به گزارش ایکنا؛ حضرت ام کلثوم(س)، دختر حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت علی(ع) 29 جمادی‌الثانی مصادف با 27 اسفندماه، چهار ماه پس از حماسه کربلا وفات یافت. به همین مناسبت پنج رباعی از پنج شاعر آئینی‌سرا ارائه می‌شود.
قاسم صرافان، شاعر جوان آئینی‌سرا می‌گوید؛
تا بوسه خنجری به حلقوم نشست
بر نیزه، سر امام مظلوم نشست
تنها نه فقط میان رگ‌های حسین
آن نیز به قلب «امّ‌کلثوم» نشست
علی زمانیان نیز این گونه سروده است؛
شأن تو و درک ما، همان سنگ و سبوست
نشناخته‌ایمت آن چنانی که نکوست
در نای تو، نطق مرتضی جاری بود
«از کوزه همان برون تراود که در اوست»
قنبر یوسفی شاعر دیگری است که در توصیف این بانو می‌گوید؛
او نور چراغ خانه حیدر بود
در شام ستم، چراغ روشن‌گر بود
آن روز که تکیه‌گاه آن قافله شد
یک شانه برای گریه خواهر بود
سیدمحمد میرهاشمی، بر صبر و گذشت حضرت ام‌کلثوم(س) اشاره کرده و این گونه می‌سراید؛
الگوی فرشتگان معصوم است او
بر واژه صبر و عشق، مفهوم است او
از خطبه آتشین او پیدا شد
بانوی قیام، «امّ‌کلثوم» است او
رباعی سیدمحمد رستگار، شاعر و مداح اهل بیت(ع) را نیز در ادامه می‌خوانید؛
در چرخ وجود، محور خورشید است
خاک قدمش تاج سر خورشید است
باید که فروغ چشم زهرا باشد
در خانه ماه، دختر خورشید است
انتهای پیام