به گزارش ایکنا؛ این کتاب در حقیقت دربردارنده مجموعه درس گفتارهایی با موضوعات مختلف تفسیری، اعتقادی، عرفانی و فلسفی است که جلد اول آن درحال حاضر منتشر شده است.
آیت‌الله میرزا عبدالکریم روشن در حدود سال ۱۲۸۲ خورشیدی در تهران متولد شد و در مدرسه «دانش» تحصیل کرد و سپس ادبیات عرب را در محضر شیخ علی رشتی و میرزا محمد على لواسانی و متعاقب آن فقه و اصول را به حوزه مرحوم لواسانی و شیخ زین العابدین ذوالمجدین قمی آموخت.
در فلسفه و عرفان در درس میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمدتقی آملی، میرزا محمدعلی شاه آبادی، شیخ ابراهیم امام‌زاده زیدی و میرزا طاهر تنکابنی حاضر شد. این استاد برجسته فلسفه و عرفان اسلامی در سراسر عمر با تکیه بر دسترنج شخصی خود زندگی می‌کرد و در اواخر حیات، چند سال به دعوت دانشگاه تهران و در دانشکده الهیات این دانشگاه به تدریس پرداخت.
سرانجام صبح روز جمعه سوم مهرماه ۱۳۷۱ دار فانی را وداع گفت و در بهشت‌زهرا مدفون شد. از آن مرحوم اثری مکتوب باقی نمانده است اما بسیاری از درس گفتارهای او به صورت نوار ضبط شده است.
انتهای پیام