وی ادامه داد: این امر علاوه بر زیبایی بصری که ایجاد کرده و سطوح فضای مورد نظر را از یکنواختی خارج می‌سازد و بر جنبه‌های هنری و زیبایی‌شناسانه محل زیست افراد و شهروندان می‌افزاید، کارکردهای دیگری نیز دارد و یکی از آنها همانا مواجهه مکرر مردم با عبارت، آیه قرآن و یا سخنی انسان‌ساز از سوی بزرگان دین است که قطعاً به عنوان نصایح زندگی باید مورد توجه قرار گیرد.
خان‌جان‌زاده تصریح کرد: متأسفانه در برخی موارد مشاهده می‌شود که نوعی بی‌سلیقگی در اجرای این المان‌های هنر قرآنی در فضای شهری صورت می‌گیرد که علاوه بر به هدر رفتن وقت و نیروی انسانی در زمان اجرای آنها نه تنها بر جنبه‌های زیبایی‌شناسانه و هنری فضای شهری کمکی نمی‌کند بلکه به جهت موقعیت نامناسب اجرای اثر، مواجهه‌ای درخور که بتواند اثرات سازنده‌ای بر روی مخاطب داشته باشد نیز رخ نمی‌دهد.
وی افزود: به نظر من مثلاً مکان اجرای یک خوشنویسی قرآنی یا احادیث منقول از ائمه معصوم(ع) زیر پل و بر روی پایه‌های آن نیست و باید نسبت به مرتبه این عبارات و قرار گرفتن آنها در مکانی مناسب که علاوه بر توجه به شأنیت‌شان، کرامت هنری و تلاش هنرمند خالق اثر را نیز در پی داشته باشد توجه ویژه‌ای نشان داد.
خان‌جان‌زاده در پایان گفت: البته این صحبت به این معنا نیست که خدای ناکرده این عبارات و جملات نیاز به مطرح شدن داشته باشند بلکه حتی اگر در مکان‌های نامناسبی نیز اجرا شوند مرتبه خود را دارا هستند و منظور ایجاد شرایطی است که بتوان نهایت بهره را از آنها برد وگرنه که برای تزئینات فضای زیرپل‌های شهری می‌توان از نقاشی گل و بوته نیز استفاده کرد.