اولین راه نزدیکی به‌خدا/ ‌جایگاهی ‌که خوش‌اخلاقان تصورش را هم نمی‌کنند

به گزارش ایکنا؛ ‌‌انسان با اخلاق خوب به درجاتی می‌رسد که اصلا تصورش را هم نمی‌توانست بکند. در مرتبه اول انسان با عمل خوب می‌تواند به درجاتی برسد که در مرتبه عمل بالاترین عمل شهادت است که بالاتر از شهادت عملی نداریم، اما اخلاق خوب بالاتر از این عمل است.

‌‌این اخلاق خوب راحت به دست نمی‌آید، انسان برای به دست آوردن آن باید زحمت بکشد و اگر این اخلاق خوب را تحصیل کرد به درجاتی می‌رسد و انسان را به جایی می‌برد که آنهایی که عمل خوب هم دارند آن جا در خاطرشان خطور هم نمی‌کند. پس اخلاق خوب کسب کردن زحمت دارد همانطور که بهشت را هم بدون زحمت به کسی نمی‌دهند.

ترک گناه ‌ وسیله تقرب به خدا ‌است. در روایتی از امام صادق(ع) آمده که خداوند به حضرت موسی فرمود: «بهترین وسیله تقرب به من ورع و ترک گناه است». اگر کسی ورع داشته باشد او را در بهشت‌های عدن جای می‌دهم. در این روایت خدا به حضرت موسی که کلیم الله بودند می فرماید کسانی که می خواهند به من نزدیک شوند و تقرب بجویند هیچ کس کاری مانند پرهیز از گناه انجام نداده است. پس اولین راه تقرب به خدا پرهیز از گناه است.

چیزی بهتر از پرهیز گناه برای تقرب به خدا نیست، اما اگر از گناه پرهیز نکنیم و این گناهان تکرار بشود باعث ایجاد صفات بد در انسان می‌شود. آدمی که در گناه غرق است اصلا تصور تقرب را ندارد، اصلا برایش ممکن نیست که تصور تقرب را داشته باشد چون او غرق در گناه است، اما کسی که مثلا گاهی گناهی از او سر می‌زند و سریع از این گناه ناراحت می‌شود و سریع آن را جبران می‌کند و از انجام این گناه ناراحت است و غصه می‌خورد، این فرد حسابش با آن کسی که در گناه غرق است فرق می‌کند.

« آیت الله جاودان- اسفند96»