از اجرا و تبعیت از این مقررات قرآنی است و پس از آن قوه قضائیه نیز ناگزیر از رسیدگی و صدور حکم به متخلفان و کسانی است که از این قوانین سرپیچی کرده‌اند. اینجاست که وزارت آموزش و پرورش ما ناگزیر از این است که محتوای دروس کتب درسی از ابتدایی تا دانشگاه را بر اساس این دورنمای حقوقی کشور ترسیم کند و اینجاست که وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، رسانه ملی و ... همه مجبور می‌شوند این کار قرآنی را انجام دهند. فرهنگ قرآنی یعنی اینکه ما بتوانیم مردم را با قرائت قرآن آشنا کنیم که ما هنوز نتوانسته‌ایم همه مردم را با قرآن آشنا کنیم. خیلی از مردم هستند که قرآن را هنوز غلط می‌خوانند و یا نمی توانند بخوانند و تنها بعد از این مرحله و آموزش قرآن در ابتدا است که می توانیم، موفق شویم و اگر عزم جزم داریم برای اینکه فرهنگ قرآن حاکم شود و توسعه پیدا کند، ما اول باید فرهنگ قرآنی را حاکم کنیم و سپس برای توسعه آن اقدام کنیم.

وی در ادامه با اشاره به اینکه کسی امروز نمی تواند بگوید و ادعا کند که فرهنگ قرآنی بر کشور حاکم است و اولین قدم جهادی همه ملت، مدیران، حوزه‌های علمیه و اساتید قرآنی این است که این مطلب را در سطح کشور و جامعه اسلامی نهادینه کنند، تصریح کرد: باید تمامی آحاد مردم به سطحی برسند که همه ما بتوانیم قرآن را خوب بخوانیم، بفهمیم و بعد آن را باور کنیم. سپس، وقتی که قرآن و آیات الهی را باور کردیم، نوبت به عمل به قرآن می‌رسد که همه ما به مرحله باور عملی برسیم. البته اول باید رفتار قرآنی در جامعه شکل بگیرد و سپس، پس از این امر، مجموعه رفتارهای همه ما می‌شود فرهنگ قرآنی که البته در این رابطه تاکنون کار کرده‌ایم ولی نباید زیاد از خود راضی باشیم. ما اگر واقعا قرآنی سخن بگوییم، قرآنی بیندیشیم، قرآنی عمل کنیم، قرآنی کار کنیم و به مردم خدمت رسانی کنیم و همواره به صورت قرآنی با هم تعامل داشته باشیم، شاهد برخی از این منازعات که در جامعه وجود دارد، نخواهیم بود.

سلیمی در ادامه با اشاره به بحث انتخابات ریاست جمهوری و مناظراتی که بین نامزدهای انتخاباتی وجود داشت، با بیان اینکه بنده اصلا بنای بحث سیاسی ندارم، گفت: بنده بر مبنای اعتقادات خود عرض می‌کنم که خیلی تأسف می‌خورم که در مناظرات مربوط به انتخابات ریاست جمهوری در جمهوری اسلامی ایران، از همه چیز از جمله واردات، صادرات، اقتصاد و ... صحبت شد غیر از قرآن یعنی یک بحث جدی قرآنی در این مناظرات مطرح نشد که بنده به ضرس قاطع می‌گویم که اگر فرهنگ قرآنی در جامعه حاکم شود، هیچکدام از این چالش‌ها و تنش‌ها که در زمینه اقتصاد و سیاست و ... با آن مواجه هستیم، به وجود نمی‌آمد که شما برای آن‌ها به صورت میلیاردی هزینه و با آن‌ها مقابله کنید.

پیشکسوت قرآنی کشور اظهار کرد: پس باید قبول کنیم که در زمینه حاکم کردن فرهنگ قرآنی در کشور کم‌کاری کرده‌ایم. در اینجا یاد می‌کنم از برادر و دوست ارجمند عباس براتی پور، شاعر قرآنی که قصیده‌ای برای قرآن کریم دارد که یک بیت از این قصیده مدت سی سال است که بنده را مشغول کرده است. من هم از قرآن خجالت می‌کشم/ کوله باری از ندامت می‌کشم. ما آنچنان که باید در مورد قرآن کار نکردیم و باید تا فرصت باقی است و تا زمانی که امنیت حاکی از استقرار این نظام اسلامی برقرار است، قدر این امنیت را بدانیم و برای حاکمیت فرهنگ قرآنی برنامه‌ریزی و کار کنیم تا خداوند متعال به ما رحم کند و عزت شایسته جامعه قرآنی را به ما عطا بفرماید.