صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۶۶۶۳۱۳
تاریخ انتشار : ۰۲ آذر ۱۳۹۶ - ۱۷:۰۸
استاد دانشگاه:

گروه حوزه‌های علمیه: یک استاد دانشگاه گفت:علامه معرفت، محوریت فقه بر قرآن را شعار داد و تبیین کرد.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) حکیم‌باشی از استادان دانشگاه امروز دوم آذر در همایش بررسی آراء تفسیری علامه محمدهادی معرفت در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: دفاع علمی مقارن از ثقلین یکی از کارهای مهم علامه معرفت بوده که در کتاب شبهات و ردود بیان کرده است .
وی افزود: برخی تفکرات خواسته‌اند بگویند قرآن هرچه از تاریخ دارد واقعی نیست ولی ایشان زبان تاریخی قرآن را واقعی قلمداد کرد و به پای این دفاع جانانه نیز ایستاد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: توامان‌سازی مطالعات علوم قرآنی و تفسیر در شیعه و تبیین این مقوله از کارهای دیگر ایشان است؛ شاهدیم بسیاری از افراد در تفسیر قوی هستند ولی در مطالعات قرآنی عمیق نبوده لذا در برخی جاها با یک بال حرکت کرده و با مشکل مواجه شدند.
وی تاکید کرد: ایشان محوریت فقه بر قرآن را شعار داد و تبیین کرد و این نوآوری بزرگی در حوزات شیعه بود؛ زیرا در حوزه معروف بود که قرآن 500 آیه احکام دارد همچنین از سوی برخی بزرگان خرده گرفته می‌شد که یک مجتهد می‌تواند بیاید و سطوح را طی کند بدون اینکه به قرآن کاری داشته باشد.
وی اظهار کرد: علامه معرفت معتقد بود که به یک اعتبار همه آیات قرآن، آیات الاحکام است و مبانی آن را تبیین کردند؛ در مسئله ولایت فقیه، می‌فرمودند ما کجا گلایه کنیم که وقتی فقها به بیع و ولایت اب و جد می رسند در مورد مستند ولایت فقیه به دو روایت مخدوش اشاره دارند و می‌گویند پس ولایت فقیه قابل اثبات نیست در صورتی که آیات متعدد در مورد ولایت کجا می‌رود و چرا به این مسئله فقط باید نگاه فقهی داشته باشیم.
این محقق و استاد دانشگاه تصریح کرد: باید قرآن را در جایگاه شایسته خود بنشانیم و محوریت قرآن بر فقه را تبین کرده و تحکیم ببخشیم.