صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۶۸۰۳۰۴
تاریخ انتشار : ۱۸ دی ۱۳۹۶ - ۱۶:۱۱
آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی:

گروه حوزه‌های علمیه: مفسر قرآن کریم با بیان اینکه تعلق روح به بدن از سنخ حلول نیست، گفت: برخی فکر می‌کردند روح در بدن فرورفته و در تالار تشریح باید آن را ببینند و چون ندیدند منکر آن شدند.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی در ادامه تفسیر سوره واقعه  با اشاره به آیه 79 سوره واقعه «لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» گفت: برخی خواسته‌اند در این آیه، مس را مس در در هنگام قرائت بدانند که مرتبه نازله است؛ اما اصل در تطهیر قلبی است.

وی افزود: مس قرآن بدون طهارت نمی‌شود و گفته شده قرائت بدون وضو ثواب کمتری دارد ولی این مقام عالی اهل بیت نیست؛ جایی که این ذوات قدسی با پیامبر نور واحد هستند قرآن را از مرتبه علی حکیم می‌گیرند و این مرتبه بالاتر از کتاب مکنون است.

این مفسر بیان کرد: در انتهای سوره واقعه، قرآن به مسئله معاد برگشته و از قول کافران می گوید شما مستبعد نسبت به وقوع قیامت هستید.

وی افزود: در مباحث عقلی مطرح است که انسان وقتی به دنیا آمد، همان موقع در حال بازگشت به قیامت است؛ قبلا از راه دیگر قوس نزول را طی کرده و الان در راه طی کردن قوس صعود است؛ سیر صعودی از دنیا شروع و به برزخ و قیامت منتهی می‌شود.

وی افزود: قرآن فرمود وقتی روح به حلقوم شما رسیده است؛ ما به این محتضر از شما نزدیک‌تر هستیم، بنابراین شما که منکر بازگشت هستید، اگر می‌توانید جلوی مرگ محتضر را بگیرید.

صاحب تفسیر تسینم با بیان اینکه انسان هنگام مرگ از پا می‌میرد و تا به زبان و مغز می‌رسد، گفت: تعلق روح به بدن از سنخ حلول نیست؛ شیخ بهایی بیانی از امام علی را نقل کرده که ایشان تعلق روح به بدن را مانند معنا به لفظ می‌دانند.

وی افزود: برخی فکر می‌کردند روح در بدن فرورفته و در تالار تشریح باید آن را ببینند و چون ندیدند منکر آن شده و همه فتاوا را از آزمایشگاه موش می‌خواهند بگیرند؛ در حالی که مرض‌های اخلاقی و روحی را آزمایشگاه موش نمی‌فهمد.