منزلی که مأمن همیشگی روضه بود/ بررسی خلأها و تلاش در رفع آنها

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلی تقوی،‌ فرزند شهید حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمهدی تقوی،‌ از توجه و دقت نظر شهید نسبت به مسائل تربیتی فرزندان به عنوان اولویت فعالیت‌های وی یاد کرد. به منظور آشنایی بیشتر با رویه زندگی این شهید گفت‌وگویی با فرزند ارشد ایشان داشته‌ایم که از نظرتان می‌گذرد؛

ـ لطفاً‌ درباره فعالیت‌ها و ویژگی‌های اخلاقی شهید تقوی برای ما بگویید.

پدرم کم‌حرف و محجوب بود. در زمینه علمی بیشتر اهل تفکر و تحلیل مسائل بود و غور در احادیث و روایات را رویه کار خود قرار داد. روند علمی ایشان محققانه و متفکرانه بود. در میان علما بیشتر به کتب علمایی که آثار آنها تفکری و تحلیلی است بیشتر علاقه داشت مثل آثار شهید مطهری و علامه جعفری.

ایشان در زمینه اعتقادی و مذهبی خیلی اهل توسل و روضه بود و از ابتدا، برپایی روضه یکی از بخش‌های مهم زندگی ایشان به شمار می‌آمد. اغلب اوقات محفل روضه و عزاداری در منزل ما برپا بود. همچنین منزل ما مأمنی برای کسانی بود که می‌خواستند روضه برپا کنند. شهید تقوی به توسل و روضه اهمیت بسیاری می‌داد. در عمل نیز این گونه بود که اهل توسل قلبی و روضه بود و فقط این گونه نبود که لقلقه زبانش باشد.

یکی از موضوعاتی که در زندگی مورد نظر و توجه ایشان قرار داشت،‌ مربوط به رفاقت‌هایی بود که ایشان و یا فرزندان داشتند. در انتخاب دوست،‌ همنشین و هم‌صحبت دقت بسیاری می‌کرد و افرادی را برای این موضوع بر می‌گزید که بتواند از نظر معرفتی از او کسب علم کند.

وی این گونه نبود که وقت خود را در نشست‌ها و گعده‌ها به بیهودگی و شب‌نشینی تلف کند. اوقاتش را بیهوده هدر نمی‌داد. در راستای انتخاب همنشین دقت داشت کسی را برگزیند که بتواند با او تعامل و بحث علمی داشته باشد و بتواند مباحث معرفتی،‌ حدیثی و بحث‌هایی مورد نظر خود را مطرح کند.

ـ درباره دغدغه‌مندی شهید تقوی در فعالیت‌هایی که داشت بیشتر توضیح دهید.

وی انسان دلسوز و دغدغه‌مندی بود و در هر موضوعی با دغدغه وارد می‌شد. ایشان به بررسی می‌پرداخت تا ببیند در چه جایی با خلأ روبرو هستیم و سعی می‌کرد آن را پر کند. برای مثال اگر می‌خواست مجلس روضه برپا کند،‌ در نظر می‌گرفت که کدام روضه بیش از دیگر روضه‌ها مورد غفلت واقع شده است،‌ آن را برپا می‌کرد.

ایشان همچنین در کارهای علمی بررسی می‌کرد و می‌دید که به چه مسئله‌ای کمتر بها داده شده است تا به آن بپردازد. در مباحث سیاسی و فرهنگی نیز این گونه بود. در مباحث و موضوعاتی ورود پیدا می‌کرد که نیاز جامعه و مسئولان باشد و افراد باید نسبت به آنها اطلاعات و آگاهی پیدا کنند. پر کردن خلأها نیز از روحیه دغدغه‌مندی ایشان نشئت می‌گرفت.

در همین راستا، ‌آخرین فعالیتی که داشت به بحث گفتمان انقلاب، امام و رهبر معظم انقلاب مربوط می‌شد که خلأ آن در میان جامعه و اقصی نقاط کشور احساس می‌شد. ایشان مشغول به فعالیت در این عرصه بود تا خلأ موجود را برطرف کند و بتوان بحث گفتمان میان حوزویان و خواص جامعه را جا بیندازد تا جایگاه خود را بیابد. این موارد به روحیه دغدغه‌مندی ایشان باز می‌گشت.

در سازمان فعالیت‌های قرآنی مشغول به فعالیت شد و سرانجام به ریاست آن سازمان رسید و دغدغه‌مندی خود را در آنجا نیز به منصه ظهور رساند. ایشان در سازمان فعالیت‌های قرآنی ابتدا کارشناس مذهبی، سپس معاون فرهنگی و پس از آن، مدیر سازمان فعالیت‌های قرآنی دانشگاهیان کشور شد. هنگامی که به ریاست آن سازمان انتخاب شد،‌ به تحول در فعالیت‌های آنجا پرداخت و کارهایی را که تا آن زمان نشده بود به اجرا رساند که متاسفانه اکنون نیز انجام نمی‌شود.

