به گفته کمیته امور دینی تاجیکستان، در حال حاضر 3900 مسجد دارای مجوز در این کشور در حال فعالیت هستند.
بنا بر قوانین تاجیکستان، گرچه مسئولیت ساخت مساجد با مردم است اما کنترل مساجد و اتفاقات درون آن با دولت است. همچنین، ائمه مساجد باید به طور مرتب مجوز خود را برای اجرای برنامه و خطبه در مسجد تمدید کنند و هر کسی که با دولت همکاری نکند، از ادامه کار باز خواهد ماند.
از سال 2014، ائمه مساجد تاجیکستان از دولت حقوق می‌گیرند و از ماه گذشته همه آن‌ها موظف به اعلام میزان درآمد و دارایی‌های خود شده‌اند.
از سال 2010، دولت تاجیکستان سیاست‌هایی را برای محدود کردن حضور مردم در مساجد اعمال کرده است. در ابتدا بانوان از حضور در مساجد منع شدند و بعد نوبت به افراد زیر 18 سال رسید.
هدف دولت این است که نظارت و کنترل راحت‌تری بر این اماکن دینی داشته باشد. این مسئله سبب شده که مردم در برخی مناطق مجبور شوند برای انجام اعمال عبادی خود، کیلومترها راه بپیمایند تا به نزدیکترین مسجد برسند.
گرچه نارضایتی زیادی در این رابطه وجود دارد اما اعتراضات آشکاری تاکنون از سوی مردم صورت نگرفته است.
تاجیکستان یکی از جمهوری‌های شوروی سابق با جمعیتی حدود ۸ میلیون نفر، کشوری است که بیشتر جمعیت آن مسلمانند. امامعلی رحمان، رئیس‌جمهور این کشور نیز یک سکولار است و تلاش می‌کند که آزادی‌های دینی را با مرتبط‌کردن دینداری با افراط‌گرایی متوقف کند.
امامعلی رحمان که از سال ۱۹۹۲ بر مسند قدرت نشست به طور فزاینده‌ای در طول سال‌ها به سمت استبداد گرویده و زندگی خصوصی و گفتمان سیاسی در این جمهوری آسیای مرکزی را محدود کرده است.
در این کشور به بهانه‌های مختلف با ارزش‌ها و نمادهای اسلامی مخالفت می‌شود که ممنوعیت حجاب در موسسات دولتی، ممنوعیت ظاهر اسلامی برای مردان، و ممنوعیت تدریس معارف اسلامی در مدارس و محدودیت فعالیت‌های دینی و قرآنی از آن جمله است/.