امیرحسین شریفی تهیه‌کننده سینما در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا، با بیان اینکه موضوعات قرآنی در تلویزیون جایگاه لازم را ندارد اظهار کرد: از نگاه من رویکردی که سیما در سال‌های اخیر پیش گرفته در جهت رشد و اعتلای آثار قرآنی نیست، زیرا سفارش دهندگان بیشتر موضوعاتی را مد نظر دارند که در آن کمتر می‌توان اشاعه فرهنگ قرآنی را مشاهده کرد.
وی در پاسخ به این سوال که دلیل کم‌توجهی سیما به موضوعات قرآنی چیست گفت: اینکه چرا چنین وضعیتی در تلویزیون به وجود آمده دلایل مختلفی دارد، برای همین نباید تمام تقصیرات را به گردن یک نفر یا یک بخش انداخت. با این توضیح سه عامل از دیدگاه من در به وجود آمدن وضعیت موجود دخیل است. ابتدا اینکه سیاست‌هایی که از سوی مسئولان برای حمایت از تولیدات قرآنی اندیشیده می‌شود، به گونه‌ای نیست که در آن توجه به موضوعات قرآنی جا داشته باشد!
این تهیه‌کننده ادامه داد: دلیل دوم، عدم گرایش فیلم‌سازان به این مقوله است البته این به معنای بی‌اعتقادی و کم اعتقادی آنها نیست، چون هنرمندان ما نیز همانند دیگر اقشار جامعه دلبسته چنین موضوعاتی هستند، اما خواست قلبی با نیاز مخاطب تفاوت دارد، برای همین آنها برای اینکه کارشان بتواند با تماشاگر ارتباط لازم را برقرار کند، گاهی مواقع مجبور به تولید کارهایی می‌شوند که شاید به لحاظ قلبی نسبت به آن تعلق خاطری هم نداشته باشند.
شریفی درباره سلیقه و خواست تماشاگران هم تاکید کرد: متاسفم این نکته را باید بگویم، اما برخی مواقع خواست تماشاگران است که سازنده را به سمت کارهای کم کیفیت سوق می‌دهد. این معضل نیز از آنجا نشئت گرفته با رواج و گسترش شبکه‌های ماهواره‌ای و پخش سریال‌های سخیف شبکه‌های فارسی زبان، تماشاگر سطح سلیقه‌اش تغییر کرده است، البته این موضوع نباید بهانه‌ای باشد برای اینکه برنامه‌سازان در جهت موج ایجاد شده، حرکت کنند، بلکه باید با تولید برنامه‌های متنوع در جهت ارتقای خواست و نگاه تماشاگران قدم برداریم.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه کم شدن کمیت و کیفیت کارهای قرآنی در سیما تاثیرش تنها در برنامه‌سازی نخواهد بود، بلکه به نوعی جامعه نیز از آن تاثیر خواهد گرفت، تصریح کرد: اینکه در تلویزیون فیلم‌ها و سریال‌های قرآنی کم رونق شوند، اتفاقی نیست که ما بخواهیم آن را تنها یک نقص برنامه‌سازی قلمداد کنیم، چون به باور من سیما می‌تواند در جامعه جریان‌سازی مستقیم داشته باشد، برای همین اگر این قبیل تولیدات در تلویزیون کم رونق شوند به نوعی تاثیراتش را در جامعه شاهد خواهیم بود.
وی مثال زد: بهترین گواه در این زمینه رایج شدن برخی آسیب‌های خانوادگی در جامعه امروز ایرانی است. این اتفاق هم به دلیل رواج برخی فرهنگ‌سازی‌های ماهواره صورت گرفته است. در چنین شرایطی توصیه من این است که با تولید برنامه‌های با کیفیت قرآنی به نوعی دوباره تماشاگر را به سمت تولیدات وطنی سوق دهیم زیرا تجربه ثابت کرده است که در حوزه‌های فرهنگی باید به سمت برخوردهای ایجابی رفت.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «ضیافت» در پاسخ به این سوال که پیام‌رسانی تنها پرداختن به آیات قرآنی نیست، تصریح کرد: اشاعه فرهنگ قرآنی، تنها از طریق سریال‌های تاریخی یا روایت زندگی پیامبران صورت نمی‌گیرد، بلکه در قالب کارهای معاصر نیز می‌شود به خواسته مورد نظر رسید. برای مثال ممکن است در سوره‌ای به بحث مال حلال و حرام پرداخته شود. این مفهوم بارها در آیات متعددی مد نظر قرار گرفته است. برای همین این تولیدات هم به واقع کار قرآنی هستند که در برخی مواقع، تاثیرگذاری بیشتری نیز نسبت به کارهای تاریخی دارند.
شریفی با بیان اینکه شاید این سوال در ذهن برخی پیش آید که من به عنوان تهیه‌کننده تلویزیون تا چه حد در راستای حرف‌هایی که می‌زنم قدم برداشته‌ام؟ اظهار کرد: من نباید به این سوال پاسخ دهم، چون تعریف از خود محسوب می‌شود، اما من در کارنامه خود هم کارهایی دارم که به صورت مستقیم به موضوعات قرآنی در آن پرداخته‌ام و در برخی آثار هم به صورت غیر مستقیم به این مضامین اشاره کرده‌ام. برای مثال در سریالی چون «حجر بن عدی» به صورت مستقیم مضامین قرآنی را مد نظر قرار داده‌ام، اما با عملکرد من یا چند نفر دیگر، نباید توقع جریان‌سازی فرهنگی را داشت.
این تهیه‌کننده مثال زد: آخرین کارم «ساله‌های بی‌قراری» نام داشت که هم اکنون مشغول نگارش فصل دوم آن هستم. در این کار موضوع و بحث اصلی، ایثار بود. در کنار این موضوع مفاهیمی ارزشمندی چون مادری و پاکدامنی نیز مد نظر قرار گرفته بود. خوشبختانه این مجموعه مورد پسند مردم واقع شد به نوعی که برای ساخت فصل دوم آن ترغیب شد‌‌ه‌ام. در «شب دهم» نیز به محور قرار دادن عاشورا تلاش کردم پیام قرآنی امام حسین(ع) را به مخاطبان تلویزیون منتقل کنم.
وی در جواب به سوال پایانی مبنی بر اینکه برای ساخت فیلم‌ها و سریال‌های قرآنی بیشتر متمایل به کدامیک از آیاتی یا سوره‌های قرآنی است؟ گفت: جواب به این سوال بسیار سخت است، چون تمام آیات قرآن الهی است، برای همین هر کلام آن دریایی از معناست، ولیکن در برنامه‌سازی ترجیح من این است تا به آیات رحمانی بیشتر بپردازم، چون در آن شاخصه‌های وجود دارد که در قالب برنامه‌های نمایشی قدرت بالایی در جذب مخاطب دارد.
گفت‌و‌گو از داود کنشلو
انتهای پیام