به گزارش ایکنا؛ سیده زهرا موسوی، محقق جامعة الزهراء(س) در نشست علمی تربیت دوجنسیتی در اسلام که در جامعة الزهراء(س) برگزار شد، گفت: تربیت دوجنسیتی یک نظریه تربیتی است که طبق آن فرد به گونه‌ای تربیت می‌شود که ویژگی‌های زنانه و مردانه را توامان داشته باشد تا بتواند در موقعیت‌هایی که در آن قرار می‌گیرد مردانه یا زنانه رفتار کند.
وی افزود: در اسلام، انسان به معنای انسان و صرف‌نظر از سایر صفت‌ها و ترکیب‌های آن، دارای کرامت ذاتی است و از این‌رو دارای ارزش است که در آیه ۷۰ اسراء بیان شده است؛ بنابراین جنسیت در آن مطرح نیست و حتی ایمان و کفر هم در آن نقشی ندارد.
موسوی اظهار کرد: در اسلام، کمال و اوج انسان در رستگاری و سعادت اوست و مصداق رستگاری نیز رسیدن به مقام قرب الهی است به این معنا که تمام وجود انسان، خدایی شود و حضور دائمی خدا در زندگی او حس شود و به همین دلیل قرآن، ملاک ارزشمندی را تقوا معرفی فرموده است.
این محقق اظهار کرد: در اسلام، زن و مرد به انجام کار‌های متناسب با جنسیت خودشان تشویق شده‌اند تا زمینه بهتری برای رشد و کمال هر دو جنس ایجاد شود.
موسوی گفت: رفتار متناسب با جنسیت مورد تایید اسلام است، ولی اجباری در آن نیست هرچند حرکت در مسیری غیر از این نتیجه مطلوب را به دنبال نخواهد داشت؛ مثلا در تقسیم کاری که پیامبر میان امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) فرمودند: حضرت زهرا(س) می‌فرمایند که من خوشحال هستم به خاطر اینکه مجبور نیستم با نامحرم ارتباط داشته باشم که نشان می‌دهد منع کامل نیست، ولی به بهترین وضعیت اشاره دارد.
وی با بیان اینکه ماهیت تربیت دو جنسیتی به‌خوبی روشن نیست گفت: باید در مورد آثار و پیامد‌های تربیت دو جنسیتی در زمینه‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی تحقیقات بیشتری صورت گیرد تا ماهیت این شیوه تربیتی بیشتر آشکار شود.
در ادامه این نشست، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین مهدی‌زاده به عنوان ناقد به اهمیت نشست‌های علمی پرداخت و گفت: روایات زیادی در مورد مذاکره علمی داریم و از پیامبر نقل شده است که وارد مسجد شدند و به جمع افرادی که به مذاکره علمی می‌پرداختند پیوستند.
وی افزود: همچنین قرآن کریم به رعایت حد و مرز‌های اخلاقی در جدال و پرداختن به جدال احسن تاکید فرموده همچنین بر قول سدید تصریح دارد و فرمود که حرف محکم بزنید و طوری نگوئید و ننویسید که ده‌ها نقد بر آن وارد شود و راه رسیدن به قول سدید نیز برپایی جلسات علمی و تضارب آراء است؛ در روایت داریم که «کونوا نقاد الکلام» و این جلسات زمینه نظریه‌پردازی علمی میان دانش‌پژوهان را افزایش می‌دهد.
مهدی‌زاده به نمونه‌ای از فواید این جلسات پرداخت و گفت: بنده سال‌ها قبل مطلبی با این عنوان نوشتم که جلباب قرآن همانندی زیادی با چادر مشکی دارد که منجر به نوشتن دو اثر علمی در زمینه حجاب برای بنده در سال‌های بعد شد تا در نهایت کتاب واکاوی فقهی پوشش مشکی را تدوین کردم و استنادات مختلف فقهی و روان‌شناسی و ... بحث را مورد واکاوی قرار دادم.
