صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۶۲۶۲۲۰
تاریخ انتشار : ۱۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۵:۳۳
رئیس دفتر تالیف و تدوین متون آموزشی حوزه عنوان کرد:

گروه حوزه‌های علمیه: رئیس دفتر تالیف و تدوین متون آموزشی حوزه علمیه با بیان اینکه دست یافتن به قرآن‌محوری در دروس حوزه به خصوص در ادبیات عربی لازم و ممکن است تاکید کرد: باید ورود قرآن و روایات به کتب درسی حوزه هوشمندانه صورت گیرد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید جزایری، رئیس دفتر تالیف و تدوین متون آموزشی حوزه‌های علمیه امروز 11 مردادماه در نشست «ادبیات عرب در حوزه علمیه» گفت: در متون جدید آموزشی که طی دو سال اخیر تالیف شده است قرآن کریم و متون و تراث دینی گذشته مانند صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه و اشعار بزرگان ادبیات عرب به خصوص با رویکرد دینی پررنگتر شده است.
وی با طرح این سؤال که باید ببینیم ساختار حاکم بر متون موجود آموزشی امروزین چیست و آیا اهداف آن تامین شده است اظهار کرد: سه ویژگی در متون جدید آموزشی وجود دارد که آسیب ایجاد کرده است و تلاش ما هم بر رفع این نقائص تا حد امکان است.
جزایری عنوان کرد: بحث سماع‌محوری به جای قیاس‌مداری یکی از این آسیب‌هاست همچنین به کار رفتن قواعد پر از استثناء که دارای پارادوکس استاز دیگر آسیب‌هاست؛ یعنی از یک طرف قواعد زیادی به آنان آموزش می دهیم و از طرف دیگر، استثنائات زیادی در این قواعد مطرح می‌شود  از این رو تلاش ما بر این است که به سمت عقلانی کردن قواعد زبانی و کاهش حداکثری در استثنائات جلو برویم که به‌عنوان مثال می‌توان قوانین اعلال را در چند کلمه مختصر کرد.
وی افزود: باید برای طلاب آموزش متن‌محور بدهیم تا سریعتر و با استثنائات کمتری بتوانند مطالب را بیاموزند همچنین معتقدم آموزش قوانین عربی لازم است ولی نباید در روش‌های موجود جمود داشته باشیم بلکه اگر می خواهیم قرآن را راحت‌تر بفهمیم باید در قواعد نیز روش‌های کاراتر را به کار ببندیم.
رئیس دفتر تدوین و تالیف متون آموزشی حوزه های علمیه بیان کرد: سومین آسیب نیز کمرنگ بودن نگاه قرآن و حدیث در کتب آموزشی حوزه علمیه است که البته تعدد دیدگاه در این زمینه وجود دارد زیرا برخی معتقدند ادبیات قرآن کریم نباید در سطوح پایین حوزه مطرح شود و طلبه باید با سطحی از عربی آشنا شود و بعد در پایه‌های بالاتر برای او از استنادات قرآنی بهره بگیریم.
جزایری تاکید کرد: مدیریت ورود قرآن و روایات به متون درسی و آموزشی حوزه از مقولاتی است که نیازمند تحقیق و پژوهش است و اگر بخواهیم ورودی عجولانه و سطحی و احساسی داشته باشیم در این صورت ممکن است موجب آسیب‌های بیشتری شود.
رئیس دفتر تالیف و تدوین متون آموزشی حوزه علمیه عنوان کرد: یکی از کارهای دیگری که در تالیف کتب درسی مورد نیاز است تحلیل اهداف نظام آموزشی است زیرا طلاب از متون آموزشی موجود به ترجمه قرآن و آشنایی مورد نظر با آن نمی رسند بنابراین هدف‌گذاری دقیق و نوآوری معقول و تحلیل‌گرایانه ضروری است.
وی با بیان اینکه دفتر متون گام های اولیه را برداشته است اما با نقطه مطلوب فاصله فراوانی داریم تصریح کرد: برای ایجاد  تغییرات در کتب آموزشی، بیش از 50 تا 60 جلسه با استادان مربوطه تشکیل شده و در امور مختلف بحث و تغییراتی اعمال شده که گام اول است و به تدریج نیز تکمیل می‌شود.
جزایری ادامه داد: یکی دیگر از کارهای صورت گرفته بازسازی متون گذشته مانند سیوطی بوده و فضای قرآن و روایات در آن پررنگتر شده است ضمن اینکه اقوال شاذ و نادر و زوائدی مانند اختلاف اقوال از برخی کتب حذف و یا به پاورقی برده شده است.
رئیس دفتر تالیف و تدوین متون آموزشی حوزه‌های علمیه تاکید کرد: نوع متون آموزشی حوزه در چند دهه اخیر نسبت به گذشته حوزه علمیه در آموزش و شیوه تدریس، تعمیق و روحیه پژوهش محوری کمتری دارد که طی دو سال اخیر بنا بر ارتقاء این روحیه در متون بوده است.
جزایری با تاکید بر ورود هوشمندانه آیات و روایات بر متون درسی در چند سال اخیر بیان کرد: از دیگر کارهایی که در دست انجام است بلاغتی با نگرش شیعه را در حال تدوین داریم که محتوای آن نیز سرشار از نهج‌البلاغه و صحیفه و ... خواهد بود و آیت‌الله سیستانی نیز از آن تقدیر کردند و به زودی برای پایه سه حوزه نیز منتشر می‌شود البته این به معنای ردکردن نقش اهل سنت در علوم بلاغی نیست یلکه تقویت رویکرد شیعی است.
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی(ص) همچنین در مورد این مسئله که چرا خود قرآن، مبنای آموزش ادبیات عرب در حوزه قرار نمی‌گیرد و در پاسخ به این سؤال که آیا می‌توان روزی را امید داشته باشیم که زبان محاوره عمومی مردم، مستند به قرآن کریم و الفاظ آن باشد بیان کرد: من معتقدم این نگاه آرمانی باید وجود داشته باشد ولی گام به گام دست‌یافتنی است لذا گام نخست را برداشته‌ایم اما این فرایند زمان‌بر و طولانی است.