جنبه‌های ادبی نهج‌البلاغه همچنان مغفول/ آموزه‌ها دستورالعمل شود

حجت الاسلام والمسلمین محمد جودکی، کارشناس بنیاد نهج‌البلاغه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا درباره فعالیت‌های این بنیاد گفت: این بنیاد از سال 1356 تأسیس شده و حجت الاسلام سیدجمال‌الدین دین‌پرور از مؤسسان آن بوده است که از پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به صورت تخصصی در حوزه تصحیح، ترجمه، تحقیق و چاپ نهج البلاغه فعالیت می‌کرد و پس از آن در اوایل دهه 80 بخش آموزش و پژوهش آن نیز راه‌اندازی شد و در این راستا دانشجویانی را پذیرش می‌کند.

وی با بیان اینکه تعداد آثار شرح نهج البلاغه بیش از سایر آثار است، بیان کرد: این کتاب بعد از قرآن کریم، مهمترین منبع دینی است و ترجمه‌های زیادی از آن انجام شده است و در حال حاضر بیش از 80 نفر از اندیشمندان حوزوی و دانشگاهی به ترجمه آن دست زده‌اند و حدود 8 نوع ترجمه منظوم از آن وجود دارد و به بیش از 30 زبان زنده دنیا نیز ترجمه شده است؛ از این رو بیشترین تعداد کتاب در این حوزه، پس از ترجمه، شرح نهج البلاغه را شامل می‌شود.
وی ادامه داد: ترجمه‌های جزئی بسیاری مانند نامه 31 امام علی(ع) به امام حسن مجتبی(ع) منتشر شده و ترجمه‌های مختلفی از آن به چاپ رسیده است و تعداد ترجمه برخی خطبه‌ها بیش از ترجمه کلی است و این نیز به دلیل کاربرد زیاد آنها است.
حجت الاسلام جودکی تصریح کرد: از شرح‌های قدیم می‌توان به شرح اهل سنت مانند ابن ابی الحدید اشاره کرد که مهمترین شرح درباره نهج البلاغه است و اندیشمندان شیعی نیز شرح‌های خوبی در این زمینه نوشته‌اند.
وی در ادامه گفت: یکی از طرح‌هایی که در ذهن دارم و می‌خواهم به زودی انجام دهم، کتابشناسی نهج البلاغه است و به نظر می‌رسد بیش از 4 هزار عنوان کتاب درباره نهج البلاغه وجود داشته باشد که با اجرای این طرح، آنها را بررسی خواهم کرد.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چه موضوعاتی در رابطه با نهج البلاغه کمتر کار شده و خلأ وجود دارد، عنوان کرد: با توجه به اینکه عمده نگاه نهج البلاغه به مسائل مدیریتی، سیاسی و اجتماعی است و خطبه‌ها زمانی ایراد شده که امام علی(ع) خود حاکم بوده است؛ از این رو این نگاه و رویکرد در نهج البلاغه از همین امر ناشی می‌شود؛ اما نکته مهم این است که مسائل باید به صورت کاربردی درآید تا همگان بتوانند از آن بهره‌مند شوند.
مسئول غرفه بنیاد نهج البلاغه گفت: اگر بنا است حکومت ما بر مبنای حکومت علوی باشد، آموزه‌های اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و ... در نهج البلاغه باید به صورت دستورالعمل درآید که به نظر می‌رسد در این زمینه کارهای اندکی صورت گرفته است. خلأ دیگر در رابطه با بلاغت این کتاب است و همچنین در رابطه با جنبه ادبی آن نیز کار کمی انجام شده است که جا دارد اهل ادب و هنر نسبت به این موضوع حساسیت لازم را داشته باشند.
انتهای پیام