وی با تاکید بر استقبال از نقد‌های علمی گفت: کار‌های علمی با نقد ارزش علمی بیشتری پیدا خواهد کرد و باید نقد را به عنوان هدیه معنوی تلقی کنیم که جزء فرهنگ متعالی اهل بیت(ع) است: «من اهدی الی عیوبی»؛ تصور ما از هدیه فقط هدیه مادی است، ولی در فرهنگ اهل بیت (ع) که بر بالارفتن بعد کمالی انسان تاکید کردند هدیه‌های معنوی ارزشمندتر است.
مهدی‌زاده با اشاره به اشکالات محتوایی بحث تربیتی دوجنسیتی که از سوی زهرا موسوی بیان شد عنوان کرد: شما دیدگاه اسلام را به صورت شفاف بیان نکردید، اسلام یا مطلقا تربیت دوجنسیتی تایید یا رد کرده و یا دیدگاه میانه‌ای دارد، ولی این مقاله به صورت کمرنگ به دیدگاه اسلام پرداخته و شفاف نیست.
وی افزود: در بحث شواهد نیز به روایاتی استناد شد، ولی این روایات کافی نیست و قرائن و شواهد زیادی در نقد تربیت دوجنسیتی از دید اسلام قابل طرح است و کتاب احکام اختصاصی زنان در فقه هم می‌تواند به غنای مطالب شما کمک کند.
این استاد و محقق حوزه علمیه بیان کرد: آقای بستان نیز در آثار خود به نحو خوبی به این موضوع پرداخته‌اند، ولی در مطالب شما حق مطلب به‌خوبی ادا نشده است. ایشان همه تفاوت‌های جنسیتی بین زن و مرد را به صورت برهانی بحث و نتیجه‌گیری کرده است و چون مسئله تربیت دو جنسیتی مسئله‌ای تخصصی و جزء مسائل محدثه است؛ خوب بود از نظرات ایشان به جای برخی نظریه‌پردازان سه چهار دهه گذشته استفاده می‌شد.
این استاد حوزه تصریح کرد: پیش فرض تربیت دوجنسیتی در نظر نگرفتن ویژگی‌های جنسیتی فرد از لحاظ بدنی و فیزیولوژیکی و روحی و روانی است، ولی در مطالب ارائه‌دهنده به صورت کمرنگ به آن پرداخته شده است.
وی افزود: پدیده تربیت دو جنسیتی با چالش‌های جدی مواجه است به عنوان مثال، مربی دوجنسیتی نمی‌تواند مردانی تربیت کند تا همانند زنان، مادری کنند، زیرا مادری کارویژه‌ای پیچیده است.
مهدی‌زاده عنوان کرد: روایات مذمت تشابه زنان به مردان و ... احتمال مخالف بودن اسلام با تربیت دو جنسیتی را محتمل می‌کند؛ بنابراین به کارگیری این تیتر از سوی ارائه‌دهنده ممکن است درست نباشد؛ لذا می‌توان عنوانی مانند نقد و بررسی تربیت دو جنسیتی از دیدگاه اسلام را پیشنهاد کرد البته لازمه رسیدن به دیدگاه اسلام در مورد تربیت نیازمند بررسی دقیق آیات و روایات و ... است و این کار، ساده‌ای نیست.
مهدی‌زاده اظهار کرد: فمینیست‌های لیبرال اولین کسانی بودند که به صورت پررنگ به بحث تربیت دو جنسیتی پرداختند، ولی در مقاله ایشان به صورت کمرنگ پرداخته شده است.
وی افزود: بعضا توضیح دقیق و کافی در مورد مطالب داده نشده و ترجمه آیات و روایات نیز دقیق نیست؛ ما ضمن احترام به ترجمه‌های موجود ترجمه استاد فولادوند را پیشنهاد می‌کنیم که ۳۰ سال هم بر روی آن فعالیت داشته‌اند.
مهدی‌زاده گفت: خوب بود در لابلای مطالب به بحث ۲۰۳۰ و کنوانسیون‌های بین‌المللی منع تبعیض نیز اشاره و مورد نقد قرار می‌گرفت.
انتهای پیام