از جمله این اقدامات می‌توان به وحدت حوزه و دانشگاه اشاره کرد. همچنین ایشان تلاش کرد تا از کتاب‌های علمای شاخصی مثل آیات عظام مصباح و جوادی آملی یک بسته آماده برای دانشجویان فراهم کند و نسخه مناسبی برای آنان بپیچد. وی حتی از سطح ملی فراتر رفت و این فعالیت‌ها را به لبنان و عراق کشید. روحیه جهادی والایی داشت. در عین مسئولیت‌پذیری که داشت،‌ مشغولیت ذهنی داشت و وجدانش آرام نمی‌گرفت و سعی می‌کرد به تکالیفی که در این حوزه دارد عمل کند.

ـ به عقیده شما عمل به چه موضوعاتی سبب می‌شد تا ایشان به فیض شهادت دست یابد.

رمز رسیدن به شهادت ایشان آن بود که ایشان تلاش کرد تا ایمان و تقوایی را که دارد در کنار عمل مجاهدانه قرار دهد و مانند رزمنده‌ای که در جنگ با تمام وجود فعالیت می‌کند،‌ به فیض شهادت نائل شود.

ـ شهید تقوی در زندگی خود چه سیره و روشی را در پی گرفته بود؟

رسیدگی به نیازمندان یکی از ابعاد زندگی ایشان بود. پدرم زندگی مرفهی نداشت و خط زندگی ایشان از همان دوران طلبگی بسیار ساده بود و تا پیش از شهادت و پس از رسیدن به پست‌ها و عناوین مختلف، رسیدگی به نیازمندان را ترک نمی‌کرد. به این فکر بود که اگر در میان اقوام و همسایگان کسی به کمک نیاز دارد رسیدگی کند و همیشه نگران بود که مبادا دیگران دچار مشکل شوند. دغدغه‌های خاصی داشت و سعی داشت مشکلات اطرافیان را برطرف کند.

ـ ایشان در حوزه تربیت فرزند چه سبک و روشی را در پیش گرفته بود؟

معمولاً افراد که دارای مشغله‌های بسیار هستند از این موضوع غفلت می‌کنند،‌ ولی ایشان در عین داشتن مشغولیت کاری، این گونه نبود و تربیت فرزند در اولویت فعالیت‌های ایشان جای داشت. ایشان در دوران کودکی تلاش کرد که کمک به نیازمندان را به صورت عملی به ما آموزش دهد.

پدرم همچنین تلاش کرد تا برای موفقیت در تربیت فرزندان،‌ شرایط مناسبی را ایجاد کند و فرزندان صالحی تربیت کند. وی تلاش می‌کرد تا فضای منزل و محیط‌های فرهنگی که فرزندان را به آنجا می‌برد سالم باشد، اگر چه ممکن بود این اقدامات هزینه‌های بالایی داشته باشد، ولی از کنار این موضوعات به سادگی نمی‌گذشت و هزینه صرف می‌کرد.

ـ درباره شرایط منزل‌تان بیشتر توضیح دهید.

در منزل ما همیشه مجلس روضه به مناسبات مختلف برپا بود و انسان‌های فرهنگی و طلاب در آن رفت و آمد داشتند و این موضوع در تربیت فرزندان موثر بود. این نکته صحیح است که پدر و مادر با هر کسی بیشتر فعالیت کنند،‌ فرزندان نیز از آنان الگو و تاثیر می‌پذیرند و این اشخاص اگر فرهنگی باشند بیشتر بر روحیه فرزندان اثرگذار خواهند بود. از این رو ایجاد فضای سالم در تربیت اولاد اقدامی بود که ایشان انجام می‌داد.

مکان زندگی نکته مهمی بود که ایشان روی آن دقت نظر داشت. همچنین رعایت اخلاقیات توسط والدین هر چه بیشتر صورت گیرد،‌ اثرگذارتر است و فرزندان نیز همان گونه تربیت می‌شوند. ایشان مراقب بود که ما با چه کسانی رفت و آمد می‌کنیم و توصیه می‌کرد که با کدام یک از افراد ارتباط کمتر یا بیشتری داشته باشیم.

پدرم حتی در این سن و سال که ما زندگی مشترک خود را شروع کرده‌ایم نگرانی داشتند و علاوه بر اینکه در دوران کودکی مراقب رفتارهای ما بود، در این دوران نیز به مسائل اخلاقی، فرهنگی و معیشت زندگی توجه نشان می‌داد. ایشان همیشه مراقب و نگران بود و سعی می‌کرد در عین آرامشی که داشت، این روحیه را نیز به دیگران منتقل کند و شاید سخت‌ترین مسائلی که پیش می‌آمد را با آرامش رفع و با آنها آرام برخورد می‌کرد.